Επισκεφθήκαμε το ιατρείο του παιδιάτρου Άκη Σωφρονίδη στο Άργος Ορεστικό και συνομιλήσαμε μαζί του για το επάγγελμα του παιδιάτρου καθώς και για ζητήματα που απασχολούν καθημερινά τις μητέρες.
Ο Άκης Σωφρονίδης είναι παιδίατρος,MD,IBCLC (Διεθνώς Πιστοποιημένος Σύμβουλος Γαλουχίας).
Τι σας προσφέρει και τι σας στοιχίζει αυτό το επάγγελμα;
Ας ξεκινήσουμε από το τι μου προσφέρει. Κατ ʼ αρχήν την ικανοποίηση του να εργάζομαι με παιδιά και να τα θεραπεύω, γιατί είναι πολύ διαφορετικό ως αντικείμενο το παιδί από έναν ενήλικα και πολύ μεγαλύτερη η ικανοποίηση να θεραπεύεις ένα παιδί. Επίσης η χαρά και ανακούφιση των γονιών, όταν έχεις θεραπεύσει ότι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους, είναι από τις μεγαλύτερες ανταμοιβές.
Δυστυχώς όμως το επάγγελμα του παιδιάτρου είναι από τα επαγγέλματα που έχει τις περισσότερες κλήσεις στο κινητό του. Από τη στιγμή που οι γιατροί άρχισαν να έχουν κινητό τηλέφωνο, θεωρώ ότι έχει γίνει και το επάγγελμά μας πιο κουραστικό. Σύμφωνα και με μελέτες που έχουν γίνει και αναρτώνται κατά καιρούς και σε διάφορα ιατρικά site, οι πιο κουρασμένοι επαγγελματίες υγείας στα πρώτα χρόνια της εργασίας τους είναι οι παιδίατροι. Δεν είναι τυχαίο. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε μεγάλο όγκο τηλεφωνημάτων για ιατρικά περιστατικά και όχι μόνο ,ακόμα και για απλές ερωτήσεις με αποτέλεσμα να επηρεάζεται όλη η ποιότητα ζωής μας, χάνοντας χρόνο από την οικογένειά μας. Ακόμη και όταν είμαστε μαζί, στην πραγματικότητα είμαστε μακρία, εφόσον πολλές ώρες είμαστε απασχολημένοι στο τηλέφωνο. Βέβαια, καταλαβαίνω του γονείς και το άγχος τους ειδικά στο πρώτο παιδί. Είναι πολύ καλύτερο να ρωτάνε τον γιατρό τους παρά να ακούνε γνώμες τρίτων.
Θεωρώ ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα στην άσκηση της ιατρικής σήμερα. Η ποιότητα ζωής του γιατρού.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον νέο που θα ήθελε να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα;
Για να ακολουθήσει κάποιος το ιατρικό επάγγελμα πρέπει κατ ΄ αρχάς να το λατρεύει. Είναι μεν προσοδοφόρο, γιατί κάποιοι ίσως ξεκινάνε με λάθος κίνητρα, αλλά έχει και αρκετές απαιτήσεις. Είναι ένα επάγγελμα με αρκετές ευθύνες αλλά αν σου αρέσει, σε αποζημιώνει στο maximum.
