Τον ερχόμενο Νοέμβριο, οι γονείς στην Ισπανία κάνουν απεργία. Ή καλύτερα, αποχή από τα μαθήματα. Δηλαδή, από τα μαθήματα των παιδιών τους. Την κινητοποίηση «μποϊκοτάζ στο διάβασμα στο σπίτι», έχει καλέσει η Ένωση Γονέων Δημόσιων Σχολείων. Αν οι δάσκαλοι επιμείνουν να στείλουν διάβασμα στο σπίτι στη διάρκεια του μποϊκοτάζ, τα παιδιά θα πρέπει να το αρνηθούν, και να επιστρέψουν την επόμενη μέρα στο σχολείο με ένα σημείωμα από τους γονείς τους που θα εξηγεί τι συμβαίνει. Γονείς και παιδιά «παλεύουν» πάνω από προβλήματα, κείμενα και εργασίες, όχι μόνο στην Ισπανία. Και λένε, «φτάνει».
της Μάχης Μαργαρίτη
Η Μαρία Χοσέ, γράφει η εφημερίδα El Pais, έχει μια πεντάχρονη κόρη, την Αλμουδένα. Βαριαναστενάζει κάθε φορά που έρχεται το Σαββατοκύριακο και πρέπει να κάνει την εργασία της. Αλλά αυτό που κυρίως ανησυχεί τη μητέρα, είναι η άλλη κόρη της, η 11χρονη Άνα Μαρία. Μόλις ξεκίνησε το γυμνάσιο στη Σεβίλη, αφού πέρασε δύο χρόνια διαβάζοντας ασταμάτητα στο σπίτι μέχρι την ώρα του δείπνου.
Παιδιά καθισμένα σε μια καρέκλα
Μια άλλη μητέρα, συνεχίζει η El Pais, η Ντιάνα, βλέπει την οκτάχρονη κόρη της να είναι στο σχολείο από τις 8.40 μέχρι τις 2.10. Γυρίζει σπίτι, τρώει το μεσημεριανό της φαγητό, και κάνει τα μαθήματά της από τις 4 μέχρι τις 6.30. «Υποτίθεται ότι θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν τα μαθήματα στις σχολικές ώρες, αλλά δεν υπάρχει χρόνος. Όταν τελειώνει, έχει και τις υπόλοιπες δραστηριότητες, οπότε η μέρα της είναι χειρότερη από ενός ενήλικα. Πότε θα παίξει;», αναρωτιέται η μητέρα της.
Η Ρέγιες είναι μητέρα του πεντάχρονου Αλμπέρτο. Ο Αλμπέρτο παίρνει παντού μαζί τις εργασίες του. Ακόμη και στο σπίτι της γιαγιάς του στα γεύματα του Σαββατοκύριακου. Η μητέρα του ανησυχεί. Το σχολείο, λέει, «πραγματικά πιέζει» τα παιδιά. Η μητέρα του προσπάθησε να τον μετακινήσει σε άλλο σχολείο, από αυτό της Σεβίλης στο οποίο φοιτούσε, αλλά ανακάλυψε ότι δεν υπήρχαν πολλές εναλλακτικές. Ούτε με τους άλλους γονείς βρήκε πεδίο συνεννόησης. «Δε θεωρούσαν ότι αυτό είναι κακό», λέει η Ρέγιες. «Μαθαίνουν στα παιδιά τους την ιδέα του ανταγωνισμού από μικρή ηλικία».
Η διαμάχη ανάμεσα στους γονείς που θέλουν πολύ διάβασμα στο σπίτι, και σε αυτούς που δε θέλουν, έχει φουντώσει στην Ισπανία. Στο σχολείο του Ελ Βετόν στο Κάθερες, κάποιοι γονείς ζητούν διάβασμα στο σπίτι για τα πεντάχρονα παιδιά τους. «Πιστεύουν ότι είναι σαν σπορ», λέει ο Χόρχε Τόρες, από τους πιο έμπειρους δασκάλους του σχολείου. «Αν τρέχω κάθε μέρα, θα κερδίσω τον μαραθώνιο. Αλλά δεν είναι έτσι».
Και το φαινόμενο δεν έχει «ισπανική εντοπιότητα». Όποιος έχει παιδί στο σχολείο, του ελληνικού συμπεριλαμβανομένου, είναι πολύ πιθανό να έχει ακούσει -συχνά έκπληκτος- μητέρες να ζητούν από τις δασκάλες πολύ διάβασμα στο σπίτι για τα παιδιά. «Για να μαθαίνουν καλύτερα», λένε κάποιες, «αν δεν έχουν διάβασμα, πώς θα απασχοληθούν;», αναρωτιούνται άλλες -πιο ειλικρινείς. Υπάρχουν ακόμη και γονείς που θεωρούν ότι ο δάσκαλος «δεν είναι καλός», αν δε στέλνει δουλειά για το σπίτι.
«Πολύ διάβασμα στο σπίτι; Κάποιοι γονείς λένε ‘όχι’», έγραφε τον περασμένο Αύγουστο η Washington Post. «Ήταν μια καθοριστική στιγμή για τη Σάρα Γιάνγκμπλαντ-Οκόα. Καθόταν με τον εξάχρονο γιο της το περασμένο φθινόπωρο, καθώς εκείνος, μετά από μια μεγάλη μέρα στο σχολείο, αγωνιζόταν πάνω από μια εργασία για το σπίτι που θα του έδινε παραπάνω βαθμούς. Καθώς εκείνη εκνευριζόταν, κάποια στιγμή του φώναξε άσχημα. Εκείνος έκλαψε. «Τον κοίταξα και είπα ‘Θέλεις να το κάνεις αυτό;’ Είπε όχι, και εγώ είπα ‘Ούτε εγώ θέλω’». Και αυτό ήταν το τέλος του διαβάσματος στο σπίτι για τον εξάχρονο.»
Η Σάρα ήξερε ότι ο γιος της πήγαινε καλά στο σχολείο, οπότε απλώς σταμάτησαν να ασχολούνται με τα πακέτα από χαρτιά εργασιών που έφταναν στο σπίτι κάθε εβδομάδα. Έτσι, βρέθηκε χρόνος τα απογεύματα για τις δραστηριότητες που ήθελε το παιδί.
Το διάβασμα στο σπίτι στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Η κουβέντα συνήθως επικεντρώνεται στο δημοτικό σχολείο -«ξεχνώντας» το γυμνάσιο, όπου δεν είναι ασυνήθιστο τα παιδιά να περνούν τα απογεύματά τους με τα κεφάλια κάτω, όλο το απόγευμα, κάθε απόγευμα.
Ένας 15χρονος ισπανός έχει διάβασμα 6,5 ωρών στο σπίτι την εβδομάδα, αναφέρει έρευνα του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη το 2012. Στην ίδια καταγραφή φαίνεται ότι στη Ρουμανία, το Καζακστάν και τη Ρωσία, οι μαθητές ξοδεύουν 7 ώρες την εβδομάδα, ή και περισσότερο, για διάβασμα στο σπίτι. Στη Φινλανδία, λιγότερο από 3 ώρες την εβδομάδα, δηλαδή, στην τρίτη γυμνασίου ο μαθητής διαβάζει στο σπίτι 36 λεπτά τη μέρα, σύμφωνα με την έρευνα.