Σήμερα είναι μέρα ειδική. Το υπουργείο μετά από …τετραήμερο μας δίνει τούς καθηγητές και δασκάλους μία ημέρα άδεια για να ψηφίσουμε! (εννοείτε και να …ανταποδώσουμε!).Όχι για πρόεδρο χώρας, ούτε για πρωθυπουργό, αλλά για εκπροσώπους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Αντί να διευκολύνει κάποιους και να τροποποιήσει το πρόγραμμα για να μπορέσουν να ψηφίσουν αυτοί που υπηρετούν σε μακρινές αποστάσεις ,κλείνει τα σχολεία.
Δυστυχώς μια τακτική που ξεκίνησε από τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ και την συνέχισαν όλοι οι υπόλοιποι , να καλοπιάνουμε τους συνδικαλιστές συνεχίζεται. Μόνο αν ασχοληθεί η …τρόικα θα αλλάξει. Γιατί ο λαϊκισμός στην πατρίδα μας “ρίζωσε και ψήλωσε σαν δέντρο”.
Προσωπικά ντρέπομαι για κάποιους γονείς που θα πρέπει να εργαστούν και επιβαρύνονται με υποχρέωση στους γνωστούς τους (και όχι μόνο) για να τα φροντίσουν.
Το παραπάνω κείμενο βέβαια προσθέτει προβλήματα και σε μένα από κάποιους συναδέλφους που θα αντιδράσουν. Ρωτώ όμως με παράπονο; Γιατί τα αυτονόητα και απλά γίνονται δύσκολα στην χώρα μας; Έδωσε κάποιος υπουργός ένα «προνόμιο» ο άλλος τρέμει να το τροποποιήσει να το εκσυγχρονίσει ή να το καταργήσει για να μην εισπράξει την αποδοκιμασία.
Και ο έχων την καλή θέληση να κάνει κάτι θα εισπράξει ένα μεγαλοπρεπές. ”Άστο, εσύ θα σώσεις μωρέ την Ελλάδα” Κάπως έτσι όμως δεν κατηφορίσαμε;
