Η Αλέκα μας ήρθε στον σταθμό ημιθανής , βαριά τραυματισμένη από αυτοκίνητο , πέρασε μια εβδομάδα να ανοίξει τα μάτια της τότε καταλάβαμε ότι θέλει να μας βοηθήσει για την ζωή της . Η πρώτη διάγνωση έδειξε διάσειση , κακώσεις στην σπονδυλική και στα άκρα μαζί με ένα μικρό κάταγμα στην λεκάνη.
Ακόμη θυμάμαι την φωνή της Ολυμπίας που μου είπε … μη φοβάσαι θα το παλέψουμε μαζί της και θα την κάνουμε καλά , απλά θέλει χρόνο .
Την είπαμε Αλέκα … ξέρει αυτή.
Εμείς κάθε ήμερα για βδομάδες αφιερωθήκαμε στην θεραπεία της και η Αλέκα έδινε απλόχερα τα νάζια της …παίζοντας τις ατελείωτες ώρες μοναξιάς με την μπάλα της
Δεν θα μπορούσα να μην της αφιερώσω λίγα λογία από τον μικρό πρίγκιπα και ένα ήσυχο αλλά δυνατό κομμάτι όπως ήταν ο χαρακτήρας της από τους Apocalyptica το Farewell .
<< Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο…>>
Νίκος Παναγιωτόπουλος
