Την προηγούμενη Κυριακή σαν είδαμε πως ήταν καλή μέρα αποφασίσαμε να το εκμεταλλευτούμε κάνοντας μίνι εξόρμηση.
Ξεκινήσαμε με μία φίλη το μεσημέρι για να πάμε στο εκκλησάκι του άι Νικόλα του κρεμαστού, βρίσκεται αριστερά στο βάθος λίγο μετά τους Αμπελόκηπους, δεξιά από το νταμάρι. Ανηφορίσαμε τον χωματόδρομο και σε λίγο φτάσαμε στο ξέφωτο που παρκάραμε για να ξεκινήσουμε το μονοπάτι που οδηγεί στα σκαλιά, μπροστά ακριβώς στην αρχή του μονοπατιού υπήρχαν μεγάλου μεγέθους περιττώματα αρκούδας,
Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αλλά 10 μέτρα πιο πάνω πάλι το ίδιο και όσο προσχωρούσαμε το μονοπάτι τόσο πιο πυκνά ήταν τα σημάδια και πιο φρέσκα. Η αίσθηση πως μια αρκούδα βρισκόταν σε αυτό το μέρος λίγες στιγμές ή ίσως ακόμα και την ώρα αυτή, μας έκανε να νιώσουμε άβολα, έτσι επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και να πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
Ήταν η πρώτη φορά που δεν πήγα κάπου μη θέλοντας να ρισκάρω να έχω μία δυσάρεστη συνάντηση.
Οι αρκούδες ζούνε στους ορεινούς όγκους δίπλα στην πόλη της Καστοριάς, κάθε μέρα κινούνται σε κατοικημένες περιοχές και καθώς πλησιάζει χειμώνας θα κατεβαίνουν όλο και πιο χαμηλά για να βρουν την τροφή τους.
Δεν ξέρω τι και ποιος πρέπει να κάνει, αλλά κάτι πρέπει να γίνει, νομίζω είναι θέμα χρόνου να έχουμε ένα άσχημο περιστατικό.
Δημήτρης Μητσόπουλος
