Και το όνομα αυτού: ΚΑΡΑΝΟΣ
Κυρίες και κύριοι. Επιτρέψτε μου να προβώ σε μία μικρή εισαγωγή, σε ένα μικρό διευκρινιστικό σχόλιο, ως προς την κατάληξη της ονομασίας ΚΑΡΑΝΟΣ.
Πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το συγκεκριμένο όνομα ήταν όταν διάβασα το μυθιστόρημα ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ του θ. συγγραφέα, ποιητή Δημήτρη Μάνου, δεδομένου ότι στην σελίδα 255 του συγκεκριμένου έργου, παράλληλα με την ονοματολογική προέλευση, αναγωγή, κάποιων τοπωνυμίων του Νομού και της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής μας, όπως, τα Όδρια παράδειγμα από τον Όδιο, Οδίου όρη, η Μόλασση επίσης από τους Μολοσσούς, το Άργος Ορεστικό από την αρχαία Ορεστίδα, η Πίνδος από τον Πίνδαρο, το Νεστόριο από τον Νέστορα, η Αλεβίτσα δίπλα μας από τον Αλέβα, τον Ηρακλή, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Κάδμο, τον Επίστροφο, ανέφερε και το όνομα του Κάρανου.
Οπότε όταν προέκυψε ο προβληματισμός του ονόματος, αμέσως έγινε μέσα μου η αναγωγή, και, σε γενόμενη συζήτησή μας, προέκρινε αυθόρμητα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό το «Κάρανος» και ο ίδιος, οπότε και κατέληξα, πως θα μπορούσε, Μακεδόνας ων, δεδομένου ότι ο Κάρανος υπήρξε κατά την ελληνική μυθολογία, ο μυθικός γενάρχης του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας, σχέση που αποδεικνύει και αναδεικνύει το ενιαίο, την διαχρονική συνέχεια του χώρου μας με την κλασσική Ελλάδα.
ΚΑΡΑΝΟΣ
Γέννηση : 9ος αιώνας π.Χ – Άργος. Θάνατος : 8ος αιώνας π.Χ – Βεργίνα. Στην ελληνική μυθολογία ο Κάρανος υπήρξε, ήταν ο μυθικός γενάρχης του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας. Ο Κάρανος αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Θεόπομπο. Οι παραδόσεις όμως οι σχετικές με τη γενεαλογία του είναι ποικίλες και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Συνήθως ο Κάρανος αναφέρεται ως ένας από τους γιους του Τημένου.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Κάρανος πολέμησε με τους αδελφούς του για τη διαδοχή του στον θρόνο του Άργους. Αφού απέτυχε, απεφάσισε να βρει μία άλλη χώρα για να βασιλεύσει και απευθύνθηκε στο Μαντείο των Δελφών. Εκεί η Πυθία του έδωσε τον εξής χρησμό: Έστι κράτος βασίλειον αγαυοίς Τημενίδαισι γαίης πλουτοφόροιο. Δίδωσι γαρ αιγίοχος Ζευς. Αλλ’ ίθ’ επειγόμενος Βοττηίδα προς πολύμηλον. Ένθα δ’ αν αργικέρωτας ίδης χιονώδεας αίγας ευνηθέντας ύπνω, κείνης χθονός εν δαπέδοισι θύε θεοίς μακάρεσι και άστυ κτίζε πόληος*». «Οι ευγενείς Τημενίδες βασιλεύουν σε εύφορη γη, δώρο του Δία που κρατά την αιγίδα. Σπεύσε όμως για τη γη των Βοττιαίων, χώρα πολλών κοπαδιών (πολύβοσκη), και όπου δείς αίγες λευκές σαν το χιόνι με κέρατα αστραφτερά, που κοιμούνται ύπνο βαθύ, στο επίπεδο μέρος αυτής της γης θυσίασε στους μακάριους θεούς και ίδρυσε την πόλη του κράτους σας. Η πορεία των Αργεαδών από το Άργος προς τη Μακεδονία.
Τότε ο Κάρανος και όσοι τον ακολούθησαν μετακινήθηκαν προς βορρά σε αναζήτηση της κατάλληλης γης. Τελικά έφθασε σε μία εύφορη κοιλάδα, όπου βρήκε τις γίδες, όπως στην περιγραφή, οπότε σκέφθηκε ότι η προφητεία είχε εκπληρωθεί. Εκεί λοιπόν έχτισε μια πόλη που την ονόμασε «Αιγαί» (από την ελληνική λέξη αίγα = γίδα), δίπλα στη σημερινή κωμόπολη Βεργίνα.
Από τα μέσα, λοιπόν, του 4ου αι. π.Χ. ως πρώτος βασιλιάς της Μακεδονίας φέρεται ο Κάρανος, όνομα που είχε ένας από τους γιους του Φιλίππου Β’ και ένας από τους ιππάρχους του Αλεξάνδρου. Αυτός ο ιδρυτής-πρόγονος, γιος του Ποιάνθη ή Ποία, άλλοτε γιος ή αδελφός του Αργείου βασιλιά Φείδωνα, γιου του Αριστοδαμίδα, είχε έλθει απευθείας από το Άργος για να φτιάξει μια καινούρια πατρίδα**.
* Διόδωρος ο Σικελιώτης, Bibliotheca historia, Exc. Vat., P3, cf, 16,1, T.L.G.
**Εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Δ.Μ. Σωτήρη Αδαμόπουλου κατά την τελετή της ονομασίας.
