Σε όσους δυσκολεύονται να καταλάβουν ή να αποδεχθούν πως η επιμονή του ΔΝΤ για νέα μέτρα και η ταυτόχρονη άρνηση της Γερμανίας για κούρεμα του χρέους και χαμηλά πλεονάσματα είναι ωμός εκβιασμός και δεν έχει καμία σχέση με διαπραγματεύσεις στη βάση της λογικής και της προοπτικής ανάταξης της Ελλάδας, αφιερώνω την παρακάτω πηγή .
Πρόκειται για την επιστολή που στέλνει το 1869 ο Βρετανός πρωθ. Γλάδστων στον υφυπουργό εξωτερικών , Χάμμοντ σχετικά με το πως τα δάνεια της Ελλάδας μπορούν να γίνουν “μοχλός πίεσης” προς την Ελληνική κυβέρνηση.
Αφορά τα δάνεια της επανάστασης,αλλά και την προίκα -δάνειο του οθωνα τα τοκοχρεολύσια των οποίων μετά την παύση πληρών λόγω των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών (μόνο ο Βαυαρικός στρατός που συνόδευε το βασιλιά κόστισε το 17% του ΑΕΠ )το 1837-44 κατέβαλαν οι εγγυήτριες δυνάμεις στους ομολογιούχους δανειστές.
Ηταν μάλιστα τέτοια η εξάρτηση της χώρας ωστε οι εγγυήτριες δυνάμεις μπορούσαν ,σύμφωνα με τη συνθήκη του 1832 που εφερε τον οθωνα , να ελέγχουν τις εισπράξεις του κράτους ακόμη και με τη βία ελέγχοντας τα τελωνεία.
Διαβάζοντας τις δυο τελευταίες παραγράφους και παρά την κομψή οργουελική διπλωματική γλώσσα καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Το έργο λοιπόν είναι παλιό και θάπρεπε να το γνωρίζουν αυτοί που βάλαν και προτίθενται να ξαναβάλουν υπογραφές υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας .
Να θυμίσω πως η τιμωρητική διάθεση των ξένων κράτησε την Ελλάδα για 50 χρόνια εκτός αγορών , ενώ ο παρεμβατισμός μέσω του χρέους ήταν η κυρίαρχη πολιτική της Βρετανίας μέχρι και το β ‘παγκόσμιο.
Να γιατί ακούγονται δύο φορές αστείες οι φαντασιώσεις (αν ήταν φαντασιώσεις κι οχι στάχτη στα μάτια για παραμονή στην καρέκλα) της κυβέρνησης για παράλληλο πρόγραμμα και κοινωνική δικαιοσύνη μέσω soft μνημονιακών πολιτικών.
Ας ακούνε τώρα τα νταούλια της διαπόμπευσης και της ξεφτίλας βυθίζοντας το λαό ακόμη πιο πολύ στην εξαθλίωση…
