Δεν ξέρω πόσοι ζουν σήμερα δίχως φουσκωμένα μυαλά αλλά η βάση της ευτυχίας δεν είναι η αγάπη, δεν είναι τα υψηλά ιδανικά, δεν είναι οι φιλίες και η ελευθερία. Πάνω απ΄όλα είναι το χρήμα. Άνευ χρήματος είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να διασφαλιστεί ένα στοιχειώδες επίπεδο ζωής επάνω στο οποίο θα μπορέσουν να χτιστούν όλα τα υπόλοιπα. Από αυτή την άποψη ο Μαρξ είχε απόλυτο δίκιο ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ και απόλυτο άδικο σήμερα μιας και όλα όσα προέβλεψε έχουνε αποτύχει. Ο κόσμος πήρε διαφορετική στροφή από αυτή που αναμενόταν και το πράγμα συνεχίζει να στραβώνει οδηγώντας σε ένα τεράστιο αδιέξοδο.
Οι μελλοντικές κοινωνίες -αν τα σημερινά ιδεο-πολιτικά δεδομένα δεν τροποποιηθούν για την πλειονότητα των ατόμων- θα αποδειχθούν σκέτη φρίκη. Τα οικονομικά συστήματα των περισσότερων χωρών θα καταρρεύσουν. Όχι λόγω έλλειψης πόρων όπως πιστεύανε κάποτε αλλά λόγω ανεπάρκειας κατάλληλων δομών.
Η παραγωγή και πολλές υπηρεσίες θα εκτελείται και θα παρέχονται σε λίγο αποκλειστικά από ρομπότ πράγμα που σημαίνει ότι εκατομμύρια εκατομμυρίων άνθρωποι θα πεταχθούν στην ανεργία και δεν θα είναι ικανοί να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν (όχι μια αξιοπρεπή ζωή όπως λένε τα σημερινά συνθήματα αλλά μια ζωή απλώς). Αυτό θα προκαλέσει όπως είναι αναμενόμενο μια τρομερή πολιτειακή αστάθεια και όλο το σύστημα (κράτος/θεσμοί/ κανόνες/νόμοι κτλ) θα έρθει καπάκι.
Ελευθερία δεν πρόκειται να υπάρξει -κι ας χοροπηδούν όσο θέλουνε οι Καταλανοί- για κανέναν. Οι αλληλεξαρτήσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι πλέον τόσο ισχυρές που η παγκοσμιοποίηση είναι αδύνατον να αποφευχθεί. Κανένας δεν θα έχει το περιθώριο να βγει από το σύστημα και να παίξει με τους προσωπικούς του κανόνες. Τα πάντα πλέον θα κρίνονται και θα διακυβεύονται σε παγκόσμια βάση. Και κάθε τι που είναι να γίνει (κατά τον τρόπο μάλιστα που κάποιος θα επιθυμεί) θα χρειάζεται χρήμα το οποίο θα είναι αδύνατον να παραχθεί μέσω εργασίας.
Σε αυτό το πλαίσιο που έρχεται κατά πάνω μας καλπάζοντας όλα τα σημερινά προβλήματα μετατρέπονται σε παρανυχίδες. Ζούμε απλά τις τελευταίες μέρες σε μια παγκόσμια Πομπηία λίγο πριν εκραγεί το ηφαίστειο του παγκόσμιου αποπληθωρισμού.
