Tα γεγονότα, είτε συμβαίνουν, είτε δε συμβαίνουν. Αυτό είναι όλο. Τίποτα δηλαδή δεν πετυχαίνουμε με ιδρώτα και
αγώνα. Σχεδόν όλα αυτά που ονομάζουμε ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από αϋπνία, από μια αγωνιά που μας βασανίζει τώρα που έχουμε χάσει τη συνήθεια του ύπνου και δεν ξέρουμε πως να μείνουμε ξέγνοιαστοι. Είμαστε σαν εκείνα τα μηχανικά ανθρωπάκια των μαγικών κουτιών που βρίσκονται στηριγμένα στην άκρη του ελατηρίου και πετιούνται ψηλά μόλις ανοίξεις το κουτάκι κι όσο πιο πολύ τιναζόμαστε, τόσο πιο δύσκολο είναι να ξαναγυρίσουμε στο κουτί.
Γενναιοδωρία, το ακούτε; Ποτέ κανένας σας δεν την εφάρμοσε ούτε στην ειρήνη, ούτε στον πόλεμο. Η σημασία της λέξης σας είναι άγνωστη και νομίζετε πως γενναιοδωρία θα πει να εφοδιάζετε την πλευρά που νικά με όπλα με τουφεκιά ή κανόνια, να στέλνετε νοσοκόμες του ερυθρού σταυρού και το στρατό της σωτηρίας στο μέτωπο, να χορηγείτε βοήθεια με καθυστέρηση είκοσι χρονών, να δίνετε συντάξεις και αναπηρικές πολυθρόνες, να προσλαμβάνετε τους πολεμιστές στις παλιές τους θέσεις. Κι όμως η αληθινή σημασία της λέξης σας μένει άγνωστη. Γενναιοδωρία είναι να λες ναι πριν ο άλλος προφτάσει να σου ζητήσει.
Χένρυ Μίλλερ, Ο τροπικός του αιγόκερω
ithaque.gr
