Ένα ποίημα του καστοριανού θεατρικού συγγραφέα-ποιητή Δημήτρη Μάνου, σήμερα Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης
Στα βράχια της καθημερινής αθλιότητας φυτρώνει μια
αναρχική επιθυμία. Στέκεται προκλητική στο
περιθώριο·
μισόγυμνη –μ’ ένα διάφανο μλου τζην–
καπνίζει τη σχιζοφρένια της εποχής. Μπροστά
στα μάτια των παιδιών
που παίζoυν τους πεσσούς
αμέριμνα
στις σκούρες πολιτείες αυνανίζεται. Κάνει
γιόγκα,
ακούει ROCK,
φορές κλαίει όπως ο
τελευταίος ρομαντικός που βλέπει μέσα από
laptop
τον αφανισμό της Ατλαντίδος.
