Το θέαμα με τα ενοικιαστήρια και πωλητήρια, τις προσωπικές αγγελίες κ.λ.π. στους τοίχους, στα δένδρα, στις κολώνες της ΔΕΗ, σε εγκαταλελειμμένα κτήρια, στα κουτιά του ΟΤΕ, τις αφίσες με διαφημίσεις θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, διαφόρων πάρτι σε καταστήματα, εκδηλώσεων διαφόρων συλλόγων, σωματείων αλλά και ν.π. ιδιωτικού ή δημόσιου Δικαίου κ.λ.π. είναι καθημερινό και θλιβερό. ΟΛΑ στο «βωμό» μιας αισθητικής μιζέριας, που προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Γενικά, έχει κανείς την εντύπωση ότι κάθε σημείο του Δήμου που κατά κάποιο τρόπο είναι πέρασμα για το ευρύ κοινό, είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί σαν χώρος τοποθέτησης διαφημιστικών εντύπων.
Και δεν είναι μόνο οι δημόσιοι ή δημοτικοί χώροι που δέχονται αυτές τις ρυπογόνες ενέργειες, αλλά και ιδιοκτησίες και συγκεκριμένα προθήκες καταστημάτων που παραμένουν ξενοίκιαστα, όπου οι αφισοκόλληση «πάει σύννεφο», δίχως να υπάρχει άδεια του ιδιοκτήτη. H ενέργεια αυτή αποτελεί και ποινικό αδίκημα, τόσο σε βάρος του αφισοκολλητή, όσο και σε βάρος του διαφημιστή και του διαφημιζόμενου.
Κάποτε, πρέπει να σταματήσει η ασυδοσία από θεατρικούς επιχειρηματίες και κάθε λογής επιχειρηματίες, από πολιτιστικούς, αθλητικούς και άλλης μορφής συλλόγους, από οίκους τελετών, αλλά και τον ίδιο το δήμο και άλλα νομικά πρόσωπα, όταν πρόκειται για εκδηλώσεις τους.
Φυσικά η αφισοκόλληση, σύμφωνα με το ν. 2946/2001 όπως ισχύει, δεν επιτρέπεται, δίχως άδεια από τον οικείο Δήμο (άρθρο 5) και εκτός από τους ειδικά διαμορφωμένους χώρους, τους οποίους οφείλει να έχει κατασκευασμένους ο Δήμος σύμφωνα και πάλι με τον παραπάνω νόμο. Και, οπωσδήποτε, μετά τις εκδηλώσεις, οι διαφημιζόμενοι οφείλουν να φροντίζουν τον καθαρισμό των χώρων που χρησιμοποίησαν και την απομάκρυνση του άχρηστου πλέον υλικού τους.
Και εκτός από αυτά έχουμε και τη ρίψη φέιγ –βολάν και τα διαφημιστικά φυλλάδια που, κατά χιλιάδες, κατακλύζουν τις εισόδους των οικιών μας και τα παρμπριζ των αυτοκινήτων, και με το πρώτο αεράκι ή την «πρόχειρη μελέτη» κάθε περαστικού, καταλήγουν στα πεζοδρόμια και στους δρόμους, ρυπαίνουν στο έπακρο την πόλη και, που, για να μαζευτούν, χρειάζεται να δουλέψουν υπερωρίες οι υπάλληλοι καθαριότητας του Δήμου. Αυτό δεν γίνεται φυσικά και η πόλη καθημερινά γίνεται σκουπιδότοπος.
Βέβαια οι άνθρωποι που κάνουν αυτές τις δουλειές, προσπαθούν να βγάλουν ένα μεροκάματο και δεν έχω τίποτα μα απολύτως τίποτα μ’ αυτούς και σέβομαι τη προσπάθειά τους. Όμως, δεν γνωρίζουν και τους κινδύνους που τους περιβάλλουν αυτές οι πράξεις και ούτε τους έχει ενημερώσει κάποιος για τις συνέπειες, είτε διαφημιστής είτε διαφημιζόμενος κάθε μορφής. Το μεροκάματο πρέπει να συντρέχει και με τη νομιμότητα.
Εν τέλει και εφόσον κανείς άλλος αρμόδιος δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την μορφή αυτής της ρύπανσης του περιβάλλοντος, πρέπει να επέμβει κάποιος εισαγγελέας κατά κάθε διαφημιζόμενου θα έλεγα, γιατί από εκεί ξεκινά το κακό. Καλό το κέρδος. Όχι όμως σε βάρος, της ιδιοκτησίας κάθε πολίτη και της ρύπανσης του περιβάλλοντος. Πρόσφατα μάλιστα, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Βασ. Πλιώτας, απέστειλε εγκύκλιο, εν όψει του επερχόμενου καλοκαιριού, προς τους Εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών και τους ζητεί να τηρούν την αυτόφωρη διαδικασία των άρθρων 417 και 418 ΚΠοινΔ και στις περιπτώσεις προσβολής του περιβάλλοντος επί πλημμελημάτων.
( Ακόμη και το θέαμα, αρκετές μέρες μετά τις εκδηλώσεις του Run Greece, σε πολλά σημεία της πόλης να ανεμίζουν οι ασπροκόκκινες προειδοποιητικές -απαγορευτικές ταινίες, εγκαταλελειμμένες στην τύχη τους, δεν τιμά εκείνον που τις τοποθέτησε)
Πάνος Ιατρού
Δικηγόρος
