Αναγνώστης του ΦΟΥΙΤ εκφράζει τη γνώμη του και την αγωνία του για τις αρχαιότητες του Νομού μας
Με αφορμή την επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στην Άνω Μακεδονία, που πραγματοποιήθηκε στην Καστοριά στις 17 και 18 Δεκεμβρίου 2016, θα ήθελα να εκφράσω την γνώμη και την ανησυχία μου για τις αρχαιότητες του Νομού μας.
Η Κρεπενή είναι γνωστός αρχαιολογικός χώρος ( κηρυγμένος με το ΥΑ 2258/4-2-1966, ΦΕΚ 175/β/26-4-1966) , όταν κάτοικος του Μαυροχωρίου παρέδωσε ευρήματα από ταφές που βρήκε σε χωράφι και υπέδειξε τον χώρο.
Τον Ιούλιο του 2000, παραδόθηκαν από εργάτη έργου ( διαπλάτυνση του δρόμου προς Μαυροχώρι ), βραχιόλια και άλλα ευρήματα τάφων , στον αρχαιολόγο της ΙΖ΄ ΕΠΚΑ κ. Τσούγγαρη.
Μετά από έρευνα βρέθηκε, πως έγινε αμμοληψία από την περιοχή και καταστράφηκε μέρος του νεκροταφείου.
Επί τέσσερις μήνες εργάτες της αρχαιολογικής υπηρεσίας συνέλλεξαν δεκάδες βραχιόλια (ίδια με της «αρχόντισσας» , τα οποία εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Άργους Ορεστικού ), λόγχες και άλλα ευρήματα, από τα κόσκινα, στο εργοτάξιο του κ. Αποστολίδη.
Υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός, αλλά κατέληξε σε αδράνεια για τα επόμενα 15 χρόνια.
Το 2015, με αφορμή άλλο έργο στην περιοχή (αποχετευτικό), εμφανίστηκαν τάφοι και βρέθηκε μεταξύ άλλων και η «αρχόντισσα της Καστοριάς», όπως την ονομάζει η αρχαιολόγος του έργου κ. Γεωργία Στρατούλη.
Το έργο κλείνει και οι τάφοι περιμένουν κάποιο άλλο έργο, έναν άλλο αρχαιολόγο, μετά από 10 ή 20 χρόνια, που ο χρόνος θα έχει σκεπάσει και τον χώρο και την μνήμη , να μας ξαφνιάσουν , φέρνοντας στο φως τα «παιδιά της αρχόντισσας» για να θριαμβολογήσουμε και πάλι.
Αρχαιολόγοι έρχονται και φεύγουν, βρίσκουν, μελετούν, εγκαταλείπουν…ίσως γιατί η ζωή τους είναι αλλού και τα ενδιαφέροντα τους επίσης.
Και δεν είναι μόνο η «Κρεπενή», σε αυτήν την μοίρα:
– Τι απέγινε το νεκροταφείο της εποχής Σιδήρου, στο Νταηλάκι,
– το Ιερό του Δία στην «Ψαλίδα»,
- ο νεολιθικός οικισμός της Αυγής , της Κορομηλιάς και της Κολοκυνθούς,
– η πλούσια ευρημάτων Πεντάβρυσος;
– το ψηφιδωτό δάπεδο στο «Κάστρο» και η ρωμαϊκή πόλη στο «Λόσκο» Νεστορίου, όπου θα μπορούσε να γίνει ένα συνεχές εργοτάξιο, να δουλεύουν εργάτες όλο τον χρόνο , κάθε χρόνο και για «100» χρόνια, να γίνει η πόλη επισκέψιμη, σαν το Δίον, ή την Αιανή. Να γεμίζουν οι αποθήκες και τα μουσεία ευρήματα, ο νομός τουρίστες και τα ταμεία χρήματα για να συνεχίζονται οι εργασίες στον χώρο.
Οι Βυζαντινές αρχαιότητες είναι σε καλύτερη μοίρα στον Νομό μας τα τελευταία 10 χρόνια , γιατί οι άνθρωποι που ασχολούνται είναι από τον νομό και ζουν εδώ, δουλεύουν γι αυτόν τον τόπο.
Τα συνέδρια και οι ανακοινώσεις είναι καλά και χρήσιμα, γιατί έτσι μαθαίνουμε τι γίνεται σε εμάς αλλά και στους όμορους νομούς , όπου οι ανασκαφές συνεχίζονται κάθε χρόνο και φέρνουν στο φως νέα ευρήματα και εμπεριστατωμένες έρευνες.
Τα χειροκροτήματα, τα μεγάλα λόγια., τα φώτα…, η παρουσία των επωνύμων για 5-10 λεπτά, χωρίς ουσία και ενδιαφέρον , και κάποιες φορές χωρίς γνώση του αντικειμένου, είναι μόνο για την υποχρέωση και τις κάμερες.
Η απουσία του κόσμου, μάλλον δείχνει, πως αυτά τελικά κουράζουν , και πως πρέπει επιτέλους να δούμε έργα.
ΚΑΙ η πικρή γεύση που μένει από την εγκατάλειψη, μας δηλητηριάζει…
Πότε το ενδιαφέρον θα γίνει ουσιαστική πράξη και συστηματικά ( και όχι περιστασιακά και «αρπαχτικά») θα ξεθάψουμε την ιστορία μας από τα πλούσια χώματα της Πατρίδας μας?
Παύλος εθελοντής
