Άλλη μια στιγμή που η Ντίνα Παπαγεωργίου «πάγωσε» τον χρόνο στην Καστοριά και την «κρέμασε» στη «Γυρολιμνιά» αποτέλεσε αφορμή για να γράψω κάτι λίγο πιο λυρικό σε σχέση με την πεζή δημοσιογραφία
Κείμενο: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος
Φωτογραφία: Ντίνα Παπαγεωργίου από την Γυρολιμνιά
Υπάρχουν όνειρα αέναα; Απάντηση περίπλοκη με πολλές μεταβλητές…
Τις αναμνήσεις που φοβούνται να συγκρουστούν με το παρόν και την λογική!
Μια άλλη μεταβλητή είναι και η Ελπίδα!
Η Ελπίδα πως κάποια μέρα το όνειρο αποκτήσει ύλη και υπόσταση και βρεθεί στα χέρια μας!!!
Κάθε όνειρο μια διαφορετική εξίσωση, μα όλα τους έχουν μια ισοτιμία.
Η αξία τους είναι ίδια και το βάρος τους φωλιάζει σε ψυχές και συνειδήσεις:
Τα όνειρα κρύβονται στους βυθούς των σκέψεων περιμένοντας να αναδυθούν και να θρονιαστούν στις κυρίαρχες ζωές μας!!!
Όμως μέχρι εκείνη την ημέρα μένουν προστατευμένα κάτω από στρώματα πάγου.
Η αγνότητα του χιονιού είναι η μόνη ασπίδα για τα πληγωμένα όνειρα που θέλησαν να αγγίξουν το τέρμα του ουρανού σου ως άλλοι Ίκαροι.
