Ο μήνας που σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης , ο “ευαίσθητος”, “ξανθός” Απρίλης είναι ο πιο πολυτραγουδισμένος μήνας και η μούσα των σημαντικότερων ποιητών μας. Ας θυμηθούμε κάποια από τα ποιήματα και τα τραγούδια που γράφτηκαν γι’ αυτόν.
Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»
(απόσπασμα)
«Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε,
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι`
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει`
Όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Τρέμ’ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της…
Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Εξ’ αναβρύζει κι η ζωή σ’ γη, σ’ ουρανό σε κύμα.
Αλλά στης λίμνης το νερό, π’ ακίνητό ‘ναι κι άσπρο,
Ακίνητ’ όπου κι αν ιδείς, και κάτασπρ’ ως τον πάτο,
Με μικρόν ίσκιον άγνωρον έπαιξ’ η πεταλούδα,
Που ‘χ’ ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο.
Αλαφροίσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι ‘δες`
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,
Ούδ’ όσο καν’ η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι,
Γύρου σε κάτι ατάραχο π’ ασπρίζει μες στη λίμνη,
Μονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι,
Κι όμορφη βγαίνει κορασιά ντυμένη μες το φως του.»
.
Ηλίας Κατσούλης : Ένας Ευαίσθητος Απρίλης
Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Πετά τα ρούχα του στρατιώτη, φορά πουκάμισο λευκό
και στην αγάπη του την πρώτη στέλνει ένα όνειρο γλυκό.
Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.
Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Από τους κήπους κόβει βάγια κι απ’ την αυλή του πασχαλιές
για να στολίσει τα ναυάγια που μείναν δίχως αγκαλιές.
Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.
.
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
.
Γιάννης Ρίτσος, «Παιχνίδια του ουρανού και του νερού»
(απόσπασμα)
XVIII
Μες στο δάσος μες στη νύχτα/ μια τρυπίτσα είναι τ’ αστέρι
τρέχει από κει μέσα, τρέχει/ τρέχει ρυάκι το φλουρί
ρυάκι το μαργαριτάρι/ γέμισα τις τσέπες μου
γέμισα τα χέρια μου/ δεν μπορώ να σταματήσω
πάρτε τά μου ή πάρτε με
με τα χέρια λεύτερα/ τον Απρίλη να μπατσίσω
IV
Καθόταν στο κατώφλι και χτενιζόταν.
Ένα πουλί της κράταε τον καθρέφτη.
Άσπρα και κόκκινα τριαντάφυλλα της μίλαγαν.
Οι σουσουράδες στη ροδακινιά την πείραζαν
Κι αυτή όλο να χτενίζεται κι όλο να τραγουδάει:
«αχ τρέλλα, τρελλή μου τρέλλα, τρελή μου τρέλλα, τρέλλα»
Κι ο κήπος την αγκάλιαζε με δυο χιλιάδες άνθη.»
.
Μίκης Θεοδωράκης: Απρίλη μου ξανθέ
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
.
Κική Δημουλά: «Οι λυπημένες φράσεις»
«…Να είχαμε μιαν άνοιξη./ Μη γελάς.
Με πράγματα που δεν υπάρχουν μη γελάς.
Ας λένε τα πουλιά και οι μυρωδιές στα πλάγια
πως είναι Απρίλης.
Το λένε τα πουλιά κι οι έρωτες των άλλων.
Εμένα μ’ εξαπατούν οι θεοί/ κάθε που αλλάζει ο καιρός
κάθε που δεν αλλάζει./ Μη γελάς.
Έαρ δε γίνεται/ με ρίμες/ ήλιοι- Απρίλιοι
ήλιοι- Απρίλιοι,/ ομοικατάληκτες στιγμές,
χρόνος χρωμάτων,/ στρέμματα φωτός,
χαμομηλιών ανυπομονησία να μυρίσω…
Αχ, οι λυπημένες φράσεις, οι λυπημένες λέξεις
στους δρόμους τους εμπορικούς
τις Κυριακές τις ανοιξιάτικες».
.
Πράσσειν άλογα: Απρίλης
.
Και ο.. κατάλογος είναι ατέλειωτος.
Καλό μήνα σε όλους!
