Έχουμε και λέμε, για να κάνουμε ταμείο της ειδησεογραφίας και των πολιτικών εξελίξεων τα τελευταία 24ωρα.
Από το Ταλίν ο πρόεδρος Μακρόν, έχοντας δίπλα του τη Μέρκελ χαιρέτησε τις μεταρρυθμίσεις που έκανε η ελληνική κυβέρνηση, εντείνοντάς τη στήριξη στον Τσίπρα.
Ο Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί δήλωσε ότι στην Ελλάδα “η ανάπτυξη ύστερα από τόσα χρόνια έχει επιστρέψει. Θέσεις απασχόλησης ύστερα από τόσα χρόνια επιστρέφουν. Οι επενδυτές κοιτάζουν εκ νέου την Ελλάδα με συμπάθεια”.
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, δήλωσε αισιόδοξος ότι “το ελληνικό πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 2018 -εάν φυσικά συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις”– και σημείωσε ότι «η Ελλάδα θα μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί κανονικά μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος”.
Σε κάθε περίπτωση θα εφαρμοστεί “ό,τι εφαρμόστηκε και στις χώρες που βρίσκονταν σε πρόγραμμα και βγήκαν από αυτό”. Ποιο “τέταρτο Μνημόνιο”;. Το σημαντικότερο: “Το Eurogroup έχει δώσει μια καθαρή υπόσχεση, αν η Ελλάδα ολοκληρώσει το πρόγραμμα και αν τότε χρειάζεται μεγαλύτερη ελάφρυνση για το χρέος, θα της την δώσουν”.
Ο πολύς Πολ Τόμσεν από το ΔΝΤ είπε ότι το ελληνικό τραπεζιτικό σύστημα δεν χρειάζεται πρόσθετο έλεγχο του 2008… Θα μπορούσε να συνεχίζει πολύ κανείς απαρριθμώντας δηλώσεις και δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που αναγνωρίζουν την πρόοδο της χώρας και την πορείας της προς τη μνημονιακή έξοδο και την ανάπτυξη.
Κι όμως ακριβώς αυτές τις μέρες η Ντόρα Μπακογιάννη -με ρόλο συμπροεδρεύουσας πλέον στη ΝΔ- μάζεψε το ένα τρίτο των βουλευτών του κόμματος και κατέθεσε ερώτηση στην οποία σημειώνει: “Η ελληνική οικονομία είναι βυθισμένη σε μια κατάσταση διαλυτικής στασιμότητας»- διανθισμένη με εκτιμήσεις του τύπου: “Οι προβλέψεις, έστω για αναιμική ανάπτυξη, αναθεωρούνται συνεχώς προς τα κάτω, προκαλώντας εύλογες αμφιβολίες για την τελική επίτευξη των στόχων του κρατικού προϋπολογισμού”.
Αν την πάρει κανείς τοις μετρητοίς οι υπόλοιποι που προβλέπουν τα αντίθετα και δηλώνουν ικανοποιημένοι για τις κυβερνητικές επιδόσεις, ή τρελάθηκαν και δεν ξέρουν τι λένε, ή έγιναν Συριζαίοι.
Η εξήγηση είναι απλούστερη. Η ΝΔ τρέμει την Τρίτη Αξιολόγηση του Μνημονίου. Ενώ στη Δεύτερη αξιολόγηση επιχείρησε να κάνει πάρτι, ποντάροντας ακόμη και σε ανατροπή της κυβέρνησης, ή λαϊκό ξεσηκωμό εναντίον της, στην Τρίτη ξέρει τι ακριβώς την περιμένει.
Και όχι τίποτε άλλο, ακόμη και οι αγαπημένοι της δημοσκόποι άρχισαν οι ίδιοι να ψαλιδίζουν τις διαφορές που της έδιναν έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως το ξέρουν όσοι παρακολουθούν τα πράγματα στο τέλος της αξιολόγησης, αν θα υπάρχει κάποιος χαμένος θα είναι η …ΝΔ. Για πρώτη φορά το μνημόνιο θα ζημιώνει την… αντιπολίτευση πολιτικά. Για συγκεκριμένους λόγους.
Αυτή η αξιολόγηση δεν περιλαμβάνει δημοσιονομικά μέτρα- που πλήττουν τις κυβερνήσεις και τους πολίτες, αλλά αφορά θεσμικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, αποκόλληση από καταστάσεις ακινησίας – ακόμη και αν έχει ψηφιστεί το συναφές νομικό πλαίσιο. Δραστικές επεμβάσεις σε τομείς που σπάνια αγγίζουν οι κυβερνήσεις, όπως η εργασιακή νομοθεσία.
Στη ΝΔ ξέρουν ότι ο Τσίπρας θα δεχθεί τις προτάσεις των εταίρων και των δανειστών- άλλωστε κάποιες από αυτές μπορεί να εντάχθηκαν στο Μνημόνιο, αλλά αποτελούν κοινοτικές υποχρεώσεις της χώρας και υποχρεωτικές προσαρμογές της στην κοινοτική νομοθεσία. Μπορεί να υπάρξει κάποια εσωκομματική γκρίνια, -την οποία θα μεγεθύνουν τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ- αλλά η αξιολόγηση θα κλείσει.
Πέρα από όσα θα σημαίνει αυτό για την κυβέρνηση και Πρωθυπουργό προσωπικά, θα σημαίνει και κάτι ιδιαίτερα σοβαρό για τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη: απόλυτη έλλειψη ατζέντας. Θα του πάρει το ψωμί μέσα από τα χέρια.
Όσα προσπαθεί να υποσχεθεί ως μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα -ανάμεικτα με σκληρές νεοφιλελεύθερες επιλογές – θα έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ως τις εκλογές. Συνεπώς η ΝΔ και ο επικεφαλής της θα μείνουν χωρίς αφήγημα και θα καθηλωθούν σε αφορισμούς του τύπου “Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει επενδύσεις”, “Ο Τσίπρας δεν πιστεύει στην αριστεία”, “Θα διαλύσουμε το κράτος των Εξαρχείων” – συν την αξίωση για παραιτήσεις υπουργών σαν κερασάκια σε μια τούρτα απολύτως άνοστη.
Ότι η ΝΔ πρώτα πυροβόλησε και μετά ανακοίνωσε ότι θα ρωτάει -δηλαδή πρώτα παρουσίασε το πρόγραμμά του στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης και μετά αποφάσισε να κάνει συνέδριο και διάλογο για τις προγραμματικές θέσεις του- δεν είναι άσχετο με αυτή την δυσμενή προοπτική. Προσπαθούνε να δημιουργήσουν κάποια επικαιρότητα ευνοϊκή γι’ αυτούς, ακριβώς τις ημέρες που θα κλείνει η Τρίτη αξιολόγηση. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι μιντιάρχες.
Δεν είναι περίεργο ότι η αξιολόγηση προκαλεί τρόμο στην Πειραιώς και όχι στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως θα περίμενε κανείς. Τρέχοντας μπροστά από τον εαυτό του ο Κυριάκος, πρώτα έχασε το δρόμο του και λοξοδρόμησε σε ατραπούς που τον έσυρε στην αρχή ο Σαμαράς και μετά ο Άδωνις. Τώρα θυμίζει όλο και περισσότερο μια παλιά διαφήμιση για μπαταρίες που κάποιες ξεμένουν…. Ή αλλιώς: όταν βάζεις λάθος μπαταρίες στη εκκίνηση δεν φτάνεις στο τέλος.
Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
