Σχεδόν κάθε μέρα περνώ από το ΤΕΙ μας.
Σχεδόν κάθε μέρα βλέπω τους φοιτητές να ανεβαίνουν από τη Νέα Λεύκη προς το ΤΕΙ τους ή να κατεβαίνουν προς αυτή, περπατώντας στην άκρη του δρόμου με κίνδυνο τροχαίου.
Η κατασκευή πεζοδρομίου είναι κάτι πάρα πάνω από οφθαλμοφανής και αυτονόητη.
Επίσης και οι άλλοι δρόμοι που οδηγούν στο ΤΕΙ, από το λαστιχάδικο του Λιαχόπουλου και από το Νταηλάκη· βέβαια από το Νταηλάκη υπάρχει πεζοδρόμιο,αλλά είναι τόσο φτωχό (χωρίς πλακάκια) λες και σε οδηγεί σε ένα παρακατιανό μέρος,και όχι στο μεγαλύτερο και επιφανέστερο πνευματικό ίδρυμα του τόπου μας .
Ακόμη η νότια πλευρά ( προς το Γράμμο ) του ΤΕΙ ,είναι τελείως αδιαμόρφωτη και προκαλεί αισθητική απελπισία στον παρατηρητή.
Καλά, πολλοί συμπατριώτες μας -ίσως δικαιολογημένα – θεωρούν το ΤΕΙ σαν ένα εργαλείο, ένα μέσο για την καλύτερη αξιοποίηση της περιουσίας τους,αφού ίδρυσαν ” Σύλλογο ενοικιαζώντων διαμερισμάτων” (Να πέρασε άραγε από το νου τους να ιδρύσουν και σύλλογο “Ανάπλασης και εξωραϊσμού του ΤΕΙ ”;)· ο Δήμος μας όμως, είμαι βέβαιος, ότι αντιμετωπίζει και θεωρεί το ΤΕΙ πρωτίστως σαν ένα φάρο, ο οποίος ακτινοβολεί και φωτίζει, όχι μόνο τον τόπο μας, αλλά και άλλους τόπους.
Δεν αξίζει λοιπόν γι’αυτό το ” φάρο ”, να υπάρξει μια ” συντονισμένη προσπάθεια των υπηρεσιών ” του Δήμου μας – ανάλογη με αυτή του πάρκου Π Φανερωμένης –, ώστε να αναπλάσει το χώρο του;
Νομίζω, δεν πρέπει μόνο να έχεις ή και να ζητάς και άλλα ανώτερα ή ανώτατα (αρχιτεκτονική ) εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά να είσαι και άξιος τέτοιων ιδρυμάτων.
Σχόλιο του αναγνώστη κ. Φώτη Κουκουφίκα που έγινε ΕΔΩ
