Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής και στον λόγο του Κυρίου μας, «ω γενεὰ άπιστος και διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών;», απαντώντας σε έναν δυστυχισμένο πατέρα ο οποίος έλεγε ότι οι μαθητές Του δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το άρρωστο παιδί του.
Και ο λόγος αυτός του Χριστού απευθύνεται και σήμερα προς όλους. Προς τους ποιμένες της Εκκλησίας, στους οποίους χρειάζεται η εμπειρία της Εκκλησίας, η προσευχή και η νηστεία, καθώς και η χάρις του Θεού, στους οποίους θα ακουμπήσουν οι άνθρωποι και θα βρουν ανάπαυση. Όπως ακριβώς και εσυνέβη και με τους Αγίους της Εκκλησίας μας κατά την επίγεια ζωή τους.
Ο λόγος του Κυρίου απευθύνεται και προς την κοινωνία μας ολόκληρη, από την οποία σήμερα απουσιάζει η πίστη στο πρόσωπο του Χριστού, που είναι αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού. Η πίστη είναι αποτέλεσμα της αναζητήσεως του καθενός, της δικής του προσευχής και της δικής του κοινωνίας με τον Θεό.
Και κατέληξε λέγοντας πως όσες περγαμηνές κι αν έχουμε, όσες επιστήμες και διπλώματα κι αν κατέχουμε, όσα βιβλία κι αν διαβάσουμε, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε το Θεό εάν δεν έχουμε κοινωνία μαζί Του. Γιατί ο Θεός αναπαύεται στους καθαρούς τη καρδία και στους απλούς, όπως και στον Άγιο Μάρκο τον Κλεισουριώτη, ο οποίος λόγω της καθαρότητας και της απλότητάς του δέχθηκε τον Χριστό στην καρδιά του και άντεξε το φρικτό μαρτύριο, δίνοντας αγόγγυστα τη μαρτυρία του ονόματός Του.
Αμέσως μετά, έγινε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Μάρκου του Κλεισουριέως, πέριξ του Ιερού Ναού, και η Ακολουθία του Αγιασμού στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας.
