Στις 28 Νοεμβρίου του 1909 ο Σεργκέι Ραχμάνινοφ ο παρουσίασε το 3ο Κοντσέρτο για Πιάνο, που είναι γνωστό ως ένα από τα τεχνικά δυσκολότερα κοντσέρτα για πιάνο του κλασικού ρεπερτορίου και αποτελεί πρόκληση για τους πιανίστες μέχρι σήμερα.
Γεννημένος το 1873 στη Ρωσία ο Ραχμάνινοφ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους πιανίστες του προηγούμενου αιώνα. Συνέθεσε έργα για πιάνο και για ορχήστρα, όπερες και έργα μουσικής δωματίου.
Από νεαρή ηλικία άρχισε να συνθέτει τα δικά του έργα, διατέλεσε διευθυντής ορχήστρας του Θεάτρου Μπολσόι για δύο χρόνια και μετά τη Ρωσική Επανάσταση μετανάστευσε στην Αμερική ως το τέλος της ζωής του.
Στην παρακάτω ηχογράφηση, μία εκτέλεση του Κοντσέρτου από τον ίδιο το συνθέτη:
Αρκετοί ιστορικοί πάντως επισημαίνουν ότι η δεξιοτεχνία του ίσως να ενισχύθηκε και από τα εξαιρετικά μεγάλα χέρια του και το αφύσικο άνοιγμα των δαχτύλων που του επέτρεπαν να παίζει με το αριστερό χέρι το ακόρντο Ντο – Μι – Σολ – Ντο – Σολ.
Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένους ερευνητές τα χαρακτηριστικά αυτά ίσως να οφείλονται στο σύνδρομο Μάρφαν (μια σπάνια κληρονομική διαταραχή του συνδετικού ιστού όπου επηρεάζει πολλά όργανα του σώματος όπως την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, τα μάτια, τα οστά και τους πνεύμονες).
Το λεγόμενο τρίτο Ραχμάνινοφ, που έκτοτε, «παιδεύει» τους καλύτερους πιανίστες σε όλο τον κόσμο ήταν το αντικείμενο της ταινίας «Ο Σολίστας», η οποία περιγράφει την αληθινή ιστορία του πιανίστα Ντέιβιντ Χέλφγκοτ, που έζησε για μια δεκαετία σε ψυχιατρείο.
Αν και η ταινία επικρίθηκε έντονα για την αλλοίωση σημαντικών ιστορικών γεγονότων, χάρισε στον Τζέφρι Ρας το Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου.
