Τα «Αφιερώματα σε δυο τολμηρές γυναίκες» ξεχωρίζουν στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ)
H πρώτη- η Ίντικο Ενιέντι, «έρχεται» από την Ουγγαρία του Μίκλος Γιάντσο, της σοβιετικής εισβολής του 1956 (ένα μόλις χρόνο μετά τη γέννηση της) αλλά και τη σύγχρονη «ξενοφοβική» χώρα που υψώνει τείχη στους πρόσφυγες… Μόλις πριν από λίγους μήνες κέρδισε τη «Χρυσή Άρκτο» στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την ταινία «Η ψυχή και το σώμα / On Body and Soul (2017)», που θα είναι και η εναρκτήρια ταινία του φετινού φεστιβάλ.
Η δεύτερη -η ιδιόρρυθμη Άιντα Λουπίνο (1918-1995)- αγαπημένη σκηνοθέτης του Μάρτιν Σκορτσέζε, η .. «Λονδρέζα Τζιν Χάρλοου» όπως τη χαρακτήριζαν τα χρόνια που έκανε καριέρα ως ηθοποιός στο Χόλιγουντ -προτού κάνει τη στροφή και μετατραπεί σε μια από τις πρώτες στην ιστορία γυναίκες σκηνοθέτες «φέρνει» στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ) τρεις από τις έξι συνολικά ταινίες της.
Τα «Αφιερώματα σε δυο τολμηρές γυναίκες» του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ) ανακοινώθηκαν μόλις σήμερα από τους διοργανωτές του φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 2 ως τις 12 Νοεμβρίου.
«Η ψυχή και το σώμα / On Body and Soul (2017)», με την οποία θα ανοίξει η αυλαία του φεστιβάλ το βράδυ της 2ας Νοεμβρίου, θα προβληθεί στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες τον Δεκέμβριο- μετά το 58ο ΦΚΘ από τη Strada Films.
«Ίσως αυτή είναι η πιο υπέροχη ανθρώπινη εμπειρία: το να νιώθεις ότι σε καταλαβαίνουν οι άλλοι. Ότι είσαι μέρος της ανθρωπότητας, ότι δεν είσαι μόνος» δήλωσε η 62χρονη σήμερα Ουγγαρέζα σκηνοθέτης μετά τη βράβευση της.
Όνειρα, μύθοι και θρύλοι συναντούν το σήμερα σε ιστορίες αναπάντεχες, συχνά σουρεαλιστικές και ταυτόχρονα καθημερινές. Με αυτά τα υλικά, η Ενιέντι χτίζει έναν κόσμο ευαίσθητο κι αινιγματικό που συνεπαίρνει τον θεατή και τον ακολουθεί για καιρό. Σήμερα, είναι από τις πιο δυνατές γυναικείες φωνές του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά, διαγράφοντας μια συναρπαστική πορεία από την avant-garde (αβάν γκαρντ) καλλιτεχνική σκηνή του ?70, στα κορυφαία φεστιβάλ του κόσμου.
Η Ίντικο Ενιέντι είναι παλιά γνώριμη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Παρέστη στην 40η διοργάνωση του -τον Νοέμβριο του 1999- σε αφιέρωμα που είχε τότε διοργανωθεί με την προβολή τριών ταινιών της.
«Μέσα μου έχω έναν μικρό μαύρο διάβολο. Μερικές φορές πρέπει να τον πολεμώ. Λένε ότι είμαι τρελή. Κυκλοθυμική, ασταθής και δυσάρεστη. Ε, λοιπόν, ας τους να λένε. Το αντέχω. Μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να με πληγώσει: Το όνομά του είναι Άιντα Λουπίνο» έλεγε η ίδια η Λουπίνο ή αλλιώς «μητέρα», όπως επιθυμούσε να την αποκαλούν στα ανδροκρατούμενα πλατό του ?50, καθώς ήταν μια γυναίκα ατρόμητη. Υπέγραψε ανεξάρτητες ταινίες για θέματα ταμπού, όπως ο βιασμός, η διγαμία και το ακραίο έγκλημα, που την έφερναν συχνά σε αντιπαράθεση με τους περιορισμούς του κώδικα Χέιζ.
Γεννημένη στο Λονδίνο στα 1908 η Λουπίνο έκανε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός σε εφηβική ηλικία. Όταν μετακόμισε στο Χόλιγουντ είχε ήδη την ταμπέλα της «Αγγλίδας Τζιν Χάρλοου». Υπέγραψε συμβόλαια με μεγάλα στούντιο για ρόλους ενζενί και φαμ φατάλ, όμως η Λουπίνο ήταν προορισμένη να κάνει τη διαφορά. Ίδρυσε μαζί με τον τότε σύζυγό της Κόλιερ Γιανγκ την εταιρεία παραγωγής The Filmakers και σκηνοθέτησε έξι ταινίες, σε μια εποχή που οι γυναίκες είχαν ρόλο μόνο μπροστά από την κάμερα.
Στο 58ο ΦΚΘ θα προβληθούν 3 ταινίες της:
– Στο ευαίσθητο και προσωπικό δράμα Never Fear (1949) αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής χορεύτριας που παλεύει να αναρρώσει από πολιομυελίτιδα, όπως έκανε και η ίδια στο παρελθόν.
– Το εξαιρετικής έντασης The Hitchhiker (1953), που θεωρείται από τα πρώτα φιλμ νουάρ σκηνοθετημένα από γυναίκα, είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία κι ακολουθεί τα χνάρια ενός κατά συρροή δολοφόνου που περιπλανιέται στην έρημο της Καλιφόρνια έχοντας ως ομήρους δύο άνδρες.
– Με το The Bigamist (1953), η Λουπίνο προσεγγίζει ψύχραιμα ένα αμφιλεγόμενο κοινωνικό θέμα, τη διγαμία, και υποδύεται έναν από τους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους.
