Η Ακολουθία του Επιταφίου στην Καστοριά (φωτογραφίες – βίντεο)

Ο Σεβασμιώτατος στον λόγο του στην Πλατεία Ομονοίας μίλησε για την καταλλαγή αλλά και πως θα πρέπει να πλησιάσουμε και τοποθετήσουμε στην καρδιά μας τον Ιησού Χριστό.

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

Μία χαρακτηριστική λέξη χρησιμοποιεί, αδελφοί μου αγαπητοί, ὁ Απόστολος των εθνών Παύλος, για να φανερώσει το μυστήριο της αγάπης του Χριστού, που εκφράσθηκε εθελούσια στο φρικτό λόφο του Γολγοθά την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής. Και η λέξη αυτή είναι η «καταλλαγή» : «Ει γαρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ δια του θανάτου του υιού αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τη ζωή αυτού».

Είναι μία απάντηση στα διεστώτα και στους διεστώτες. Τα διεστώτα, που στέκουν αντιμέτωπα το ένα απέναντι στο άλλο. Και διεστώτες, οι άνθρωποι, που αλληλοσπαράσσονται καθημερινά στο διάβα των αιώνων.

Και πρώτον. Η τραγικότερη μορφή αυτών των διεστώτων, είναι αυτός ο διχασμός τον οποίο φέρουμε στον εσωτερικό μας κόσμο. Γι’ αυτό και η ενοποίηση του κόσμου και του ανθρώπου ήταν το παγκόσμιο αίτημα και η πανανθρώπινη προσδοκία, που πραγματοποιείται στην υπέρτατη θυσία του Γολγοθά. Εκεί, ο Χριστός, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, χρησιμοποιώντας μία αλλιώτικη μέθοδο, (τη θυσία και την αγάπη για τον άνθρωπο), με απλωμένα τα χέρια πάνω στο Ξύλο του Σταυρού, δεν αγκαλιάζει μόνο τα σύμπαντα σαν μία πράξη αναδημιουργίας, αλλά και τα λυτρώνει από την αιτία του διχασμού, που είναι η αμαρτία και ο θάνατος, αναδημιουργώντας συγχρόνως την πεσμένη εικόνα του Αδάμ.

Αυτά τα χέρια, καρφωμένα στο Σταυρό, ενώνουν «τα το πριν διεστώτα».

Είναι τα ίδια χέρια, που δημιούργησαν τον άνθρωπο και στερεώνουν τα σύμπαντα •

Είναι τα χέρια, που άνοιξαν τα μάτια του τυφλού, που προσέφεραν ζωή στο γιο της χήρας της Ναΐν και στη θυγατέρα του Ιαείρου •

Είναι τα χέρια, που ευλόγησαν τους πέντε άρτους και έθρεψαν τους πεντακισχιλίους •

Είναι τα χέρια, που δέθηκαν στο Πραιτώριο του Πιλάτου και μάτωσαν από τα καρφιά στο Ξύλο του Σταυρού.

Με τον τρόπο αυτό, τα θύματα της αποστασίας των διεστώτων έχουν πλέον τη δυνατότητα, εάν βεβαίως το θελήσουν, να συναντηθούν όλοι στο κέντρο της ενότητος, στη ματωμένη καρδιά του Εσταυρωμένου Κυρίου.

Αυτό το όραμα της παγκοσμίου ενότητος ακούσαμε να ψάλλει απόψε στον περίφημο κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου, γεμάτος λυρισμό ο ιερός υμνογράφος «Ήπλωσας τας παλάμας, και ήνωσας τα το πριν διεστώτα».

Έτσι τώρα, έχουμε τη συμφιλίωση με το Θεό. Έχουμε το θάρρος και την παρρησία να Τον ονομάζουμε Πατέρα μας. Έχουμε τη δυνατότητα της σωτηρίας και της εισόδου μας στη Βασιλεία των Ουρανών.

Δεύτερον. «Ήπλωσας τας παλάμας, και ήνωσας τα το πριν διεστώτα». Με την εξάπλωση των χειρών Του ένωσε τους Αγγέλους μαζί με τους ανθρώπους οι οποίοι ήταν χωρισμένοι και έκπτωτοι του Παραδείσου με το πταίσμα της παρακοής των πρωτοπλάστων. Ελυπούντο οι Άγγελοι, μας λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, για τους πλανεμένους ανθρώπους. Τώρα όμως γίνεται «χαρά εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι».

«Ήπλωσε τας παλάμας» και ένωσε τους λαούς που ήταν χωρισμένοι, προκειμένου να τους συναγάγει στο μυστικό σώμα Του που είναι η Εκκλησία. Με τον εκούσιο θάνατό Του έγινε ο μεγάλος μαγνήτης των καρδιών όλων των ανθρώπων, αλλά και το κέντρο της ενώσεως του ενός προς τον άλλον. Ένωσε τους εγγύς και τους μακράν εις ένα σώμα. Ο άλλος δεν είναι η κόλασή μου, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο άλλος είναι ο ίδιος μου ο εαυτός. Και στο πρόσωπο του άλλου συναντώ πάντοτε το πρόσωπο του Χριστού.

