Δεν σχολίασα τίποτα για το Δημοψήφισμα της Καταλονίας γιατί κάποια πράγματα πρέπει να τα βλέπεις όταν πέφτει κάπως η “βράση”.
Πολλά γράφτηκαν για την “εξέγερση των Καταλανών” και το περιβόητο δημοψήφισμά τους. Οι περισσότεροι πήραν την θέση του αδύναμου λαού που έχει λέει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
Εγώ πιστεύω ότι σε όλο αυτό μάλλον βοήθησε η κατασταλτική πολιτική του Ραχόϊ που παρουσιάστηκε στο λαϊκό συλλογικό σαν ένας νέος δικτάτορας. Σαν ένας νέος Φράνκο που έβαλε τα όπλα αντιμέτωπα με την δημοκρατία.
Επειδή όμως ως αριστεροί οφείλουμε να κοιτάμε μέσα από το πρίσμα της ταξικής διαπάλης, τι είναι αυτό που αληθινά διακυβεύεται στην Ισπανία;
Είναι άραγε ένα εθνικιστικό υπόβαθρο που ωθεί τους Καταλανούς για ανεξαρτησία; Η ιστορία της Ισπανίας είναι ένας πόλεμος μεταξύ δουκάτων και κομητειών. Μεταξύ δηλαδή μεγάλων τσιφλικάδων γαιοκτημόνων του 13ου και 14ου αιώνα.
Γαιοκτήμονες που ένωσαν τις περιουσίες και τη γη τους, δημιουργώντας βασίλεια, τα οποία σταθεροποιήθηκαν στο μεγάλο βασίλειο της Ισπανίας.
Η αλήθεια είναι ότι η Καταλονία (εκτός από την περίοδο της δικτατορίας του Φρανκο, όπου είχε απαγορευτεί ακόμα και η καταλανική γλώσσα), απολάμβανε ιδιαίτερα προνόμια.
Επίσημα η γλώσσα και ο πολιτισμός τους είναι αναγνωρισμένα, έχει ακόμα και δικιά της σημαία (σύμβολο από τα 4 ματωμένα δάχτυλα του Κάρολου του Φαλακρού, ο οποίος τα βούτηξε στη πληγή του Βιλφρέδου του τριχωτού και τα πασάλειψε πάνω στην χρυσή του ασπίδα… Δεν κάνω πλάκα!! Αυτό συμβολίζει η σημαία!!!)
Οπότε ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος, αφού το εθνικιστικό κομμάτι δεν φαίνεται να ευσταθεί, από την ώρα που υπάρχουν πλήρη και ισότιμα δικαιώματα στους Καταλανούς και μάλλον δεν νιώθουν “μειονότητα” στην Ισπανία με ιστορικά κριτήρια;
Ο λόγος έγκειται στο ότι νιώθουν αδικημένοι οικονομικά. Πιστεύουν ότι συμβάλουν περισσότερο από κάθε άλλη αυτόνομη κοινότητα στην υπερεθνική οικονομία του. Είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Ισπανίας με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη βιομηχανία. Νιώθουν λοιπόν ότι το σύστημα τους αδικεί και τους “κλέβει” τον πλούτο που παράγουν.
Προφανώς μιλάμε για μια περιοχή που η αστική τάξη είναι αρκετά μεγάλη ακόμα σε σχέση με άλλες αυτόνομες περιοχές της Ισπανίας. Άρα νιώθουν και αρκετά δυνατοί να αμφισβητήσουν το οικονομικό status.
Το βαθύτερο λοιπόν κίνητρο του δημοψηφίσματος στην Καταλονία δεν είναι πολιτικό και ιστορικό, ούτε εθνικιστικό.
Είναι ένα καπρίτσιο της ανεπτυγμένης αστικής τάξης της Καταλονίας η οποία έρχεται σε σύγκρουση με την παραπαίουσα αστική τάξη ευρύτερα της Ισπανίας. Είναι μια σύγκρουση αστικών και κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων περισσότερο, που αμφισβητούν ακόμα και το οικονομικό status της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα υποστήριζα περισσότερο ένα δημοψήφισμα των Βάσκων, οι οποίοι έχουν και μια “μαρξιστική” φιλοσοφία στο πολιτικό τους DNA, παρά τους μεγαλοαστούς της Καταλονίας.
Την αντίδραση του Ραχόϊ όμως δεν μπορώ να την ψυχολογήσω!
Αν δεν χρησιμοποιούσε την καταστολή και άφηνε τα δημοψήφισμα να γίνει κανονικά, τότε θα είχε περισσότερο δίκιο στο λαϊκό αίσθημα και τελικά θα το έβγαζε έτσι κι αλλιώς αντισυνταγματικό και άκυρο, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι!!
Απλώς ο Ραχόϊ εκδήλωσε τα κρυφοφασιστικά του αντανακλαστικά, επειδή και μόνο ένιωσε να απειλούνται τα συνολικά συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας του και φυσικά βρήκε την ανάλογη υποστήριξη από τους ομοϊδεάτες με κοινά συμφέροντα στην υπόλοιπη Ευρώπη…
