Ο φύλακας των διοδίων
Αμαρτωλοί στους παραδείσιους προθαλάμους
θριαμβευτές ανέρχοντ΄αίροντας σταυρούς .
Σε τέτοια ύψη αναμάρτητοι δεν φτάνουν ,
δεν έχουν σθένος να πετάξουν , καθηλωμένοι
έτσι όπως τρέμουν στα κελιά τών ιδρυμάτων ,
στα καθαρά μεταξοσέντονα με τα νεκρά παγόνια ,
με τις νεκρές , ημιτελείς τους ονειρώξεις .
Ξέρω τι λέω . Είμαι ο φύλακας τών διοδίων .
Τών υπερβάσεων ελέγχω τα φορτία , μετρώ το βάθος
τών τετρημένων πίθων , το πάθος τών Δαναΐδων ,
τους υμνογράφους που περνούν με κόκκινο
και την απόγνωση τών γλάρων και τών πελαργών.
Αιχμαλωτίζω κεραυνούς μες στο μικρό καντήλι
και ρίχνω κέρματα φωτιάς στην μηχανή τού Χρόνου .
Σε τέτοια ύψη αναμάρτητοι δεν φτάνουν .
Αμαρτωλοί κοσμούν τις τάξεις τών Αγίων .
Ξέρω τι λέω . Είμαι ο φύλακας τών διοδίων .
Εκ γενετής τυφλός έμαθα να διαβάζω
την μελωδία τής σιωπής στο θρόϊσμα τής Αλήθειας .
(ποίημα τής υπό έκδοσιν συλλογής «Ρανίδες ύδατος κι αίματος» )
