Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται απρόσμενα, σε ταράζει και σε αποσυντονίζει. Πώς μπορείς όμως να απαλλαγείς από αυτήν όταν εμφανίζεται;
Την εμποδίζεις να υπάρξει με το να είσαι απόλυτα παρών. Όμως, μην αποθαρρύνεσαι. Μέχρι στιγμής υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη που μπορούν να μένουν σε μια κατάσταση συνεχούς παρουσίας, αν και κάποιοι την πλησιάζουν. Σύντομα, πιστεύω, θα υπάρχουν πολύ περισσότεροι.
Όποτε παρατηρείς ότι κάποια μορφή αρνητικότητας έχει εμφανιστεί μέσα σου, κοίτα την όχι σαν αποτυχία, αλλά σαν ένα βοηθητικό σημάδι που σου λέει: “Ξύπνα. Βγες από το νου σου. Γίνε παρών”.
Υπάρχει μια νουβέλα του Αλντους Χάξλεϊ, με τον τίτλο “Νησί’, που την έγραψε στα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν είχε αποκτήσει μεγάλο ενδιαφέρον για τις πνευματικές διδασκαλίες.
Ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία ενός άντρα που έχει ναυαγήσει σε ένα μακρινό νησί, ξεκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Σ’ αυτό το νησί υπάρχει ένας μοναδικός πολιτισμός. Το ασυνήθιστο σχετικά μ’ αυτόν είναι ότι οι κάτοικοι του νησιού, αντίθετα μ’ εκείνους του υπόλοιπου κόσμου, είναι ψυχικά υγιείς.
Το πρώτο πράγμα που προσέχει ο ναυαγός είναι οι πολύχρωμοι παπαγάλοι στα δέντρα, που κράζουν συνέχεια τις λέξεις: “Προσοχή! Εδώ και Τώρα. Προσοχή! Εδώ και Τώρα”. Μαθαίνουμε αργότερα ότι οι νησιώτες τους είχαν διδάξει αυτές τις λέξεις για να τους θυμίζουν συνεχώς να μένουν παρόντες.
Έτσι, όποτε νιώθεις την αρνητικότητα να αναδύεται από μέσα σου, είτε προκαλείται από κάποιον εξωτερικό παράγοντα, από μια σκέψη είτε ακόμα και από τίποτε συγκεκριμένο – απ’ όσο τουλάχιστον καταλαβαίνεις – δες τη σαν μια φωνή που λέει “Προσοχή! Εδώ και Τώρα. Ξύπνα!” Ακόμα και ο μικρότερος εκνευρισμός είναι σημαντικός και χρειάζεται να τον αναγνωρίσεις και να τον προσέξεις· διαφορετικά, θα συσσωρεύσεις μέσα σου ένα σωρό αντιδράσεις που δεν τις έχεις παρατηρήσει.
Όπως είπα και πριν, μπορείς να πετάξεις μιαν αντίδραση, μόλις συνειδητοποιήσεις ότι δε θέλεις να έχεις αυτό το ενεργειακό πεδίο μέσα σου και ότι δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Σιγουρέψου όμως ότι την έχεις πετάξει εντελώς. Αν δεν μπορείς να την πετάξεις, δέξου απλώς ότι υπάρχει και στρέψε την προσοχή σου στο συναίσθημα, όπως τόνισα νωρίτερα.
Μια εναλλακτική λύση είναι η εξής: αντί να “πετάξεις” την αρνητική αντίδραση, κάν’ τη να εξαφανιστεί με το να φανταστείς τον εαυτό σου να γίνεται διάφανος στην εξωτερική αιτία της αντίδρασης. Σου προτείνω να εξασκηθείς σ’ αυτό με μικρά, ακόμα και ασήμαντα πράγματα πρώτα.
Ας πούμε ότι κάθεσαι ήσυχα στο σπίτι. Ξαφνικά, ακούγεται από το δρόμο ο διαπεραστικός ήχος του συναγερμού ενός αυτοκινήτου. Νιώθεις ότι εκνευρίζεσαι. Ποιος είναι ο σκοπός αυτού του εκνευρισμού; Κανένας απολύτως. Γιατί τον δημιούργησες; Δεν τον δημιούργησες εσύ. Ο νους σου τον δημιούργησε.
Ήταν κάτι εντελώς αυτόματο, ασυνείδητο. Γιατί τον δημιούργησε ο νους σου; Επειδή έχει την ασυνείδητη πεποίθηση ότι η αντίσταση του, που τη βιώνεις σαν αρνητικότητα ή σαν κάποιας μορφής δυστυχία, θα διαλύσει με κάποιον τρόπο την ανεπιθύμητη κατάσταση. Αυτό σύμφωνα με το apocalypsejohn.com, φυσικά, είναι πλάνη. Η αντίσταση που δημιουργεί, ο εκνευρισμός ή ο θυμός, είναι πολύ πιο ενοχλητικά από την αρχική αιτία που επιχειρεί να διαλύσει.
Όλα αυτά μπορούν να μεταμορφωθούν σε πνευματική άσκηση. Νιώσε τον εαυτό σου να γίνεται διάφανος, χωρίς τη στερεότητα ενός υλικού σώματος. Τώρα άφησε το θόρυβο ή οτιδήποτε προκαλεί την αρνητική σου αντίδραση να περάσει από μέσα σου. Δε χτυπάει πια ένα συμπαγή “τοίχο” μέσα σου.
Όπως είπα, εξασκήσου πρώτα με μικρά πράγματα – με το συναγερμό του αυτοκινήτου, το σκύλο που γαβγίζει, τα παιδιά που ξεφωνίζουν, το μποτιλιάρισμα στο δρόμο. Αντί να έχεις έναν τοίχο αντίστασης μέσα σου που χτυπιέται συνεχώς και επίπονα από πράγματα που “δεν πρέπει να συμβαίνουν”, άφηνε τα πάντα να περνούν μέσα από σένα και να φεύγουν.
Κάποιος σου μιλάει με αγένεια ή λέει κάτι με σκοπό να σε πληγώσει. Αντί να περάσεις σε μια μη συνειδητή αντίδραση και αρνητικότητα, όπως η επίθεση, η άμυνα ή η απομάκρυνση, άφησε το να περάσει από μέσα σου και να φύγει. Μην προβάλλεις αντίσταση. Είναι σαν να μην υπάρχει πια κανείς για να πληγωθεί. Αυτό είναι συγχώρηση. Με αυτό τον τρόπο γίνεσαι άτρωτος.
Μπορείς και πάλι να πεις σ’ αυτό τον άνθρωπο ότι η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη, αν αυτό επιλέξεις να κάνεις. Όμως αυτός ο άνθρωπος δεν έχει πια τη δύναμη να ελέγξει την εσωτερική σου κατάσταση. Τότε έχεις εσύ την εξουσία του εαυτού σου, όχι κάποιος άλλος, και δεν διοικείσαι πια από το νου σου.
Είτε πρόκειται για το συναγερμό του αυτοκινήτου, για έναν αγενή άνθρωπο, μια πλημμύρα, έναν σεισμό ή για την απώλεια όλων σου των υπαρχόντων, ο μηχανισμός της αντίστασης είναι ο ίδιος.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Eckhart Tolle “Η Δύναμη του Τώρα”.