Είστε από τους δημιουργούς του πρώτου ηλεκτρονικού βιβλιαρίου υγείας παιδιού, το my children. Πόσο χρήσιμο είναι αυτό για έναν γονέα; Αντιμετωπίσατε προβλήματα στην υλοποίηση του εγχειρήματος αυτού;
Ναι αυτό είναι αλήθεια. Το έφεραν οι συγκυρίες έτσι και έτυχε να κάνουμε ένα τέτοιο λογισμικό με έναν φίλο προγραμματιστή από την Αθήνα. Εγώ είμαι αυτός που έδωσα τις ιδέες μου σαν παιδίατρος και επεσήμανα τι χρειάζεται ένα ιατρικό λογισμικό που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τις παιδιατρικής. Η υλοποίηση μας πήρε πολύ καιρό γιατί είχε πολλές απαιτήσεις για να καλύπτει όλες τις ανάγκες του παιδιάτρου. Ο γνώμονάς μας ήταν να γίνει όσο πιο απλό γίνεται για τον παιδίατρο κατʼ αρχήν, γι αυτό και ονομάστηκε και « ηλεκτρονικό βιβλιάριο υγείας», διότι ο παιδίατρος έχει ήδη την εμπειρία του βιβλιαρίου και πως να το συμπληρώνει, το αντιμετωπίζει καθημερινά. Από κει και πέρα το εξελίξαμε για να μπορεί να προσφέρει και κάποιες υπηρεσίες στους γονείς. Στέλνει e mail, sms, για την ειδοποίηση των εμβολιασμών και για τα ραντεβού τους. Θεωρώ λοιπόν το σκέλος των ειδοποιήσεων είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς ,γιατί πραγματικά όταν κάποιος κλείνει ραντεβού για τον επόμενο μήνα ή όταν έχει κάποια εμβόλια για τους επόμενους μήνες, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το ξεχάσει. Άλλο ένα θέμα είναι η απώλεια βιβλιαρίου παιδιού. Αυτό το λογισμικό κρατάει back up όλο το ιατρικό ιστορικό του παιδιού. Άρα η δεύτερη χρησιμότητα για τους γονείς είναι ότι έχουν το βιβλιάριο on line. Οπουδήποτε κι αν βρίσκονται στην Ελλάδα, έχουν πρόσβαση στον ηλεκτρονικό φάκελό του. Τέλος, μπορούν να εξουσιοδοτήσουν και άλλο γιατρό να έχει πρόσβαση στο ιστορικό του παιδιού τους. Είναι εργαλείο!
Είστε πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας, όπως γνωρίζουμε, ποια είναι τα συνηθέστερα προβλήματα που αντιμετωπίζετε με τις θηλάζουσες μητέρες; Ένας σύμβουλος γαλουχίας από μόνος του είναι ικανός παράγοντας για να αντιμετωπίσει μια μητέρα πιο ώριμα το θηλασμό;
Το συνηθέστερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω με τις θηλάζουσες είναι ο προβληματισμός τους για το αν θα μπορέσουν ή όχι να θηλάσουν, με αποτέλεσμα να έχουν πολύ διαφορετικές προσδοκίες για το θηλασμό και πολύ διαφορετική άποψη για το τι θα αντιμετωπίσουν. Αυτό λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας, γιατί ο θηλασμός στην αρχή είναι λίγο απαιτητικός. Βέβαια όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν λύνονται και μετά όλα είναι εύκολα. Θεωρώ, ότι όποια μητέρα θέλει πραγματικά να θηλάσει, μπορεί και θα θηλάσει. Ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τα παιδάκια μας, είναι η μη σωστή σύλληψη και το πλήγωμα των θηλών, γιατί αυτές οι πρώτες οδηγίες που δίνονται από τα μαιευτήρια τις πρώτες μέρες είναι πολύ κρίσιμες για να πιάσει καλά το παιδί τη θηλή και να μην πληγώσει τη μητέρα. Ο πόνος εννοείται ότι δρα ως ανασταλτικός παράγοντας για να μη συνεχίσει η μητέρα το θηλασμό. Τέλος, οι διάφοροι μύθοι που κυκλοφορούν περί θηλασμού, η άγνοια του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και τον επιστημών υγείας, γιατί κακά τα ψέματα, δεν διδασκόμαστε για τον θηλασμό στις σχολές μας αλλά ούτε κατά την διάρκεια της ειδίκευσης μας, είναι επίσης παράγοντες που «»καταστρέφουν», ας μου επιτραπεί η έκφραση, τον θηλασμό!
