Καστοριά: Το χρυσό σπήλαιο του δράκου (εικόνες)

Κείμενο: Γιώργος Αβαγιανός
Φωτογραφίες: Γιώργος Πατρουδάκης

Ενας δράκος φύλαγε θησαυρούς στα σπλάχνα του και αρκούδες των σπηλαίων το χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο. Το σπήλαιο του Δράκου, στις όχθες της λίμνης της Καστοριάς, μοιάζει, ακόμα και στις μέρες μας, να είναι φτιαγμένο από χρυσό.

Ο χρυσός διάκοσμος σε όλο το σπήλαιο μοιάζει να διατηρεί τον μύθο που μιλάει για κρυμμένους θησαυρούς

Το σπήλαιο του Δράκου βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης της Καστοριάς, δίπλα στις όχθες της λίμνης και κοντά στο Μοναστήρι της Μαυριώτισσας. Ο θρύλος αναφέρει ότι μέσα στις κρύες του στοές έκρυβε χρυσάφι που το φύλαγε ένας δράκος, από το στόμα του οποίου έβγαιναν φλόγες και θανατηφόροι ατμοί.

Ο πρώτος βασιλιάς της Καστοριάς, ο Κάστωρ, θέλησε να δείξει τη σπηλιά στον αδελφό του, τον Πολυδεύκη και στον πεθερό του, ιερέα του Πάνα, Κέλι. Ομως έπρεπε πρώτα να εξοντωθεί ο δράκος και το εγχείρημα ανέλαβε ένας δυνατός νέος. Ακολούθησε άγρια πάλη. Ο νέος κατάφερε να σκοτώσει τον δράκο με το κοντάρι του και να τον ρίξει νεκρό στα νερά της σπηλιάς.

Αφού ευχαρίστησε τον Πάνα ο βασιλιάς με τους συγγενείς του μπήκαν στην σπηλιά και θαύμασαν την ομορφιά της. Κάποια στιγμή, ενώ περνούσαν από ένα στένωμα, έσβησαν οι δαυλοί τους και τους τύλιξε το σκοτάδι. Τότε άκουσαν μια απόκοσμη φωνή να τους λέει: «Εκείνος που θα σκύψει να πάρει μια φούχτα λάσπης που πατάει θα το μετανιώσει, αλλά και εκείνος που δεν θα πάρει πάλι θα το μετανιώσει». Οι πιο θαρραλέοι έσκυψαν και μάζεψαν λάσπη. Οταν βγήκαν από τη σπηλιά, διαπίστωσαν ότι ήταν χρυσόσκονη.

Η αρκούδα των σπηλαίων
Η ύπαρξη του σπηλαίου δεν ήταν γνωστή πριν τα νεώτερα χρόνια. Πιθανολογείται ότι το σπήλαιο δεν ήταν ορατό, είτε λόγω των προσχώσεων, είτε λόγω της δύσβατης διαδρομής. Ολα άρχισαν όταν Καστοριανοί ερασιτέχνες εξερευνητές, ήδη από τη δεκαετία του ’40, πρωτοανακάλυψαν και περιέγραψαν το απαράμιλλης ομορφιάς σπήλαιο και έριξαν την πρώτη ιδέα για την αξιοποίησή του.

Μακρόστενες σήραγγες οδηγούν στην καρδιά του σπηλαίου

Σε μια εξερευνητική αποστολή της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας μάλιστα, το 1963, βρέθηκαν στην αρχή της μεγαλύτερης αίθουσας οστά της αρκούδας των σπηλαίων (Ursus spelaeus), ενός γιγάντιου συγγενή της καφέ αρκούδας που έζησε στην Ευρώπη από 10.000 έως 100.000 χρόνια πριν.

Πλούσιος διάκοσμος
Στο εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχουν 10 μεγάλες αίθουσες, 7 υπόγειες λίμνες και 5 σήραγγες, ενώ ο σταλακτικός διάκοσμος είναι εντυπωσιακός. Η μεγαλύτερη αίθουσα έχει διαστάσεις 45 επί 17 μέτρα, με το κεντρικό της τμήμα υπερυψωμένο και τις πλευρές της να καταλήγουν ομαλά σε λίμνες.

Η μορφή του σπηλαίου πριν τις εργασίες ανάδειξης

Οι λίμνες επικοινωνούν μεταξύ τους με υποβρύχια περάσματα, κάποια από τα οποία είναι προσπελάσιμα με σπηλαιοκατάδυση και οδηγούν σε πολύ όμορφα τμήματα με σταλακτίτες. Το νερό της σπηλιάς βέβαια, που θολώνει γρήγορα, δυσκολεύει ιδιαίτερα το πέρασμα των υποβρύχιων τμημάτων. Σήμερα το σπήλαιο έχει αξιοποιηθεί τουριστικά και οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τις ομορφιές του σε 300 μέτρα διαδρομής.

thetravelbook.gr