Ανοιχτά σχολεία σήμερα στη Φλώρινα παρά τη χιονόπτωση. Αυτό είναι το σωστό, γιατί:1. Το χιόνι δεν είναι εχθρός, η ανοργανωσιά μας είναι.
2. Δεν στέκει να κλείνουν τα σχολεία βάσει πρόγνωσης, αλλά μόνο βάσει ήδη διαμορφωμένων συνθηκών.
3. Εμείς οι δάσκαλοι ξέρουμε πως και η μία ώρα διδασκαλίας είναι ιερή και δεν πρέπει να χανεται χωρίς σημαντικό λόγο, πράγμα που, καθώς φαίνεται, δεν το ξέρουν όλοι.
4. Η σοβαρότερη συνέπεια του κλεισίματος των σχολείων χωρίς πραγματικά σοβαρό λόγο δεν είναι τα μαθήματα που χάνονται-αυτό είναι το λιγότερο. Το σοβαρότερο είναι πως τα παιδιά μας εθίζονται σ’ αυτόν τον λαθεμένο τρόπο σκέψης, άθελά τους τον υιοθετούν και, αν δεν πεισθούν για το αντίθετο, τον συνεχίζουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τελικό συμπέρασμα: Το ανέκδοτο με το “Ελλάδα είναι εδώ, πότε για τον έναν (ίσως και ανύπαρκτο) λόγο, πότε για τον άλλον, τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως πρέπει” ισχύει ακόμη και στον καιρό της κρίσης και αυτό φανερώνει πως ο λαθεμένος τρόπος που σκεφτόμαστε δεν έχει αλλάξει ακόμα, δυστυχώς για όλους μας.
Τα αρχικά Σ.Ε. στην ανάρτηση μπήκαν εκ των υστέρων, όχι για λόγους προβολής, αλλά μόνο για την ανάληψη της ευθύνης, καθώς πρόκειται για τις προσωπικές απόψεις ενός δασκάλου σχετικά με το θέμα. Άλλωστε δεν γνωρίζω τι ακριβώς σκέφτονται οι συνάδελφοί μου, ξέρω όμως πως υπάρχουν και άλλοι που διαφωνούν με αυτό που έγινε σήμερα, θεωρώντας το υπερβολικό. Από κει και πέρα όμως θα ήταν πολύ πιο σημαντικό αν υπήρχε αντίδραση συλλογική, από συλλόγους που έχουν σχέση με την Εκπαίδευση.
Έχοντας δει, π.χ., τις αντιδράσεις γονέων από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η απόφαση για σήμερα, θυμίζω ότι υπάρχουν σύλλογοι γονέων, αλλά και ενώσεις γονέων σε επίπεδο δήμων. Αυτοί έχουν όντως μεγάλη δύναμη, την οποία συχνά αγνοούν και περιορίζουν σε άλλα θέματα ήσσονος ίσως σημασίας, ενώ θα μπορούσαν κι έπρεπε να συνεδριάσουν και να καταθέσουν τεκμηριωμένα με κείμενά τους την αντίδρασή τους στην ευκολία με την οποία αποφασίζεται η ακύρωση μαθημάτων (μιλώ για τις περιπτώσεις που δεν είναι επιτακτική η ανάγκη να κλείνουν τα σχολεία).
Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται το θέμα με τη σοβαρότητα που του ταιριάζει. Και μόνο έτσι θα σπάσει το απόστημα που έκανε τον φίλο μας να πει “Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα”. Γιατί αυτή η τακτική δεν τιμά κανέναν μας και, το χειρότερο, δεν ωφελεί καθόλου τα ίδια τα παιδιά μας, αλλά τα ζημιώνει σε περισσότερα του ενός επίπεδα.
Σ.Ε.
Κείμενο της κ. Σόνιας Ευθυμιάδου-Παπασταύρου που αναρτήθηκε στο f/b του Σχολείου της με τα αρχικά της.
