Το επονοµαζόµενο «παπούτσι του Καρύδα» στροβιλίζόταν για δεκαετίες στον αριθμό 52 της Εγνατίας, λάμποντας τα βράδια και δίνοντας µια glam νότα στην πόλη. Ταξίδεψε κατά παραγγελία του κ. Καρύδα από το Λας Βέγκας, όπου κατασκευάστηκε από την εταιρία Yesco, µε αεροπλάνο µέχρι την Αθήνα και έπειτα µε τρένο µέχρι το σταθµό του, την οδό Εγνατίας 52, στέγη τότε του καταστήµατος υποδηµάτων Καρύδας και αργότερα, το 2002, της Fena, που το ανακαίνισε. Σήμα κατατεθέν της πόλης εντυπωσίαζε τους επισκέπτες, µέχρι και το γάλλο Πρόεδρο Ζισκάρ ντ΄Εστέν, που το φωτογράφησε το 1975.
της Κύας Τζήμου
Αρχική εικόνα: Χριστίνα Παρασκευοπούλου
To παπούτσι του Καρύδα, πρωταγωνιστής σε εξώφυλλο της parallaxi που φωτογράφισε η Χρύσα Νικολέρη
Δεν ήταν η πρώτη φορά που φωτογραφήθηκε άνθρωπος εκεί πάνω.
Μιλήσαμε με την κυρία Μαρία Παπαδοπούλου, 73 ετών σήμερα, αρχικά καθαρίστρια στο υποδηματοιποιείο του κ. Καρύδα και μετά πωλήτρια. Ξεκίνησε να δουλεύει εκεί το 1974. “Ο κύριος Καρύδας πήγε ένα ταξίδι στην Αμερική τη χρονιά που έπιασα δουλειά, το θυμάμαι. Είδε το παπούτσι σε μια πόλη που δεν θυμάμαι το όνομά της και αποφάσισε να παραγγείλει ένα ίδιο. Τότε ηλεκτρολόγος του καταστήματος ήταν ένας κ. Κώστας από τον Πελεκάνο Κοζάνης. Τον έστειλε λοιπόν στην Αμερική να το παραγγείλει και να το φέρει. Από τη στιγμή που το τοποθέτησαν πάνω από το κατάστημα, το καθάριζα μια φορά το μήνα. Ήμουν νέα τότε δεν με φόβιζε το ύψος. Κατέβαζα την ασφάλεια, έβγαινα στο γείσο, το έπλενα με το λάστιχο και το σαπούνιζα και μετά σκούπιζα τα λαμπάκια καλά. Αυτό το έκανα για 9 χρόνια, μετά χήρεψα και ο κ. Καρύδας μ΄έκανε πωλήτρια για να προλαβαίνω τα παιδιά μου. Ήταν καλοί άνθρωποι οι Καρυδαίοι, τους χρωστάω πολλά. Βγήκα στη σύνταξη το 2000. Μετά άλλαξε εκεί το μαγαζί…”
Το larger than life παπούτσι κοντεύει τα δύο µέτρα σε συνολικό ύψος και τα δυόµισι σε µήκος, το τακούνι του έχει ύψος 150 πόντους και πάνω του καµαρώνουν 780 λαµπάκια, σβηστά πια εδώ και 3 χρόνια, από τον Σεπτέμβρη του 2010, που η Fena οδηγήθηκε στην χρεωκοπία. Κοιτώντας το σήμερα, θυµάται κανείς την ηµέρα που το πρωτοαντίκρυσε, όταν το γοβάκι άστραφτε και προκαλούσε τα βλέμματα. Θεωρείται, πλέον, διατηρητέο µνηµείο, αφού ο Οργανισμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 1997 το ανακήρυξε Νεώτερο Μνημείο απαγορεύοντας την αποκαθήλωσή του από το σημείο. Παρόλο που το γοβάκι είναι ο ορισμός του κιτς πολύ θα θέλαμε να το ξαναδούμε να λάμπει.
Υπάρχει κι άλλο…
Το παπούτσι που είδε ο κ. Καρύδας στο ταξιδι του στην Αμερική έλαμπε περιστρεφόμενο στο Λας Βέγκας. Η εταιρία Yesco είχε κατασκευάσει το παπούτσι και εκεί έκανε την παραγγελία του. Το δίδυμο γοβάκι ήταν σήμα κατατεθέν του καζίνου Silver Slipper που λειτούργησε από το 1950 μέχρι το 1988. To 1968 αγοράστηκε από τον δισεκατομμυριούχο Χάουαρντ Χιουζ έναντι 5,4 εκ. δολλαρίων. Ο Χάουαρντ Χιουζ εκείνη την εποχή αγόραζε ακίνητα στο Λας Βέγκας και ήταν ήδη ιδιοκτήτης του καζίνου The Frontier, ακριβώς απέναντι. Ο μύθος λέει ότι τα φωτάκια από το γοβάκι ενοχλούσαν τον Χιουζ που προσπαθούσε να κοιμηθεί απέναντι και έτσι αποφάσισε να αγοράσει το καζίνο και να ησυχάσει από το εκτυφλωτικό ψηλοτάκουνο παπούτσι που συν τοις άλλοις υποπτευόταν πως έκρυβε μια κάμερα στη μύτη του και από κει τον παρακολουθούσε η κυβέρνηση αφού παρατήρησε ότι το γοβάκι μετά από κάθε πλήρη περιστροφή έκανε μια στάση στοχεύοντας το ρετιρέ του καζίνο στο οποίο διέμενε. Μην ξεχνάμε ότι ο Χάουαρντ Χιουζ αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και υπέφερε από μανιοκατάθλιψη.
Αμέσως μετά την πώληση του καζίνου, το γοβάκι αποκαθηλώθηκε, ο μηχανισμός του καταστράφηκε και το γοβάκι βρέθηκε σε μια μάντρα με τα αζήτητα “διακοσμητικά” της “αμαρτωλής πόλης”. Το 1988, το Καζίνο πουλήθηκε και κατεδαφίστηκε για να γίνει πάρκινγκ.
Στα 2009, η πινακίδα του Silver Slipper μαζί με το γοβάκι αποκαταστάθηκαν και σήμερα κοσμούν μαζί με άλλα “μνημεία” την Las Vegas Boulevard North.
