Μια χαμένη αρχαία πόλη που χρονολογείται πριν από 2.500 χρόνια αποκαλύφθηκε στο χωριό Βλοχός της Θεσσαλίας.
Ο Independent δημοσιεύει πλάνα στα οποία διακρίνονται καθαρά τα τείχη και ο ιστός της αρχαίας πόλης, που οι ερευνητές πιστεύουν πως άκμασε κατά τον 4ο ή 3ο αιώνα π. Χ.
Ο Robin Ronnlund, επικεφαλής της ομάδας δήλωσε: «Βρεθήκαμε με έναν συνάδελφο στην περιοχή για ένα άλλο έργο και συνειδητοποιήσαμε πως υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες έρευνας.
Το γεγονός ότι δεν έχει εξερευνηθεί ποτέ πριν ο λόφος αποτελεί μυστήριο».
Η ομάδα των Πανεπιστημίων πιστεύει πως θα αποφύγει τις παραδοσιακές μεθόδους και την ανασκαφή, ελπίζοντας πως με τη χρήση ειδικού ραντάρ, θα μπορέσει να ανιχνεύσει το σημείο όπου βρίσκονται τα αρχαία κατάλοιπα χωρίς να διαταράξει το τοπίο.
Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων τον περασμένο Σεπτέμβριο, είχαν έρθει στο φως κεραμική και νομίσματα που χρονολογούνται γύρω στον 5ο αιώνα π.Χ..
Ο Robin Ronnlund τοποθετεί την ακμή της πόλης περί τον 4ο – 3ο αιώνα π.Χ. και θεωρεί πως εγκαταλείφθηκε πιθανότατα κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο.
«Πολύ λίγα είναι γνωστά για αρχαίες πόλεις στην περιοχή, ενώ πολλοί ερευνητές πίστευαν στο παρελθόν ότι η δυτική Θεσσαλία βρισκόταν σε ‘τέλμα’ κατά την αρχαιότητα.
Το έργο μας καλύπτει ένα σημαντικό κενό στις γνώσεις σχετικά με την περιοχή και δείχνει ότι απομένουν ακόμα πολλά να ανακαλυφθούν στο ελληνικό έδαφος», δήλωσε ο Ronnlund.
Η ομάδα θα συνεχίσει την έρευνα τον Αύγουστο του 2017.
Το «Στρογγυλοβούνι»
H Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας, Μαρία Βαϊοπούλου, ανέφερε στην ΕΡΤ ότι ο συγκεκριμένος χώρος έχει μακρά ιστορία στην έρευνα.
Πάει πίσω στα 1835, ενώ σε ότι αφορά την σχετικά πρόσφατη ιστορία, η περιοχή χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός χώρος το 1964, για να επανέλθει η Εφορία το 2014 με νέο αίτημα ανανέωσης του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και συνεπώς της επαναβεβαιώσης του αρχαιολογικού χώρου.
Η κ. Βαϊοπούλου συνεχίζοντας υποστήριξε ότι: Ο αρχαιολογικός χώρος του Βλοχού εκτείνεται στην κορυφή και τις άμεσες παρυφές του λόφου «Στρογγυλοβούνι», στη δυτική θεσσαλική πεδιάδα και πιο συγκεκριμένα στον Δήμο Παλαμά Καρδίτσας.
Πρόκειται για μία οχυρωμένη θέση με ισχυρά τείχη εξαιρετικής διατήρησης που αναπτύσσονται τόσο στην κορυφογραμμή του λόφου όσο και στη νότια πλαγιά.
Επιπλέον, δύο οχυρωματικά σκέλη τειχών διατρέχουν τη νότια πλαγιά, στα δυτικά και ανατολικά αντίστοιχα, με πορεία προς τα νότια καταλήγοντας στην πεδινή θέση «Πάτωμα».
Τα τείχη στον πεδινό χώρο δεν εντοπίζονται επιφανειακά, αλλά ωστόσο διατηρούνται αμέσως κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, όπως διαπιστώθηκε κατά τη γεωφυσική διασκόπηση του χώρου.
Στις πλαγιές του λόφου, στα βόρεια και νότια, διατηρούνται επίσης δύο διαμορφωμένοι δρόμοι που οδηγούν με πορεία ζικ-ζακ από την πεδιάδα στις δύο πύλες της οχύρωσης στην κορυφή.
Στην κορυφή διατηρούνται επίσης κατάλοιπα αρχιτεκτονικών κατασκευών, που κυρίως αφορούν σε ένα κτιστό περίβολο ασαφούς προς το παρόν χρήσης, καθώς και σε θεμελιώσεις κάποιων κτιρίων.
Ο πολεοδομικός ιστός της αρχαίας πόλης εκτείνεται κατά κύριο λόγο στην πεδινή περιοχή, θέση «Πάτωμα» καθώς στο χώρο διατηρούνται ορατά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, ενώ τμήμα του εντοπίστηκε κατά τις γεωφυσικές έρευνες της φετινής περιόδου εργασιών.