Ο σύμβουλος γαλουχίας είναι εκεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που θα προκύψουν. Από μόνος του δεν μπορεί να στηρίξει το θηλασμό. Όταν η μητέρα και το περιβάλλον είναι δεκτικοί και υποστηρικτικοί, τότε έρχεται και η συμβολή του συμβούλου. Αν η μητέρα θέλει να θηλάσει έχουμε πετύχει το 50 % του στόχου, αν το περιβάλλον τη στηρίζει έχουμε πετύχει άλλο ένα 30 % και το 20% είναι ο σύμβουλος γαλουχίας που θα αντιμετωπίσει τα τυχόν προβλήματα.
Τι έχετε να πείτε για την πολυφαρμακία;
Στην Ελλάδα κυρίως, οι γιατροί έχουν την τάση να δίνουν πολλά φάρμακα. Θεωρώ ότι οι παιδίατροι είναι από τους λίγους επαγγελματίες υγείας, επειδή έχουν να κάνουν με ένα παιδί, που δε δίνουν τόσα πολλά. Υπάρχουν και οι περιορισμοί βέβαια. Στα παιδιά δεν μπορούμε να δώσουμε τις ίδιες ποσότητες και την πληθώρα των φαρμάκων που έχουμε για τους ενήλικες. Τέλος, Τα περισσότερα συμβάντα που έχουμε με τα παιδιά είναι οι ιώσεις, οπότε δε χρειάζονται φάρμακα ούτως ή άλλως.
Η πολυφαρμακία είναι μια μάστιγα της εποχής μας και κυρίως με τις αντιβιώσεις και τα εισπνεόμενα για το βήχα. Οι ίδιοι οι γονείς ζητάνε να τους δώσουμε αντιβιώσεις για να γίνουν τα παιδιά άμεσα καλά χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν χρειάζεται πάντα η αντιβίωση. Είτε πάρει είτε δεν πάρει αντιβίωση το παιδί θα γίνει καλά. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο βήχας. Ο βήχας είναι από τις συχνότερες αιτίες που ένα παιδί επισκέπτεται τον παιδίατρο, που συνήθως είναι ένας μεταλοιμώδης βήχας και δε χρειάζεται καμία αντιμετώπιση. Περνάει μόνος του. Εκεί δυστυχώς υπάρχει η τάση να δίνονται διάφορα φάρμακα εισπνεόμενα ή μη, που κυκλοφορούν για το βήχα. Βέβαια, οι ίδιοι οι γονείς πάλι ζητούν σιρόπια για να σταματήσει ο βήχας του παιδιού, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ο βήχας είναι μια άμυνα του οργανισμού. Προσπαθεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει στην ίωση που μόλις πέρασε, να καθαρίσει από τα φλέγματά του με απλά λόγια.
Στον παιδιατρικό κλάδο πάντως, θεωρώ ότι το φαινόμενο πολυφαρμακία είναι πιο περιορισμένο.
Τι μήνυμα θα θέλατε να δώστε στους γονείς, ως παιδίατρος, έτσι ώστε να έχουν μια ισορροπημένη σχέση με τα παιδιά τους μιας και έρχεστε σε τόσο συχνή επαφή με παιδιά και γονείς
Αν και το θέμα αυτό είναι περισσότερο παιδοψυχολογικό, αυτό που έχω να τονίσω εγώ είναι ότι Τα παιδιά είναι οι καθρέφτες της ψυχής μας. Όπως είμαστε εμείς στο σπίτι ή και έξω από αυτό, έτσι θα είναι και τα παιδιά μας. Άρα προσπαθώντας να πλάσουμε τα παιδιά μας για να είναι σωστοί ενήλικες στο μέλλον, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να διορθώσουμε τις δικές μας αντιδράσεις και να γίνουμε το σωστό πρότυπο. Να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε το παιδί μας, αλλά να αλλάξουμε το δικό μας χαρακτήρα μπροστά του και αυτό είναι σίγουρο ότι θα μας μιμηθεί.
