Ο οικονομικός σύμβουλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γούνας κ. Νίκος Ρίζος απαντά στο δημοσίευμα του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου
Το Σάββατο 24/12/2016, δημοσίευσε σε ημερήσια πολιτική εφημερίδα των Αθηνών άρθρο του όπου αναφέρει: η μείωση των φορολογικών συντελεστών δεν αυξάνει τις επενδύσεις στη χώρα. Πολιτική απάντηση έδωσε η Ντόρα Μπακογιάννη όπου σημείωνε το λάθος του Υπουργού.
Θα του απαντήσω κι εγώ με βάση τη Μακροοικονομική και τη Διεθνή Χρηματοοικονομική.
Ο κ. Υπουργός οδηγείται σ αυτό το συμπέρασμα αναλύοντας τα μακροοικονομικά δεδομένα της Γερμανίας, όπου ενώ έχει υψηλή φορολογία δεν σημειώνεται μείωση των επενδύσεων. Άρα συμπεραίνει ότι η φορολογία δεν επηρεάζει τις επενδύσεις.
Ι. Η ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Η πρώτη συνάρτηση, που θα χρησιμοποιήσω, την οποία χρησιμοποιεί και ο κ. Υπουργός, είναι η σχέση των επενδύσεων προς τους πολιτικούς και οικονομικούς κινδύνους
Η συνάρτηση αυτή αποδεικνύει ότι όσο μικρότερος είναι ο πολιτικοοικονομικός κίνδυνος μίας χώρας τόσο μεγαλύτερες είναι οι επενδύσεις. ( και αντίθετα όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος τόσο μικρότερες είναι οι επενδύσεις).
Δηλαδή οι επενδυτές στην Γερμανία είναι πρόθυμοι πράγματι να υποστούν υψηλή φορολογία έναντι της ασφάλειας της επένδυσης. Δεν μπορεί να συγκριθεί απ’ ευθείας η Γερμανία με την Ελλάδα, διότι είναι σαν να προσπαθούμε να μετρήσουμε τις γεωφυσικές συνθήκες της Γης με τη Σελήνη και να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ίδια με τη Γη.
Διεθνώς οι επενδυτές έχουν χωρίσει τις χώρες σε γεωγραφικές ζώνες όπου έχουν τον ίδιο βαθμό πολιτικοοικονομικού κινδύνου. Η ζώνη της βόρειας Ευρώπης για παράδειγμα έχει μηδενικό κίνδυνο ενώ η ζώνη της Νότιας Ευρώπης έχει αυξημένο κίνδυνο. Άρα αν θέλουμε να αποδείξουμε αν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ επενδύσεων και φορολογίας θα πρέπει να εξετάσουμε χώρες του ιδίου επιπέδου κινδύνου.
Ποια λοιπόν είναι η συνάρτηση που μπορεί να μετρήσει την σχέση μεταξύ φορολογίας και επενδύσεων;
Η συνάρτηση αυτή είναι : Φορολογία προς πολιτικοοικονομικούς κινδύνους.
Αυτήν την συνάρτηση η την ξεχνάει σκοπίμως ο κ. Υπουργός η δεν την ξέρει. Αυτή η συνάρτηση αποδεικνύει ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο πολιτικοοικονομικός κίνδυνος μιας χώρας τόσο μικρότερη είναι η φορολογία. Και αντίθετα όσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος μιας χώρας τόσο μεγαλύτερη είναι η φορολογία. Δηλαδή με άλλα λόγια ο φόρος αποτελεί το ασφάλιστρο του κινδύνου που πληρώνουν οι επενδυτές ανάλογα με τον βαθμό κινδύνου της χώρας. Για παράδειγμα τα ομόλογα της Γερμανίας έχουν απόδοση 1% ( και μικρότερο), ενώ αντίθετα της Ελλάδος έχουν απόδοση 10%.
Στις άμεσες επενδύσεις λοιπόν ο φόρος (η χαμηλή φορολογία) αποτελεί κίνητρο επένδυσης στις χώρες υψηλού κινδύνου.
ΙΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
Σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης, ο φόρος είναι έξοδο και δεν είναι υποχρέωση. Απ αυτό και μόνο αποδεικνύεται ότι ο φόρος μειώνει τα καθαρά κέρδη της επένδυσης. Άρα μειώνει την απόδοση των Ιδίων Κεφαλαίων.
Στην χρηματοοικονομική επίσης χρησιμοποιείται ο τύπος : Ρ/Ε ( τιμή μετοχής προς κέρδη ανά μετοχή). Για τις επενδύσεις που είναι εισηγμένες στα χρηματιστήρια. Αν για παράδειγμα μια πολυεθνική έχει δύο επιχειρήσεις ενέργειας στην Ελλάδα και στην Γερμανία δεν νομίζω να θεωρεί κάποιος ότι θα είναι ικανοποιημένη αν έχει την ίδια τιμή ο τύπος Ρ/Ε. Θα πρέπει να έχει χαμηλότερη τιμή ο δείκτης της εταιρίας στην Ελλάδα, (κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι λέει ο σοφός λαός), εξ αιτίας φυσικά του αυξημένου κινδύνου της χώρας μας.
Αν στις 31-12-16, έχει την ίδια τιμή ο δείκτης Ρ/Ε, η πολυεθνική θα ρευστοποιήσει (θα φύγει) από την χώρα μας. Τι θα πρέπει να κάνει ο υπουργός των Οικονομικών; Να μειώσει την φορολογία προκειμένου να βελτιώσει την απόδοση της επένδυσης.
Ο δείκτης της προσδοκώμενης απόδοσης με προσαρμογή του κινδύνου.
Προτείνω έναν σχετικά εύκολο αριθμοδείκτη που έφτιαξα:
Καθαρά κέρδη επί συντελεστή κινδύνου. Ο τύπος : Κ.Κ * σ , όπου σ = ο βαθμός κινδύνου. (για να μην βαρύνει πολύ η ανάλυση ο δείκτης συσχετίζεται με το Ρ/Ε, αλλά παραλείπεται για πιο εύκολη κατανόηση).
Για παράδειγμα αν μια πολυεθνική έχει κάνει δύο επενδύσεις με τα ίδια κεφάλαια στην Ελλάδα και στην Γερμανία και στην Γερμανία παρουσιάζει κέρδη
200.000 € , αν ο κίνδυνος για την Γερμανία είναι σ=1 και της Ελλάδος σ= 1,5τότε στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει κέρδη 200.000 Χ 1,5 = 300.000 €. Αν δεν έχει αυτά τα κέρδη , ένα από τα δύο θα συμβεί . Το ένα είναι να φύγει από την Ελλάδα. Το άλλο είναι να μειωθεί η φορολογία ώστε να αυξηθεί η απόδοση της επένδυσης στο ύψος της προσδοκώμενης απόδοσης.
Βιβλιογραφία : Κοινωνικός και Οικονομικός Δαρβινισμός, Νίκος Ρίζος, εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2016).
Συμπεράσματα :
1. Αφού είναι έτσι κ. Υπουργέ, τι περιμένεις; Διπλασίασε τη φορολογία. Το επόμενο Νόμπελ Οικονομίας θα είναι δικό σου. Θα είσαι ο μοναδικός οικονομολόγος στον πλανήτη, που κατόρθωσε αφενός να επιτύχει την ανάπτυξη της χώρας αφετέρου θα λύσει και το δημοσιονομικό μας πρόβλημα.
2. Αν ένας ακαδημαϊκός γίνεται πολιτικός, τότε αυτοδιασύρεται και σαν πολιτικός και σαν ακαδημαϊκός.
3. Ενώ λοιπόν και ο κ. Υπουργός αντιλαμβάνεται το πόσο σημαντικός είναι πολιτικοοικονομικός κίνδυνος κάνει τα πάντα η κυβέρνηση να αυξάνει τον κίνδυνο της χώρας. (καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις, στην β αξιολόγηση κλπ).
4. Δεν πρόκειται να πέσουν σαν ώριμο φρούτο. Ήταν είναι και θα είναι πάντα ανώριμοι.
