Ο Πέτρος Μάλαμας μεγάλωσε στην Καστοριά και στις τέχνες. Σπούδασε Υποκριτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ποιητική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Στη μουσική σκηνή έχει εμφανιστεί στο πλάι καλλιτεχνών όπως η Μελίνα Κανά ενώ στη θεατρική έχει ερμηνεύσει ρόλους όπως ο Άμλετ.
Λόγω έρωτα, “που δεν ήτανε για μένα”, το 2013 βρέθηκε στο Βανκούβερ του Καναδά, όπου και έγινε η σύλληψη των τραγουδιών που θα αποτελούσαν το περιεχόμενο του πρώτου δίσκου του. Ο τίτλος του, ‘Καναδέζα’. Τα τραγούδια του, σύντηξη ελληνικού έντεχνου στα καλύτερα του, διαχρονικού λαϊκού και σύγχρονου αγγλικού indie folk. Με λίγα λόγια, πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά.
Λίγο πριν το live του στην Καστοριά (περισσότερες πληροφορίες εδώ), ο Πέτρος Μάλαμας μίλησε στο The Whole Cow για τα παιδικά του χρόνια, τη σχέση του με τη μουσική, τις μέρες του και τη νύχτα που θα περάσουμε μαζί του την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου.
Ιωάννα Μανέτα: Ασχολείσαι κυρίως με το θέατρο και τη μουσική. Ποιες ήταν οι βασικές δυνάμεις, άνθρωποι/στιγμές κλπ, που σε ώθησαν στις τέχνες πρώτον, και σε αυτές συγκεκριμένα δεύτερον;
Πέτρος Μάλαμας: Με τη μουσική καταλαβαίνω συναισθηματικά τον κόσμο από τη βρεφική ηλικία και πριν αρχίσουν τα ζητήματα ταυτότητας, μέχρι σήμερα. Ο μπαμπάς μου είναι μουσικός, ο παππούς μου κέρδισε την καρδιά της γιαγιάς μου τραγουδώντας της, ο παππούς του έπαιζε σάζι και τραγουδούσε.
Φίλοι με ώθησαν απ’ το σχολείο σε παρέες να λέμε όσα αγαπάμε και τα κορίτσια ήταν το πρώτο που συμπάθησαν σε μένα που ήμουν ντροπαλό κι αδέξιο παιδί. Στην εφηβεία ξεκίνησα να μαθαίνω κιθάρα, άρχισα να γράφω τραγούδια μυστικά, τραγουδούσα μέταλ κι έπειτα με πήραν στο συγκρότημά τους ο Γαβριήλ, ο Κώστας και ο Τάσος, παίζαμε δικά μας τραγούδια, γράψαμε ένα ντέμο αλλά δεν έβγαζε πουθενά εκείνη τη στιγμή.
Όταν τελείωσα το λύκειο είχα τόσες αναστολές στη μουσική που έδωσα εξετάσεις να μπω στο θέατρο κι αφού συνδυάζει τις τέχνες μπορούσα να κρύβομαι και να το παίζω ιστορία. Έμαθα ένα σωρό πράματα αλλά ο άνθρωπος δεν αλλάζει και μετά από χρόνια πολλά βρήκα το σθένος να παρουσιάζω τα τραγούδια μου.
ΙΜ: Μεγάλωσες στην Καστοριά. Τι σου έδωσε και τι σου πήρε;
ΠΜ: Μου πήρε την καθημερινή επαφή με τον πατέρα μου καθώς εργαζόταν κυρίως Αθήνα και Σαλονίκη κι έτσι μου έγινε πολύτιμο το να βρισκόμαστε λίγες στιγμές από καιρού εις καιρόν. Μου έδωσε αδελφικούς φίλους, μεγάλους έρωτες, μαγικά τοπία, πολύ γέλιο, συναρπαστικές περιπέτειες, αλητείες και χαρακτήρα.
ΙΜ: Το 2013 έβγαλες και τον πρώτο σου δίσκο, την ‘Καναδέζα’. Ποια είναι η ιστορία της;
ΠΜ: Γράφω σε δελτία τύπου “Βρέθηκα ερωτικός μετανάστης στο Βανκούβερ. Ο τίτλος παραπέμπει στο όχημα του στρατού μα εννοεί έναν άνθρωπο.” Η αλήθεια είναι ότι δοκίμασα να φτιάξω μελωδίες πάνω σε διαφορετικούς τρόπους αλλά όποιον δρόμο και να διάλεγα κατέληγε σ’ έναν κοινό τόπο.
