Διάβασα ένα άρθρο για το το ψηφιακό νόμισμα bitcoin, που κατέληγε στο συμπέρασμα:
“Σκεφτείτε το: Πρακτικά η βασική δουλειά μιας Τράπεζας είναι η καταγραφή του Αρχείου Συναλλαγών. Αυτή είναι ο εγγυητής και ο μεσάζων στη συναλλαγή μεταξύ των ιδιωτών. Αυτό, εδώ και λίγα χρόνια, έχει πάψει πλέον να είναι αναγκαιότητα: Το Bitcoin πρακτικά κατήργησε την ανάγκη αυτήν”.
Η άποψή μου :
Κατ’ αρχή είναι βέβαιο ότι μακροπρόθεσμα το νόμισμα στην φυσική του μορφή όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα θα αλλάξει. όπως άλλαξε στο διάβα των αιώνων από κοχύλια, σε μέταλλα (χρυσό, ασήμι, χαλκό) και εν τέλει στην σημερινή του μορφή σε χάρτινο. Μέχρι ότου το νόμισμα ήταν κάποιο πολύτιμο μέταλλο δεν χρειαζόταν κάποια εγγύηση δεδομένου ότι ίδιο το νόμισμα ήταν η εγγύηση.
Το πρόβλημα προέκυψε όταν το νόμισμα έγινε χάρτινο και η αξία του υποχρεωτικά έπρεπε να καλύπτεται από το κράτος η από την κεντρική τράπεζα σε χρυσό κατά 100%. Δηλαδή όσο χάρτινο νόμισμα κυκλοφορούσε έπρεπε στο θησαυροφυλάκιο του κράτους να βρίσκεται ίσης αξίας χρυσός. Σταδιακά τα κράτη και μέσω διεθνών συμφωνιών καλύπτουν μόνο πλέον ένα μικρό μέρος της αξίας του χάρτινου νομίσματος που κυκλοφορείς την αγορά. Μέσω της κεντρικής τράπεζας το κράτος ασκεί την νομισματική, την δημοσιονομική πολιτική της χώρας, καθώς μέσω της αύξησης η μείωσης της νομισματικής ποσότητας που κυκλοφορεί ρυθμίζει πληθωρισμό και επιτόκια. Άρα υπάρχει ένας κεντρικός έλεγχος της νομισματικής ποσότητας. Και παρ όλο που υπάρχει αυτός ο κρατικός έλεγχος της νομισματικής ποσότητας οι κυβερνήσεις εξαπατούν τους πολίτες αυξάνοντας την ποσότητα του νομίσματος πέρα από τα επιτρεπτά όρια, δηλαδή κάνουν το νόμισμα χαρτί. Βλέπε για παράδειγμα την νομισματική και δημοσιονομική πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου (Τσοβόλα δώστα όλα) τα έδωσε πράγματι όλα αφού εξέδωσε μάλιστα και πεντοχίλιαρο.
Άρα το ότι θα γίνει άυλο το νόμισμα στο μέλλον είναι βέβαιο. Αυτό όμως που συμπεραίνεται στο άρθρο ότι καταργεί την τράπεζα στην μεταφορά και μεταβίβαση της πληρωμής (πράγματι έτσι είναι) δεν είναι το κύριο ζήτημα. Το κύριο ζήτημα είναι το ποιος καθορίζει την αυξομείωση της ποσότητας του νομίσματος και τι αντίκρισμα θα υπάρχει ως εγγύηση. Εδώ τα ίδια τα κράτη σήμερα εξαπατούν τους πολίτες τους αυξάνοντας την ποσότητα του νομίσματος πέρα από τα νόμιμα όρια. Γνωστό είναι το τραγούδι: γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια. Δυστυχώς είναι πετσετάκια, σκέτο χαρτί χωρίς αντίκρισμα. Πόσο μάλλον το bitcoin, που δεν γνωρίζει κανείς ποιος και που καθορίζεται η νέα αύξηση της ποσότητας του νομίσματος. Άρα μέχρι ότου καθοριστεί διεθνώς ποιος και που καθορίζεται η ποσότητα του νομίσματος το νόμισμα αυτό θα είναι το νόμισμα των συναλλαγών : των λαθρεμπόρων ναρκωτικών και όπλων, και των κρατών που βρίσκονται σε νομισματικό εμπάργκο ( Ιράν, Β. Κορέα, Ρωσία, Βενεζουέλα), προκειμένου να σπάσουν το νομισματικό εμπάργκο.
Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Κοντονής σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη πίεση. Πρέπει να εκδώσει τον Ρώσο Μίστερ Bitcoin, είτε στις ΗΠΑ είτε στην Ρωσία. Και αυτή η απόφαση του δεν είναι εύκολη καθόλου εύκολη. Αν τον εκδώσει στις ΗΠΑ κόβει τον ομφάλιο λώρο της ανταλλαγής παράνομα μεταξύ bitcoin και δολαρίου. Αν τον εκδώσει στην Ρωσία, τότε ποιος ακούει τον Ντόναλντ. Διότι στην Αμερική τον περιμένουν για να κελαηδήσει τους δρόμους που το bitcoin, ξεπλένονταν σε δολάριο.
Αν τελικά η Αμερική βρει τους δρόμους του ξεπλύματος τότε το ψηφιακό νόμισμα θα χάσει κάθε ζήτηση και θα διαλυθεί εις τα ον συνετέθη. Γι αυτό σήμερα η Αμερική εντάσσει το bitcoin, επίσημα διαπραγματεύσιμη αξία. Για να γνωρίζει άρα και να ελέγχει το bitcoin. Δηλαδή με άλλα λόγια το bitcoin, θα το εγγυάται η Αμερική. Και αυτό σημαίνει ότι εμμέσως θα συνεχίζει να κυβερνά τον κόσμο με το ΨΗΦΙΑΚΟ ΔΟΛΑΡΙΟ. Εσείς πέστε το όπως θέλετε bitcoin, etherium, κλπ. Όπως και να το λέτε αυτό το σήμα θα έχει ($).
