Ο Antonio Salieri (18 Αυγούστου 1750 – 7 Μαΐου 1825) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες έργων όπερας στο τέλος του 18ου αιώνα.
Τα έργα του, 39 όπερες και εκκλησιαστική μουσική, παίζονταν σε όλη την Ευρώπη, από τη Νεάπολη μέχρι την Κοπεγχάγη, από τη Λισσαβόνα μέχρι τη Μόσχα. Στο Παρίσι τον θεωρούσαν άξιο διάδοχο του Gluck. Η όπερα του Παρισιού πραγματοποίησε με έργα του τις καλύτερες εισπράξεις της εποχής.
Στη Βιέννη, όπου ο Salieri εγκαταστάθηκε νέος και σπούδασε τη μουσική, έφτασε στη θέση του διευθυντή στην «Ιταλική Όπερα» του εθνικού θεάτρου και του διευθυντή της ορχήστρας της αυτοκρατορικής αυλής. Για πολλά χρόνια αποτελούσε κεντρική φυσιογνωμία της μουσικής ζωής της Βιέννης. Δημιούργησε σημαντική περιουσία από τα έσοδα που απέφερε η εργασία του, χρηματοδοτώντας σε μεγαλύτερη ηλικία άπορους μουσικούς της Βιέννης.
Περιζήτητος δάσκαλος, είχε για μαθητές του μεταξύ άλλων τους Μπετόβεν, Σούμπερτ και Λιστ. Ο Salieri ήταν από τους σπουδαιότερους μουσικούς της εποχής του, φυσικά όχι του διαμετρήματος του Mozart, του Haydn ή του Beethoven …
Κι όμως, το όνομά του έμεινε στην ιστορία, όχι για τη συνολική παρουσία του στη μουσική ζωή της Ευρώπης, αλλά ως αντίζηλος και προσωπικός εχθρός του Mozart, τον οποίο μάλιστα «δολοφόνησε» με δηλητήριο. Η φήμη αυτή κυκλοφορούσε ήδη όσο ζούσε ο Salieri. Στη Βιέννη διαδόθηκε μάλιστα περί το 1823, αφού ο Salieri εισήχθη με γεροντική άνοια στο νοσοκομείο, ότι ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε σε ένα ή δύο νοσοκόμους ότι πριν από 32 χρόνια είχε δολοφονήσει τον Mozart.
Το 1830, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Salieri, έγραψε ο Ρώσος ποιητής Αλέξανδρος Πούσκιν ένα δράμα με τίτλο «Mozart και Salieri», αναπαράγοντας σ’ αυτό την ιστορία της δολοφονίας. Ο Salieri ρίχνει επί σκηνής δηλητήριο στο ποτήρι του Mozart, από το οποίο αυτός πίνει κρασί. Αργότερα δημοσιεύτηκαν πολλά άρθρα στις εφημερίδες της Ευρώπης και κυκλοφόρησαν βιβλία με αποκλειστικό θέμα τη δολοφονία του Mozart από τον Salieri.
Στις μέρες μας επιτάθηκε αυτός ο μύθος με ένα θεατρικό έργο του Peter Schaffer και ιδιαίτερα με την κινηματογραφική μεταφορά του από τον Milos Forman στην ταινία Amadeus.
Ίσως σ’ αυτή την υστερία εναντίον του Salieri να έπαιξε ρόλο η ανθρώπινη αδυναμία, η αδυναμία του κοινού νου να…
Η συνεχεια στο Tvxs.gr
