Το βίντεο αυτό από την χθεσινή έναρξη του πανηγυριού έχει μια ιδιαίτερη αξία για μένα. Το ανεβάζω για να δείξω πόσο ωραία είναι να δημιουργείται μία μικρή παράδοση που ευχαριστεί τον κόσμο. Ο Παπαθωμάς εδώ και χρόνια ανοίγει πρώτος τον χορό με το “Δεληπαπά Λεβέντη”.
Μπορεί να μην είμαι αντικειμενικός κριτής αφού ο Παπαθωμάς είναι θείος μου -αδελφός της μητέρας μου ,αλλά πιστεύω ότι όσο υπάρχει παπάς στο χωριό ή και φιλοξενούμενος πρέπει να κρατηθεί αυτή η συνήθεια θέλετε, έθιμο για μένα.
Οι συνήθειες που στολίζουν,η σειρά ο σεβασμός είναι προτιμότερες από το.. χύμα και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Πόσα όμορφα έθιμα δεν έχουν χαθεί γιατί στο όνομα του εκμοντερνισμού αυτά θεωρήθηκαν ξεπερασμένα; Και όταν καταλαβαίνουμε ότι με την αφαίρεση αυτή στο τέλος φτάνουμε στο “ξεποπουλιασμένο κοτόπουλο” (δική μου έκφραση οταν ένας γάμος αρραβώνας,γιορτή κλπ είναι ξερά και δεν έχουν τίποτα). Και το μαδημένο κοτόπουλο δεν είναι ποτέ μα ποτέ όμορφο.
Συμπέρασμα. Όχι όλο αφαίρεση. Κάνουμε και καμιά πρόσθεση!
Ναι στις καταργήσεις όταν γίνεται κάτι καλύτερο. Όχι στην τυφλή κατεδάφιση επειδή είναι μαι άλλης εποχής και το …βαρεθήκαμε
Βασίλης Κωνσταντίνου
