Ο Φύρερ της Ευρώπης ξαναδήλωσε ότι η «Ελλάδα χωρίς την οικονομική βοήθεια των δισεκατομμυρίων θα ήταν χρεοκοπημένη εδώ και καιρό». Παρέλειψε να πει, όμως, ότι τα δισεκατομμύρια αυτά είχε η Ελλάδα δικαίωμα, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συνθήκες, να τα δανείζεται από την ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων διαρκώς και με σταθερό επιτόκιο, μάλιστα, χαμηλότερο αυτού που η χώρα του εν τέλει μας δάνεισε. Δικαίωμα είχε γιατί πρόσφερε, όπως και οι λοιπές χώρες της οικονομικής αυτής ένωσης, προς τους επενδυτές σε ομόλογά της τον δημόσιο πλούτο της ως εγγύηση για να δανείζεται από αυτούς. Δημόσιο πλούτο που, βάσει διεθνούς δικαίου και ευρωπαϊκών συνθηκών, αποτελεί δικαίωμα του κάθε λαού προς ανάπτυξή του. Γι’ αυτό προβλέφθηκε στη συνθήκη της Ε.Ε. να αξιοποιείται αυτός από τους λαούς, για να δανείζονται οι χώρες με έκδοση ομολόγων τους όσα χρήματα κάθε φορά χρειάζονται.
Προς αντιμετώπιση του προβλήματος, όμως, ότι τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας έπαψαν να αντιμετωπίζονται στην Αμερική ως σταθερά, ενώ η χώρα λόγω πλούτου της τουλάχιστον στην Ευρώπη παρέμενε φερέγγυα, ο φύρερ σε ένα Eurogroup του 2010 αποφάσισε την υπογραφή σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης μεταξύ της χώρας μας και των άλλων 16 χωρών της ευρωζώνης, δεσμεύοντας όμως δι’ αυτής τον δημόσιο πλούτο μας-εγγύηση στους επενδυτές προς το δικό του κράτος και τα υπόλοιπα. Ξένες χώρες δηλαδή αποκτούσαν δικαίωμα επί του ελληνικού δημόσιου πλούτου! Με την παράνομη αυτή απόσπαση του δημόσιου πλούτου μας από τους επενδυτές και ως δικαίωμα ανάπτυξης από τον λαό μας προκάλεσε ύφεση! Έκτοτε ο ελληνικός λαός φτωχοποιήθηκε, σε βαθμό που ιστορικά δεν έχει ποτέ άλλοτε καταγραφεί παγκοσμίως εν καιρώ ειρήνης!
Ετσι ο Σόιμπλε έγινε «φύρερ» όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά όλης της Ευρώπης, καθώς διέλυσε δι’ αυτής της «παρανομίας» τη σύνολη ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων, εγκαθιδρύοντας «δικτατορία ύφεσης» παντού. «Φύρερ», όμως, η πολιτική Ευρώπη δεν προβλέπετο να έχει! Ως πότε θα τον ανεχόμαστε;
