Γεννιέσαι …
Αρχίζει να κυλάει . Κάποιες φόρες τρέχει. Πολλές φορές νομίζεις πως σταμάτησε. Νομίζεις ότι θα τα προλάβεις όλα πριν τελειώσει.
Ο χρόνος.
Δημιούργημα του ανθρώπου στην προσπάθεια του να “καλουπώσει” την τελειότητα της αιωνιότητας. Μια συνέχεια φαίνεται να είναι όλα μα η ανάγκη να οριστεί αρχή και τέλος ήταν μεγάλη. Μετράμε στιγμές ευτυχίας, ώρες δουλειάς, χρόνια ζωής.
Μεγαλώνεις …
Τον αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά. Έχεις σπαταλήσει αρκετό. Σίγουρα δεν τον ξοδεύεις όπως πριν.
Κοιμόμαστε λίγο…δουλεύουμε πολύ …απολαμβάνουμε όλο και λιγότερο αλλά αυτός σταθερά προσθέτει. Ώρες, μήνες και χρόνια.
Εσύ αφαιρείς. Όνειρα, ταξίδια και φιλοδοξίες.
Δεν προλαβαίνεις για μερικά πια. Μα συνεχίζεις για τα υπόλοιπα. Χωρίς θλίψη αρκείσαι και με λιγότερα.
Κι αυτός πλέον ακόμη πιο σκληρός αντίπαλος. Σου αλλάζει το πρόσωπο. Όχι απαραίτητα κακός πάντα. Έχει χαράξει και ρυτίδες από χαμόγελα.
Τι κι αν πάνω σ’ αυτές έχουν ταξιδέψει και δάκρυα…
Πεθαίνεις.
Αρχίζει να κυλάει . Κάποιες φόρες τρέχει. Πολλές φορές νομίζεις πως σταμάτησε. Νομίζεις ότι θα τα προλάβεις όλα πριν τελειώσει.
Ο χρόνος.
Δημιούργημα του ανθρώπου στην προσπάθεια του να “καλουπώσει” την τελειότητα της αιωνιότητας. Μια συνέχεια φαίνεται να είναι όλα μα η ανάγκη να οριστεί αρχή και τέλος ήταν μεγάλη. Μετράμε στιγμές ευτυχίας, ώρες δουλειάς, χρόνια ζωής.
Μεγαλώνεις …
Τον αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά. Έχεις σπαταλήσει αρκετό. Σίγουρα δεν τον ξοδεύεις όπως πριν.
Κοιμόμαστε λίγο…δουλεύουμε πολύ …απολαμβάνουμε όλο και λιγότερο αλλά αυτός σταθερά προσθέτει. Ώρες, μήνες και χρόνια.
Εσύ αφαιρείς. Όνειρα, ταξίδια και φιλοδοξίες.
Δεν προλαβαίνεις για μερικά πια. Μα συνεχίζεις για τα υπόλοιπα. Χωρίς θλίψη αρκείσαι και με λιγότερα.
Κι αυτός πλέον ακόμη πιο σκληρός αντίπαλος. Σου αλλάζει το πρόσωπο. Όχι απαραίτητα κακός πάντα. Έχει χαράξει και ρυτίδες από χαμόγελα.
Τι κι αν πάνω σ’ αυτές έχουν ταξιδέψει και δάκρυα…
Πεθαίνεις.
