Είναι πολύ έντονη η τάση των Ελλήνων να εστιάζουν στις οδυνηρές συνέπειες της χρεοκοπίας και των Μνημονίων αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να είμαστε αρνητικοί και απαισιόδοξοι και να μην επισημαίνουμε όσα θετικά έχουν συμβεί από το 2010 και μετά.
Όποιος δεν έχει πάθει αμνησία, θα θυμάται πως, πριν την χρεοκοπία της χώρας, πάρα πολλοί Έλληνες δυσανασχετούσαν με τους μετανάστες που ζούσαν και εργάζονταν στην Ελλάδα.
«Τι θα γίνει επιτέλους με τους ξένους που έχονται και μας παίρνουν τις δουλειές», «Δεν πάει άλλο με τους Αλβανούς» και άλλες τέτοιες φράσεις είχαν καταντήσει εξαιρετικά κοινότοπες στις συζητήσεις των Ελλήνων.
Μετά την χρεοκοπία, οι περισσότεροι μετανάστες έφυγαν από την Ελλάδα.
Άρα, ικανοποιήθηκαν εκείνοι οι Έλληνες που δεν ήθελαν τους μετανάστες.
Βέβαια, μαζί με τους μετανάστες έφυγαν και οι Έλληνες από την Ελλάδα και πήγαν μετανάστες σε άλλες χώρες.
Ε, δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου.
Ας χαρούμε την εθνική επιτυχία να ξεφορτωθούμε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες.
Οι Έλληνες δεν ήθελαν μετανάστες στην Ελλάδα και έφυγαν -και φεύγουν- μαζί με τους μετανάστες, για να βρουν δουλειά σε άλλη χώρα.
Οι Έλληνες δεν σκέφτηκαν πως, αν δεν έχει δουλειές για τους μετανάστες, δεν θα έχει δουλειά και για τους Έλληνες.
Οι Έλληνες δεν σκέφτηκαν πως, αν οι μετανάστες δουλεύουν στην Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί, θα έρθει η στιγμή που και οι Έλληνες θα πρέπει να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Και τώρα, οι Έλληνες παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς μαζί με τους μετανάστες που ζούσαν στην Ελλάδα.
Η ζωή έχει χιούμορ.
Επίσης, η ζωή έχει και παρακάτω.
Οπότε, καλό είναι να προσέχεις τι εύχεσαι.
Και να σκέφτεσαι λίγο πριν μιλήσεις.
(Στον Χ. που φεύγει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά, αν και αυτός ποτέ δεν στράφηκε κατά των μεταναστών.)
