Για τα πρώτα βήματα και την εξέλιξη του Δημήτρη Διαμαντίδη σε έναν εκ των κορυφαίων παικτών στο μπάσκετ μίλησε o πρώτος του προπονητής, Κώστας Πιλαφίδης.
Ο Κώστας Πιλαφίδης είναι ο πρώτος προπονητής του Δημήτρη Διαμαντίδη στην Καστοριά, εκεί όπου ο 3D έκανε τα πρώτα του βήματα. Μιλώντας στον ΣΠΟΡ FM 94,6 αναφέρεται στα πρώτα βήματα του μεγάλου άσου του Παναθηναϊκού και του ελληνικού μπάσκετ και σχολιάζει την απόφαση του αρχηγού του τριφυλλιού να αποσυρθεί από την ενεργό δράση μετά το τέλος της σεζόν.
Ο Έλληνας τεχνικός στάθηκε στο τι ξεχώρισε από τον Δημήτρη Διαμαντίδη τονίζοντας πως από μικρός έδειχνε πως είχε ότι χρειαζόταν για να σταθεί στο χώρο του μπάσκετ κάνοντας ειδική μνεία στο πάθος του για την προπόνηση.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Κώστας Πιλαφίδης για:
-Το πώς βρέθηκε με τον Διαμαντίδη:
«Βρέθηκα στο δρόμο του κι αυτός στον δικό μου. Αυτά είναι τυχαία γεγονότα. Τότε στη Καστοριά ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ. Συνάντησα ένα παιδί σεμνό, πιστό σε αυτό που έκανε και αγαπητό από τους συμπαίκτες του. Όταν τον γνώρισα έπαιζε ποδόσφαιρο στο οποίο μάλιστα ήταν καλός και είχε καλή επαφή με τη μπάλα».
-Τα χαρακτηριστικά που είδε:
«Το πιο βασικό του χαρακτήρα που είδα τότε ήταν η οξυδέρκεια τους και ότι ήταν ήσυχος ως άνθρωπος. Συνάντησα ένα παιδί πιστό που δεν σταματούσε να προσπαθεί. Είχε τα βασικά χαρακτηριστικά για την ηλικία που βρισκόταν ώστε να υπάρχει η διάθεση να ασχοληθείς μαζί του. Ένα στοιχείο που δείχνει τη δύναμη που είχε. Κάποια στιγμή είχε πάει στο κλιμάκιο των εφήβων και δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα υπόλοιπα παιδιά για να ανταποκριθεί στο επίπεδο εκείνης της στιγμής, ωστόσο δεν το έβαλε κάτω και στην συνέχεια έκανε πράγματα κι θαύματα».
-Τη φήμη πως τον είχε απορρίψει ο ΠΑΟΚ:
«Δεν τον απέρριψε ο ΠΑΟΚ, είχε δοκιμαστεί σε προπόνηση. Αν δει ένας προπονητής ένα παιδί σε μία προπόνηση ανάμεσα σε δεκάδες παιδιά δεν μπορεί να βγάλει εύκολα συμπεράσματα. Εγώ τον είχα τρία χρόνια και μπορούσα να έχω μια διαφορετική εικόνα όσον αφορά τον χαρακτήρα, την προσήλωση και τον τρόπο του παιχνιδιού του».
-Το ξεκίνημα στον Ηρακλή:
Τότε ήταν μεγάλη υπέρβαση για τον Ηρακλή με τον Ντράγκαν Σάκοτα στην ομάδα και με αρκετά μεγάλους παίκτες. Ο Ντίκινς ήταν ο πρώτος του μεγάλος δάσκαλος-συμπαίκτης. Τον πίστευε αρκετά ο Μπάιρον(σ.σ. Ντίκινς).
-Το αν πίστευε ότι ο Διαμαντίδης θα ακολουθούσε την μετ’ έπειτα πορεία που είχε:
«Επειδή δεν μου αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες εμένα η προσδοκία μου για τον Δημήτρη προσπεράστηκε κατά πολύ από την πορεία που έκανε. Είχε πολλά μεγάλα ψυχικά προσόντα και στην συνέχεια βγήκε και το ταλέντο. Δεν άλλαξε κάτι στο… στιλ του ήταν αγαπητός σε όλους, ήταν καλός συμπαίκτης και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα. Αν είμαι εγώ χαρούμενος για κάτι είναι τον έσπρωξα προς αυτή την κατεύθυνση αθλητικά».
-Το αν είναι σωστή η επιλογή να σταματήσει φέτος το μπάσκετ:
«Αν και δεν είχα μεγάλη επαφή και σχέση μαζί του σε επίπεδο που τουλάχιστον να τον επηρεάζω, με είχαν προσεγγίσει από το ΝΒΑ για την περίπτωση του. Το μόνο σίγουρο πάνω σε αυτό είναι πως δεν δικαιούμαστε τώρα από τις αποφάσεις που έχει πάρει να αμφισβητήσουμε κάποια από αυτές και να ψάχνουμε να βρούμε αν πράττει σωστά να σταματήσει από τώρα. Από μικρός έχει αποδειχθεί ότι οι αποφάσεις που έχει πάρει είναι σωστές και τον έχουν δικαιώσει».
-Τον… ζήλο που έδειχνε για προπόνηση:
«Τέλειωνε στην Καστοριά την προπόνηση και έφευγε για να πάει στην αυλή του σχολείου όπου και θα συνέχιζε μόνος του να προπονείται. Όταν το μάθαινα έστελνα τους συνεργάτες μου να τον κυνηγήσουν και να τον μαζέψουν γιατί δεν ήθελα να διακινδυνεύει στα τσιμεντένια γήπεδα. Όταν ήταν συμπαίκτης με τον Χατζηβρέττα, που είχε και εκείνος το ίδιο πάθος, τους βγάζαμε από το γήπεδο Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές και εκείνοι πήγαιναν στον Εύοσμο, έβρισκαν γήπεδο και έπαιρναν τα κλειδιά από φύλακες ώστε να παίξουν».
-Το αν μπορεί να γίνει σύγκριση με κάποιον από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες:
«Είναι πολύ δύσκολο, πρέπει να τιμούμε του μεγάλους με βάση αυτό που δώσανε, μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε από το ποιος είναι πρώτος και δεύτερος. Να αφήσουμε όποιον ήταν συνεπείς και πρόσφερε. Να τους αφήσουμε να είναι στην κορυφή χωρίς να ψάχνουμε ποιος είναι ο καλύτερος. Ο καθένας έχει την αξία και την προσφορά του».
