Φορτισμένη συγκινησιακά και με νέα στοιχεία η εκδήλωσή μας χτες. Περίπου σαράντα μαζευτήκαμε. Λόγω βροχής δεν έγινε η κατάθεση στεφάνων, οπότε μετά τη δοξολογία ανεβήκαμε στην πλατεία Συν/ρχου Δαβάκη, στο Τζημοπούλειο Λαογραφικό Μουσείο Επταχωρίου, όπου κάνουμε τις εκδηλώσεις για τις εθνικές επετείους τα τελευταία τέσσερα χρόνια, από τότε δηλαδή που έκλεισε το Δημοτικό Σχολείο μας.
Ανεβαίνοντας ακούγονταν τραγούδια από την τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο!
Στην αρχή του αφιερώματος, το γνωστό ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΠΟΛΕΜΟΥ, ό,τι άκουσαν δηλαδή οι Έλληνες από το ραδιόφωνο εκείνο το πρωί μας έβαλε καλύτερα στο κλίμα των ημερών.
Στη συνέχεια διαβάσαμε από το ημερολόγιο του Νικηφόρου Βρεττάκου ό,τι γράφει ο ποιητής γι αυτά που έζησε ως στρατιώτης τού Αποσπάσματος Πίνδου, που είχε έδρα το χωριό μας. Πώς έφτασαν στο Επταχώρι τη μέρα της 28ης Οκτωβρίου, αφού πέρασαν απ΄τον Πεντάλοφο την προηγούμενη, όπου τους έβαλαν στα σπίτια τους οι κάτοικοι, όταν τους είδαν να ταλαιπωρούνται προσπαθώντας να στήσουν τα αντίσκηνά τους μέσα στη βροχή και τη λάσπη… τους ζέσταναν και τους φίλεψαν κάστανα… Τον ακούσαμε και σε ηχητικό ντοκουμέντο τα έγραψα λεπτομερώς σ΄αυτή την ανάρτηση.
Στη σύντομη παρουσίαση του έπους, ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον υποδιοικητή του Δαβάκη Αντισ/ρχη Δημήτριο Μισύρη, που πέτυχε μια σημαντική νίκη κατά των Ιταλών στη μάχη της Λυκόρραχης, λίγο πιο κάτω απ΄το Επταχώρι. Τα σχετικά με το Μισύρη βρήκαμε στη σελίδα, δηλαδή από το προσωπικό αρχείο του, έγγραφα με τις υπογραφές Δαβάκη και Μισύρη, όπως και σχετικές φωτογραφίες τις οποίες προβάλαμε. Ήταν συγκινητικό αυτό το κομμάτι του αφιερώματός μας, αφού αναγνωρίσαμε χωριανούς μας στις φωτογραφίες, οπότε πήραν το λόγο κάποιοι μεγαλύτεροι και κατέθεσαν μνήμες δικές τους ή αφηγήσεις από γονείς και παππούδες.
Επταχώρι, μέσα Οκτωβρίου 1940, μπροστά στο Αρχηγείο Δαβάκη. Μροστά-δεξιά ο πρόεδρος του χωριού Κοσμάς Τσέτσος (η φωτογραφία απ΄το σπίτι του παππού μου Κων/νου Δήμου, είναι πίσω απ΄τον πρόεδρο, ως γραμματέας της Κοινότητας Επταχωρίου, ο “Γραμματκός”, όπως τον έλεγαν!)
Πρέπει να αναφέρω εδώ το μεγαλύτερο σε ηλικία που είχαμε μαζί μας, τον μπαρμπα-Κώστα Μπουτσιούλη, δώδεκα ετών ήταν το ‘40, θυμάται καλά το Δαβάκη, μας είπε σχετικά περιστατικά. Η φωτογραφία που συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν αυτή με το χορό που ο Δαβάκης είναι μπροστά και τον κρατάει ο πρόεδρος του χωριού μας Κοσμάς Τσέτσος (πατέρας της γιαγιάς μου, τον θυμούμαι καλά αφού έζησε μέχρι τέλος δεκαετίας ’60) Τέταρτος στο χορό ο Δημήτριος Μισύρης.
Μεγάλη εντύπωση έκανε και η φωτογραφία με το Δαβάκη πάνω στο άλογο στην πλατεία του χωριού μας, όπως και του Μισύρη πάλι στην πλατεία μπροστά στο Αρχηγείο Δαβάκη.
Η προτομή του Μισύρη βρίσκεται δίπλα στο Δαβάκη, μαζί με άλλους τέσσερις ήρωες του ’40. Είδαμε και φωτογραφίες της 28ης Οκτωβρίου 1979, όταν είχαν έρθει να καταθέσουν στεφάνι συγγενείς τού Μισύρη από την Εύβοια και στρατός.
Στη συνέχεια η Αθηνά (Επταχωρίτισσα που ήρθε απ΄τη Βέροια για την εκδήλωση) μας είπε λίγα λόγια για το βιβλίο «Το εθνικό χρέος προς τους άταφους ήρωες του1940» του Γεωργίου Σούρλα. Μας μετέφερε τη συγκίνησή της από την παρουσίαση που παρακολούθησε πρόσφατα στη Βέροια. Το βιβλίο άφησε στο Τζημοπούλειο.
Αξιοποιήσαμε και αξιόλογα στοιχεία που κατέθεσαν φίλοι σε αναρτήσεις μου σχετικές την παραμονή της εκδήλωσης!
Ως επίλογος η Βέμπο με «το τραγούδι της λεβέντικης γενιάς»
Και όπως πάντα, μετά την εκδήλωση, το καφεδάκι μας όλοι μαζί στο καφενείο της πλατείας, όπου συνεχίστηκαν στις παρέες σχετικές συζητήσεις.
(αν δεν έβρεχε θα γινόταν και αυτό )
Η ΑΘΗΝΑ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑ ΤΣΙΠΟΥΡΙΔΟΥ Επταχωρίτισσα που ήρθε απ΄τη Βέροια για την εκδήλωση, μας είπε λίγα λόγια για το βιβλίο «Το εθνικό χρέος προς τους άταφους ήρωες του1940» του Γεωργίου Σούρλα. Μας μετέφερε τη συγκίνησή της από την παρουσίαση που παρακολούθησε πρόσφατα στη Βέροια. Το βιβλίο άφησε στο Τζημοπούλειο.
