Το Napalm είναι ένα εύφλεκτο υγρό που χρησιμοποιείται σε πολέμους. Είναι ένα μείγμα ενός παράγοντα πηκτωματοποίησης και είτε βενζίνης (βενζίνης) είτε ενός παρόμοιου καυσίμου. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως εμπρηστική συσκευή κατά των κτιρίων και αργότερα πρωτίστως ως όπλο κατά προσωπικού , καθώς κολλά στο δέρμα και προκαλεί σοβαρά εγκαύματα κατά την πυρκαγιά.
Η πρώτη καταγεγραμμένη στρατηγική χρήση των εμφυτευτικών βομβών Napalm έγινε σε επίθεση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 6 Μαρτίου 1944, χρησιμοποιώντας αμερικανικές βόμβες AN-M76 εμπρηστικές με πλήρωσης PT-1 (Pyrogel).
Η πρώτη γνωστή τακτική επιχείρηση ήταν η De Havilland Mosquito FB Mk.VIs του αριθ. 140 Wing RAF , Δεύτερη Τακτική Πολεμική Αεροπορία στις 14 Ιουλίου 1944, η οποία χρησιμοποίησε επίσης το εμπρησμό AN-M76 σε μια αντίποινα επίθεση 17η Στρατηγική Πανεπιστημίου SS “Götz von Berlichingen” στο Bonneuil-Matours .
Περαιτέρω χρήση ναπάλμ από αμερικανικές δυνάμεις έγινε στο θέατρο των επιχειρήσεων του Ειρηνικού το 1944 και το 1945 στο Saipan, το Iwo Jima, τις Φιλιππίνες και την Οκινάουα.
Στο ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων το ναπάλμ χρησιμοποιήθηκε από τις αμερικανικές δυνάμεις στην πολιορκία της La Rochelle τον Απρίλιο του 1945 κατά των Γερμανών στρατιωτών (και κατά λάθος των Γάλλων πολιτών στη Royan ) – περίπου δύο εβδομάδες πριν από το τέλος του πολέμου
Το Napalm B χρησιμοποιήθηκε επίσης κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο μεταξύ του εθνικού στρατού της Ελλάδας και του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας (ΔΣΕ). Κατά τη διάρκεια του 1949, τον τελευταίο χρόνο του πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αύξησαν την στρατιωτική τους βοήθεια στην ελληνική κυβέρνηση , εισάγοντας ένα νέο όπλο για να τερματίσουν τον πόλεμο: το ναπάλμ Β. Η πρώτη ναπνευματική επίθεση στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στον Γράμμο.
Χρησιμοποιήθηκε επίσης ευρέως από τις στρατιωτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια του Κορεατικού πολέμου.
Το Napalm B έγινε ένα εγγενές στοιχείο της αμερικανικής στρατιωτικής δράσης κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
Το τέλος του ελληνικού εμφυλίου πολέμου
Τον Αύγουστο του 1949, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο Πυρσός, με στόχο τις θέσεις του ΔΣΕ στον Γράμμο και στο Βίτσι. Η πρώτη φάση του σχεδίου που ονομάστηκε Πυρσός Α΄ ξεκίνησε στο Γράμμο, τη νύχτα 2 προς 3 Αυγούστου. Η επιχείρηση αυτή, που διήρκεσε μέχρι τις 8 Αυγούστου, ήταν παραπλανητικού χαρακτήρα, καθώς κύριος στόχος ήταν οι θέσεις των ανταρτών στο Βίτσι.
Η κύρια επιχείρηση προς το Βίτσι ξεκίνησε στις 10 Αυγούστου και έφερε την ονομασία Πυρσός Β΄. Ο κυβερνητικός στρατός, που υπερίσχυε σε αριθμητικές δυνάμεις και πολεμικό εξοπλισμό και διέθετε αεροπορική υποστήριξη, κατόρθωσε μέχρι τις 16 Αυγούστου να εκκαθαρίσει πλήρως το Βίτσι. Ο κύριος όγκος των ανταρτών του Βιτσίου διέφυγε προς τον Γράμμο, όπου διεξήχθη η τελική φάση της επιχείρησης Πυρσός με την ονομασία Πυρσός Γ΄.
Η επίθεση του Εθνικού Στρατού εξαπολύθηκε στον Γράμμο στις 25 Αυγούστου. Έπειτα από σφοδρό βομβαρδισμό, στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και οι εμπρηστικές βόμβες Ναπάλμ, η άμυνα των ανταρτών κάμφθηκε και στις 29 Αυγούστου ο ΔΣΕ εγκατέλειψε τον Γράμμο και διέφυγε προς την Αλβανία.
Με την κατάληψη του Κάμενιτς στις 30 Αυγούστου έληξε το πολεμικό σκέλος του Εμφυλίου.
Από en.wikipedia.org, el.wikipedia.org
