Τον Αύγουστο του 1887, αγρότες που δούλευαν στα χωράφια της περιοχής άκουσαν κραυγές να έρχονται από μια κοντινή σπηλιά.
Χωρίς να χάσουν χρόνο κινήθηκαν προς τα εκεί και έκπληκτοι αντίκρισαν δύο παιδιά να στέκονται τρομοκρατημένα στην είσοδο της σπηλιάς φωνάζοντας λέξεις σε μια ακατανόητη γλώσσα. Η έκπληξη τους όμως μεγάλωσε ακόμα περισσότερο όταν παρατηρήσαν ότι το δέρμα των παιδιών ήταν πράσινο! Κάθε προσπάθεια να επικοινωνήσουν μαζί τους απέτυχε και έτσι τα μετάφεραν στο χωριό όπου θα μπορούσαν να τα φροντίσουν.
Εκεί προσπάθησαν να τους δώσουν τροφή και νερό, αλλά τα παιδιά αρνήθηκαν να φάνε ή να πιουν οτιδήποτε.
Το αγόρι δεν άντεξε για πολύ την έλλειψη τροφής και πέθανε, το κορίτσι όμως επέζησε όταν οι χωρικοί ανακάλυψαν ότι δεχόταν ορισμένες τροφές κυρίως, λαχανικά. Μάλιστα στην πορεία του χρόνου, έχασε βαθμιαία το πράσινο χρώμα του δέρματος του και απέκτησε φυσιολογική εμφάνιση.
Λέγεται οτι το κορίτσι έζησε για περίπου πέντε χρόνια ακόμα, στη διάρκεια των οποίων κατάφερε να μάθει κάποια ισπανικά και έτσι να απαντήσει στις ερωτήσεις που αφορούσαν την καταγωγή της.
Η απαντήσεις της όμως απλώς εμβάθυνε το μυστήριο! Το Κορίτσι υποστήριξε ότι ερχόταν από μια χώρα χωρίς ήλιο όπου βασίλευε ένα διαρκές λυκόφως και κατοικούσαν άνθρωποι με δέρμα πράσινο όπως το δικό της.
Υπήρχε μια περιοχή με φως στη χώρα της αλλά βρισκόταν πέρα από μια τεράστια θάλασσα. Όταν ρωτήθηκε πώς βρέθηκε στον κόσμο μας απάντησε ότι ένιωσε ένα δυνατό θόρυβο και σπρώχθηκε μέσα από κάτι για να βρεθεί τελικά στη σπηλιά με τον αδερφό της.
Το κορίτσι πέθανε τελικά το 1892 και κάθε ελπίδα για διαλεύκανση του μυστηρίου χάθηκε.
Αν φυσικά υπήρξε ποτέ μυστήριο!
Θα μπορούσαμε βλέπετε πολύ εύκολο να απορρίψουμε τη συγκεκριμένη υπόθεση λόγω έλλειψης αποδείξεων αν δεν υπήρχε μια σχεδόν πανομοιότυπη ιστορία που αφορά δύο παιδιά με πράσινο δέρμα που βρέθηκαν το ίδιο παράξενα στο Woolpit της Αγγλίας 733 χρόνια νωρίτερα, το 1154.
