26 μήνες μετά το συνέδριο του 2015, όπου είχε παρθεί η απόφαση για ιδρυτικό συνέδριο παράταξης μέχρι τον Ιούνιο του 2016 και αφού μεσολάβησε μια συνδιάσκεψη της Δυσημ τον Μάιο του 2016 και ένα συνέδριο της δυσημ πριν 2 μήνες, φτάσαμε να μην έχουμε αξιωθεί να κάνουμε αυτό το έρμο το ιδρυτικό.
Γιατί επιμένω όμως;
Μα γιατί κάθε σοβαρός φορέας πρώτα τακτοποιεί τα του οίκου του και μετά απευθύνεται στην κοινωνία.
Αν δεν έχεις επίσης ένα ψηφισμένο καταστατικό, πάνω στο οποίο θα στηριχθείς να κάνεις και την εκλογή αρχηγού που πας;
Με ποιο οργανωτικό μπούσουλα.
Ο νέος αρχηγός ποιανού πράγματος θα είναι επικεφαλής;
Θσ είναι ηγέτης ενός κόμματος που δεν υπάρχει ακόμα και ενδεχομένως θα ιδρυθεί μετά; Και θα έχει από κάτω 3 ή 4 επικεφαλής κομμάτων που συγκροτούν την Δυσημ?
Θεωρώ ότι στην πολιτική πρέπει να υπάρχουν καθαρές λύσεις, ευδιάκριτες για τους πολίτες σε μια στιγμή που είναι απολύτως απαραίτητη για την χώρα η ανασύσταση της Δημοκρατικής Παράταξης.
ΥΓ. Όλα αυτά είναι ερωτήματα και προβληματισμοί που απασχολούν τους απλούς πολίτες που παρατηρούν τα γεγονότα εντός του χώρου.