«Δια τούτο έπρεπε να υπομείνει το είδος αυτό του θανάτου ο Κύριος και να απλώσει τα χέρια Του, για να προσεκλύσει με το ένα τον παλαιό λαό και με το άλλο τα έθνη, και να συνενώσει τους δυο στο δικό Του άγιο σώμα, την Εκκλησία Του» θα γράψει ο Μέγας Αθανάσιος.

Έτσι, η αγιότητα του προσώπου του Χριστού υψώνεται ως ενοποιός δύναμη του κόσμου. Είναι μία πρόσκληση για ενότητα, αγιότητα και αρμονία. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να ενωθούν σήμερα, δεν ευθύνεται γι’ αυτό η Εκκλησία, που είναι εις τους αιώνες ο παρατεινόμενος Χριστός, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι, επειδή δεν το θέλουν.

Γι’ αυτό και σ’ αυτήν την τραγωδία που βιώνει ο πλανήτης μας με την αιματοχυσία που επεκτείνεται, με το βαθύ σκοτάδι της αθεΐας που επικρατεί στην πατρίδα μας και την αυξανόμενη εγκληματικότητα, η μόνη κατεύθυνση είναι η προσφυγή προς τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριο, ο οποίος είναι η ειρήνη ημών.

Απόψε, λοιπόν, στη θέα αυτή των χεριών του Χριστού, που συνεχίζουν να είναι απλωμένα, ενώνοντας τα διεστώτα και παρέχοντας κρουνούς θεολογίας και ουρανίων θησαυρισμάτων, ας αφήσουμε τις καρδιές μας να ψελλίσουν λόγους λατρείας και ευγνωμοσύνης.

Ας Τον ατενίσουμε ειλικρινά με το πνεύμα ζέον της πίστεως και ας Του ζητήσουμε να μας συγχωρέσει τα πολλαπλά μας πταίσματα και πλημμελήματα, τις μικρότητές μας και τα πάθη μας, την άρνηση και τις ασυνέπειες στη ζωή μας, να δεχθεί τη μετάνοιά μας, όπως του ευγνώμονος ληστού.

Ας Τον παρακαλέσουμε ακόμη, απόψε που πορεύεται προς τον άδη, για να συντρίψει τα βασίλειά του, να στείλει το δακρυσμένο χαιρετισμό μας και να συντροφεύσει με το γλυκασμό του προσώπου Του τους κεκοιμημένους αδελφούς μας, που αναπαύονται στα ορθόδοξα κοιμητήριά μας, τους άρχοντες και τους λογάδες αυτής της καστροπολιτείας, τους κτίτορες των Ιερών μας Ναών, τους συγγενείς και διδασκάλους και κάθε ανθρώπινη ψυχή. Και να τους δωρίσει με το κάλλος και το φως του προσώπου Του τη συγγνώμη και την άφεση των αμαρτιών και την εν Κυρίω ανάπαυσή τους.

Εύχομαι απόψε, σ’ αυτήν τη λαοθάλασσα, που μοιάζει με ένα επίγειο θυμιατήριο που προσφέρει λιβανωτό λατρείας στο Σταυρωθέντα Κύριό μας, όπως και στους άρχοντες του τόπου μας και σε κείνους που θέλησαν να βρεθούν αυτές τις ημέρες στη βυζαντινή μας πόλη και επαρχία, σε όλους, να έχετε πλούσια τη χάρη και την ευλογία του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου μας,

να ζούμε μέσα στο πνεύμα της Αγίας Του Εκκλησίας,

να αναπνέουμε το πνευματικό άρωμα της πίστεως,

να μένουμε πιστοί στον τρόπο ζωής που μας έφερε ο Χριστός στον κόσμο και με το οποίο έζησαν οι πρόγονοί μας, γι’ αυτό και δημιούργησαν αυτόν τον πολιτισμό.

Σας αγκαλιάζω όλους, αδελφοί μου, με το πλήρωμα της αγάπης μου και σας εκφράζω τις πλέον εγκάρδιες και θερμότατες ευχές μου.

Καλή Ανάσταση, αδελφοί μου,

Καλή αντάμωση στην πασχάλια τράπεζα αύριο το βράδυ στην αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, ώστε να απολαύσουμε, πλούσιοι και πένητες, του συμποσίου της πίστεως και να τιμήσουμε, εγκρατείς και ράθυμοι, την ημέρα της Εγέρσεώς Του, ενωμένοι αδιάσπαστα, κάτω από το Σταυρό Του και μέσα στην Εκκλησία Του.