Ταφόπλακα στο μέλλον των παιδιών με ειδικές ανάγκες
Στην ανακοίνωση των αλλαγών στο χώρο των υπηρεσιών Ειδικής Αγωγής προχώρησε ο ΕΟΠΥΥ στις 22 Δεκεμβρίου του 2016. Παρόλο που από το 2012, είχε ακουστεί ότι θα αλλάξει ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) , δηλαδή ο κανονισμός μέσω του οποίου πληρώνονται οι θεραπείες (λογοθεραπείες, φυσιοθεραπείες, εργοθεραπείες), δεν υπήρξε η έγκυρη ενημέρωση των θεραπευτών και των γονέων για τις τελευταίες εξελίξεις και φυσικά ούτε η ανάλογη προετοιμασία για τις όποιες αλλαγές. Για το φλέγον αυτό ζήτημα μίλησε στους “Ορίζοντες” ο επί σειρά ετών λογοθεραπευτής Κωνσταντίνος Παπαρίζος.
Της Χρύσας Κοσμίδου
Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνο Παπαρίζο, ψηφίστηκαν από τη μεριά της κυβέρνησης οι αλλαγές πάνω στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, για τις οποίες δεν υπήρξε ούτε η ενημέρωση, αλλά ούτε και η συζήτηση «Δεν είχαμε κανέναν ουσιαστικό διάλογο, ο οποίος θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί τουλάχιστον έξι μήνες πιο νωρίς και να συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή η κυβέρνηση, οι θεραπευτές όλων των ειδικοτήτων και οι γονείς».
Οι θεραπευτές κλήθηκαν να αποφασίσουν μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου του 2016, αν θα υπογράψουν τη νέα σύμβαση και η μόνη ενημέρωση που υπήρχε από το Υπουργείο Υγείας, ήταν ότι πρόκειται για μια μνημονιακή δέσμευση του 2012. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πολλά ερωτήματα τα οποία και εξέφρασε ο κ. Παπαρίζος «Εφόσον το γνώριζαν αυτό, εδώ και τέσσερα χρόνια, πώς λοιπόν παίρνουν τη βιαστική απόφαση και προβαίνουν σε μια καταδικαστική σύμβαση τις τελευταίες είκοσι ημέρες του 2016; Δεν καταλαβαίνουν πως αυτές οι ενέργειες θα δημιουργήσουν το απόλυτο χάος στον τομέα της ειδικής αγωγής και της παροχής των υπηρεσιών;».
Η απάντηση δόθηκε από τον ίδιο το λογοθεραπευτή, ο οποίος σχολίασε πως η κίνηση αυτή από τη μεριά της κυβέρνησης, αποτελεί ένα σκόπιμο λάθος, καθώς είναι αδύνατον να παρέχει μια ενέργεια κοινωνικής πολιτικής, χωρίς τα απαραίτητα κριτήρια και επιλεκτικά «Βρισκόμαστε σε πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση και το Υπουργείο Υγείας έπρεπε να ενημερώσει τους πολίτες του ότι οι προχειροδουλειές τόσο της υπάρχουσας κυβέρνησης όσο και της προηγούμενης, οδήγησαν στην κατάρρευση των ταμείων και κατ’ επέκταση και του κλάδου της υγείας, ο οποίος μέχρι τώρα ανταποκρινόταν στις πληρωμές της ειδικής αγωγής. Το δεχόμαστε ότι λεφτά πια δεν υπάρχουν. Δεν ονειροβατούμε και ούτε θέλουμε να πληρωνόμαστε με το παλιό τιμολόγιο εφόσον ο “πελάτης” μας, ο άνθρωπος δηλαδή που μας εμπιστεύεται το παιδί του, δεν έχει να μας πληρώσει».
Αξίζει να σημειωθεί, πως με την συμφωνία που ίσχυε μέχρι πρότινος, η διαδικασία είχε ως εξής: Εκδιδόταν η απόδειξη, οι γονείς την κατέθεταν στο ταμείο και εν συνεχεία έπαιρναν πίσω τα χρήματά τους «Η Καστοριά ταλανίζεται από πολλά προβλήματα και κυρίως οικονομικά. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλοί εκ των πελατών μας και έτσι καλή την πίστη και χωρίς να πληρωθούμε εκδίδαμε την απόδειξη προκειμένου να διευκολύνουμε όλους τους γονείς, αλλά και για να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας στα παιδιά που πραγματικά μας έχουν ανάγκη. Όταν εκείνοι με τη σειρά τους, παίρνανε τα χρήματα από το ταμείο, μας πλήρωναν. Βέβαια, τα χρήματα που μας χρωστάνε είναι πάρα πολλά και υπήρξαν φορές που δεν πληρωθήκαμε ποτέ».
