Μαθητική παρέλαση: Εξισωτισμός με τη ομοιόμορφη στολή, αλλά διάκριση σε αρίστους και υπόλοιπους.
Διάκριση επίσης σε κοντούς και ψηλούς.
Πειθαρχία και υποταγή με την πρόφαση της “εθνικής περηφάνειας”>
Απο παιδαγωγικής άποψης οι βαθμοί θα έπρεπε να είναι ένας δείκτης για την κλίση και τα ενδιαφέροντα του παιδιού, ώστε να ενισχυθούν οι ικανότητές του.
Κανείς δεν είναι καλός σε όλα, Υπάρχει άραγε μαθητής που δεν έχει αντιγράψει ή δεν έχει κάνει σκονάκι για να πάρει τον πολύπαθο βαθμό;
Το ότι μεταφράσαμε την βαθμολόγηση σε δείκτη αριστείας απο μόνο του είναι καταστροφικό.
Η σημαία των παρελάσεων ποτέ δεν λειτούργησε σαν κίνητρο για βαθμοθηρία πάντως. Παιδιά έχετε και το ξέρετε. Σιγά μην είναι το όνειρο των μαθητών να γίνουν σημαιοφόροι.
Οπότε όλη αυτή η κουβέντα και οι αναλύσεις είναι το λιγότερο γελοίες!
Στην προκείμενη περίπτωση πολιτικάντικη αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ!
Είτε η σημαία δίνεται με κλήρωση, είτε δίνεται σαν ηλίθια μορφή επιβράβευσης (που ποτέ για τους μαθητές δεν ειδώθηκε έτσι), είτε δίνεται στον πιο ψηλό, τον πιο αδύνατο, τον πιο λευκό, τον πιο φραγκάτο μαθητή, αυτό δεν θα έχει καμιά σχέση με σωστή παιδαγωγική πρακτική…