Οι στίχοι εξήγησαν τις νύχτες και τις μέρες μου γύρω απ’αυτό το πλάσμα που δεν ήτανε για μένα. Όταν γύρισα στην Ελλάδα έπαιξα τα τραγούδια στους φίλους μου και βάλανε όλοι δυο χεράκια να γίνουν ανθρώπινα τα πράματα και ν’ αρχίσουν να κυλάνε.
ΙΜ: Ένας λέει ότι “η αισθησιακή ιδιοφυΐα είναι το απόλυτο αντικείμενο της μουσικής” (Kierkegaard), ο άλλος ότι “μόνο μέσω του έρωτα” αγγίζει τη μουσική (Wagner), και ο παραάλλος είναι βέβαιος για τη “σεξουαλική προέλευση” της μουσικής (Jung). Εσύ τι λες; Υπάρχει μία τέτοια σχέση;
ΠΜ: Ω! Συμφωνώ με το πάνθεον αλλά είναι μεγάλη συζήτηση αυτό. Στον έρωτα το λεξικό δεν με καλύπτει αλλά νοιώθω να έρχεται από τη λέξη ερωτώ. Κυρίως μου κάνει σαν στάση η αναμονή μιας απάντησης. Για να μην κάνω τον λόγιο, που δεν είμαι κιόλας, να σου πω ότι η μουσική υποβάλλει τις διαθέσεις μου, συγκινούμαι μαζί της κι έχω πολλές απαντήσεις να περιμένω στα σκαλιά της.
ΙΜ: Τι σου διδάσκει;
ΠΜ: Μου μαθαίνει να πετάω με τα φτερά της επιθυμίας.
ΙΜ: Ποιο πιστεύεις ότι είναι το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να κάνει μία μικρή πόλη για τους καλλιτέχνες και μουσικούς της;
ΠΜ: Να ακούει τις μελωδίες τους, να διαβάζει τα λόγια τους, να στεγάζει την ενασχόλησή τους. Να μπορούν να δοκιμάσουν, να παρουσιάσουν κάπου, κάτι. Κάποιος να τους παρακολουθεί. Μία θεατρική παράσταση έλεγε “θέλω να με κοιτάζεις για να υπάρχω” κι είναι αυτό το πιο ωραίο που μπορεί.
ΙΜ: Πώς περνάς τις μέρες σου αυτόν τον καιρό;
ΠΜ: Κοιμάμαι νωρίς το πρωί, συχνά κάθομαι σε κάποιο παγκάκι, κλαίω κάτω απ’τη ντουζιέρα, γελάω με φίλους, όλα κινούνται τόσο γρήγορα και λέω όλα καλά, καπνίζω αρκετά, ψάχνω στο διαδίκτυο μιαν αλήθεια, σημειώνω όσα με τρελαίνουν και βρίσκω χρόνο να συμμαζεύω τις λεπτομέρειες σε τραγούδια. Χαζεύω στα μάτια τα ερωτικά και σιωπώ μήπως κι ακούσω την αρμονία του κόσμου.
ΙΜ: Πώς θα περάσουμε το απόγευμα της Τρίτης;
ΠΜ: Λέμε να σας παρουσιάσουμε, με κιθάρα και βιολοντσέλο, κάποια τραγούδια που δεν έχουν εκδοθεί ακόμη, να δούμε κι εμείς πώς λειτουργούν, κάποια τραγούδια εκδιδόμενα και κάποια άλλα κάποιων άλλων που τ’αγαπάμε σαν δικά μας. Ήσυχα μάλλον προβλέπεται να περάσει το βράδυ, με ανάσα βαθιά και καθαρή καρδιά.
Μπορείς να βρεις τον Πέτρο Μάλαμα στο YouTube, στο Facebook και την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου, και ώρα 21.00, στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου ‘Αθανάσιος Χριστόπουλος’ επί της οδού Καραβαγγέλη 11 στην Καστοριά
