Όταν επισκέφτηκε την ΕΣΣΔ και έγινε δεκτός από τον ηγέτη της, Νικίτα Χρουτσόφ στο γραφείο του στο Κρεμλίνο, ο Φιντέλ κάθισε απέναντι του, και καθώς άναβε το πούρο Cohiba του, τα φλας των φωτορεπόρτερ άστραψαν. Μόλις οι φωτογραφίες βγήκαν στη δημοσιότητα ύστερα από λίγο, το μάτι έπεφτε στο αριστερό χέρι του Φιντέλ Κάστρο.
Ο Lider Maximo της Κούβας, ο άνθρωπος που έδιωξε μαζί με τον comandante Che, την διεφθαρμένη κυβέρνηση του πραξικοπηματία Μπατίστα, φορούσε στο αριστερό του χέρι 2 χρυσά Rolex.
Στις περισσότερες φωτογραφίες του Φιντέλ Κάστρο, ακόμη και από τα ρομαντικά χρόνια της επανάστασης, όταν φορούσε το στρατιωτικό αμπέχονο στο χρώμα ελιάς, στο αριστερό του χέρι εμφανίζονται 2 Rolex. Οι ειδικοί αναλυτές της CIA, που μελετούσαν νυχθημερόν οποιαδήποτε κίνηση ή φωτογραφία του Φιντέλ, τραβούσαν τα μαλλιά τους. «Μα γιατί φοράει πάντα δυο Rolex; Τι μήνυμα θέλει να περάσει και σε ποιον;»
Οι αναλυτές λοιπόν των φωτογραφιών διαπίστωσαν πως τα Rolex του Φιντέλ, ήταν το ένα μοντέλο Daydate και το άλλο μοντέλο Submariner. Αλλά μέχρι εκεί. Κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τον λόγο. Και από τότε, από την αρχή της Κουβανικής επανάστασης μέχρι και χθες που ο 90χρονος Φιντέλ πέθανε, οι εικασίες δίνουν και παίρνουν.
Τρεις είναι οι επικρατέστερες απόψεις. Η πρώτη έχει να κάνει με τη Σοβιετική Ένωση. Ο Φιντέλ φορούσε 2 Rolex, το ένα έδειχνε την ώρα Αβάνας και το άλλο την ώρα Μόσχας. Η δεύτερη άποψη έχει να κάνει με τον ίδιο τον χαρακτήρα τόσο του Φιντέλ Κάστρο, όσο και του Τσε. Ο άνθρωπος που παρέμεινε στην εξουσία ζωντανός και αφού οι ΗΠΑ είχαν αποπειραθεί να τον δολοφονήσουν περισσότερες από 600 φορές, ο ηγέτης της επανάστασης που έφερε τους Σοβιετικούς πυραύλους στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ, λίγα χιλιόμετρα από τις ακτές τους και που είδε 11 προέδρους των ΗΠΑ να αλλάζουν, φορούσε δυο ρολόγια στις δημόσιες εμφανίσεις του, για να τρολάρει, όπως λέμε σήμερα, το καπιταλιστικό σύστημα.
Σαν να έβγαζε τη γλώσσα και να έλεγε «Σας κάνω πλάκα, φοράω δυο πανάκριβα ρολόγια και την ίδια ώρα εγώ έκανα την επανάσταση κατά του ανδρείκελου σας του Μπατίστα, εγώ έκανα την κοιτίδα του καπιταλισμού να χάσει τον ύπνο της»
Η τρίτη εκδοχή έχει να κάνει με την αρχή της επανάστασης, όταν έπεσε η Σάντα Κλάρα και ο δρόμος προς την Αβάνα ήταν ανοιχτός. Οι επαναστάτες οτιδήποτε βρήκαν στο πέρασμα του που παρέπεμπε στη χλιδή, και τον πλούτο, που άφησαν έντρομοι οι διεφθαρμένοι οπαδοί του Μπατίστα, ήταν λάφυρο πολέμου και ως εκ τούτου τα λάφυρα μοιράζονται και οικειοποιούνται.
Σε κάθε περίπτωση και οι τρεις εκδοχές, όσο πειστικές και να φαίνονται, άλλο τόσο μπορούν να αμφισβητηθούν. Ο Φιντέλ πήρε το μυστικό μαζί του.