Από την άλλη μεριά, το Υπουργείο Υγείας χρησιμοποιεί ως “καραμέλα” ότι γινόταν από τη μεριά των λογοθεραπευτών και γενικά όλων των θεραπευτών της ειδικής αγωγής η καταχρηστική χρήση των παραπεμπτικών. Η απάντηση του κ. Παπαρίζου επί του θέματος ήταν «Εάν το αρμόδιο Υπουργείο δεν οργανώσει τις δομές του, δεν θα καταφέρει να πατάξει τίποτα. Όταν οι λίστες αναμονής είναι στους έξι και στους οχτώ μήνες, θα πρέπει ο ιδιώτης θεραπευτής να ξεκινήσει τις θεραπείες του, προκειμένου να μπουν σε μια ροή τα πράγματα, μέχρι να βγει το πιστοποιητικό». Επιπρόσθετα ο κ. Παπαρίζος ξεκαθάρισε και εγγυήθηκε εκ μέρους όλων των συναδέλφων του πως δεν υπήρχε καταχρηστική ζήτηση των πιστοποιητικών στην Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς, αντιθέτως η υπομονή τους είναι αξιέπαινη στο κομμάτι των πληρωμών. Μάλιστα, πραγματοποιούν δωρεάν αξιολογήσεις, τη στιγμή που σε μεγάλες πόλεις όπως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη κοστίζουν μέχρι και 60 ευρώ, αλλά και παράλληλες δράσεις και εκστρατείες ενημέρωσης.
Το θέατρο του παραλόγου!
Προ ημερών ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης μέσω ανακοίνωσής του στα social media, είπε εμμέσως πως θα πρέπει οι θεραπευτές ειδικής αγωγής να πληρώνονται μέσω συμβάσεων και ταυτόχρονα να μπαίνει… καπέλο και στους γονείς «Στην ουσία μας είπε “βρείτε παραθυράκια να μας κλέψατε!” . Εμείς από τη μεριά μας όμως ζητήσαμε να μας εμφανίσει όλα τα ποσά που αφορούν στην ειδική αγωγή και πού πήγαν. Υπάρχουν δομές σε όλη τη χώρα που μπορούν να ελεγχθούν και τα παραπεμπτικά. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, αντίθετα επιδιώκουμε να βγουν όλα στο φως».
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, οι θεραπευτές ειδικής αγωγής, έχουν σκοπό να λάβουν τα μέτρα τους. Συγκεκριμένα εάν κριθεί απαραίτητο θα προβούν σε πορείες διαμαρτυρίας, θα στείλουν υπομνήματα προς τους αρμόδιους, αλλά και θα εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο το θέμα με έρευνες στο εξωτερικό, καθώς πρόκειται για ένα ευαίσθητο ζήτημα, το οποίο αφορά στα δικαιώματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες «Δεν μπορεί να παίζουν με ανακοινώσεις μέσω των social media. Πρέπει να οργανωθούν οι δομές του κράτους σωστά. Όλοι μαζί κράτος, γονείς και θεραπευτές θα βρούμε τη λύση. Το όλο ζήτημα, θα μπορούσε να επιλυθεί πάρα πολύ απλά με την προϋπόθεση του σωστού διαλόγου. Εμείς λέμε όχι σε κάθε σύμβαση που καταστρατηγεί τα δικαιώματά μας. Θέλουμε να είμαστε σωστοί θεραπευτές απέναντι σε όλα τα παιδιά, γιατί αύριο μπορεί να είναι το δικό μας το παιδί σε αυτή τη θέση».
Τέλος, ο κ. Παπαρίζος δήλωσε πως οι θεραπευτές μιας και επιτελούν λειτούργημα, προτιμούν να εργαστούν άνευ πληρωμής και να βοηθήσουν τα παιδιά, παρά να γίνουν ταμίες του κράτους ή να επιτάξουν τα θεραπευτήρια τους για τις δικές του κομματικές και μικροπολιτικές ανάγκες «Αυτή τη στιγμή προσφέρουν κοινωνική πολιτική στις πλάτες μας, η οποία μαθηματικά και με ακρίβεια το πρώτο εξάμηνο του 2017 θα καταρρεύσει και θα συμπαρασύρει όσους συναδέλφους αποφασίσουν να υπογράψουν αυτές τις συμβάσεις, είτε υπό καθεστώς απειλών, είτε από το φόβο για το μέλλον. Εμείς όμως δεν θα γίνουμε συνέταιροι στη δημιουργία του σύγχρονου Καιάδα».
