H mummy loves foodball, η Μαρία Ζαφειράτου δηλαδή, μοιράζεται ένα κρυμμένο μυστικό και λατρεμένο ντοκουμέντο της κουζίνας.
Τηγάνι στην κουζίνα δεν μπαίνει κάθε μέρα, το ομολογώ. Μία τα λάδια που πετάγονται, μία οι θερμίδες (που πετάγονται πάνω σου), το αφήνουμε για ειδικές περιπτώσεις (ας πούμε για τίποτα καλαμαράκια, για κανένα μπαρμπουνάκι).
Επειδή όμως –οικογενειακώς- έχουμε μια ιδιαίτερη αδυναμία στις τηγανητές πατάτες, έπρεπε να βρω μια εξίσου ικανοποιητική εναλλακτική την οποία μου έδωσε ο φούρνος.
Και πριν ξεστομίσετε το «ναι, αλλά άλλο οι φουρνιστές και άλλο οι τηγανητές», να σας ενημερώσω ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δύσκολα θα ξεχωρίσετε την διαφορά.
Η εκτέλεση δεν θα μπορούσε να είναι πιο απλή, γρήγορη και φυσικά με λιγότερα λάδια στην κουζίνα και λιγότερες θερμίδες στο πιάτο μας:
-Καθαρίζω και κόβω τις πατάτες σε λεπτές ροδέλες, υπολογίζω όσο είναι δύο τσιπς μαζί (ένα καλό μαχαίρι θα σας βοηθήσει πολύ να μην σιχτιρίσετε…).
-Τις βάζω σε ένα μεγάλο σκεύος, ραντίζω με ελαιόλαδο, αλατοπιπερώνω, ανακατεύω καλά και τις αφήνω για περίπου μία ώρα.
-Τις απλώνω σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα και τις ψήνω στον φούρνο, στο γκριλ για περίπου 20-25’, λίγο πιο πάνω από την μεσαία σχάρα. Αν δεν έχει γκριλ ο φούρνος σας, βάλτε το στις αντιστάσεις στους 200°C.
