Πριν από λίγες μέρες, ο βουλευτής Φλώρινας κ. Γιάννης Αντωνιάδης κατέθεσε Ερώτηση (αρ. πρωτ. 6925-12/7/2016) προς τον υπ. Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Φίλη, σχετικά με την ένταξη των «μάχιμων» εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο ισχύον καθεστώς για τα λεγόμενα «ειδικά μισθολόγια». Ο λόγος προφανής! Όλοι γνωρίζουν πως οι εκπαιδευτικοί, οι άνθρωποι που έχουν επιφορτιστεί με το ύψιστο χρέος να μεταλαμπαδεύουν τη γνώση στις νέες γενιές ώστε να γίνουν σωστοί και ορθά σκεπτόμενοι πολίτες, υπηρετούν για πολλά έτη σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή.
Σε όλα τα παραπάνω, ο υπ. Παιδείας κ. Φίλης απάντησε στον κ. Αντωνιάδη αυτό που όλοι γνωρίζουμε, πως με βάση το Ν. 4354/2015, οι εκπαιδευτικοί όπως και πολλές άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων δεν ανήκουν στα «ειδικά μισθολόγια». Αυτή δεν είναι απάντηση επί της ουσίας. Αυτή δεν είναι απάντηση υπουργού Παιδείας. Ο κ. υπουργός δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κρατήσει ούτε καν τα προσχήματα.
Να αναγνωρίσει το έργο των εκπαιδευτικών όπως και το ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι πλήρους και συνεχούς οκταώρου και όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν (όταν έρθει η ανάπτυξη) να συζητήσουμε το θέμα. Τέτοια αλαζονεία και έπαρση είναι πρωτοφανής. Προφανώς, προτεραιότητα έχουν τα εκλογικά μαγειρέματα (απλή αναλογική), οι παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, στις ανεξάρτητες αρχές και ο έλεγχος της ενημέρωσης (άδειες καναλιών). Είναι αυτονόητο ότι η ευαισθησία της πρώτης φορά αριστερά εξαντλείται στους αναρχικούς και στους οικονομικούς μετανάστες.
