Το ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται όμορφοι και κάποιοι άσχημοι είναι ή όχι ανισότητα;
Το ότι κάποιος άνθρωπος γεννιέται με κληρονομική προδιάθεση καρκίνου είναι ή όχι ανισότητα σε σχέση με αυτούς που δεν γεννιούνται έτσι;
Το ότι κάποιος ζει μέχρι τα 90 ενω κάποιον άλλον το πατάει ένα αυτοκίνητο στα 15 και σκοτώνεται είναι ισότητα ή ανισότητα;
Τα παιδιά χωρισμένων γονιών τελούν ή όχι σε συναισθηματική και οικογενειακή ανισότητα σε σχέση με τα παιδιά μη χωρισμένων γονιών;
Με τι ακριβώς ήθελα να ξέρω σοκαρίστηκε η ελληνική κοινωνία;Με την επισήμανση του αυτονόητου των αυτονοήτων;
Δηλαδή χρειάζεται να μας το πει άλλος ότι η ζωή που ζούμε είναι σε κάθε της έκφανση ένας ωκεανός ανισοτήτων;
Είμαστε ως κοινωνία ένα είδος απέραντου νηπιαγωγείου και παθαίνουμε σοκ όταν μας λένε ότι δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;
Ή μήπως η ανισότητα πρέπει να νοηθεί ως ένα a priori αρνητικό φαινόμενο οπότε να προσχωρήσουμε και στο συριζεϊκο αφήγημα περί ρετσινοειδούς αριστείας;
Γιατί και η αριστεία ξέρετε είναι μια έκφανση ανισότητας. Ο άριστος δεν είναι πνευματικά ίσος με τον κουμπούρα ή τον τεμπέλη.
Ναι η ανισότητα είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Ξεκάθαρα και τελεσίδικα.
Πρέπει να τείνουμε στον περιορισμό της; Σε ορισμένους τομείς ναι (ισότητα -κατα το δυνατό- ευκαιριών, αναδιανεμητικές πολιτικές κοινωνικής συνοχής, νομική και θεσμική ισότητα).
Όποιος όμως ονειρεύεται να ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ την ανισότητα από την ανθρώπινη κοινωνία πείτε του ότι έρχεται δεύτερος.
Προηγήθηκαν άλλοι τα κατορθώματα των οποίων κατέληξαν εκεί που κατέληξαν στις αρχές της δεκαετίας του 90.
