Όσοι έχουν δουλέψει στην εξυπηρέτηση πελατών, γνωρίζουν πόσο ενοχλητικοί μπορούν να γίνουν οι πελάτες, άσχετα πόσα χαμόγελα και «μάλιστα κύριε» θα τους προφέρει ο υπάλληλος. Ό,τι και να κάνουν, πάντα θα υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που θα θέλουν να αξιοποιήσουν την ολιγόλεπτη επαφή με το προσωπικό ενός καταστήματος προκειμένου να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία τους επί των άτυχων υπαλλήλων.
Συντάκτης του βρετανικού Vice, μίλησε με μερικούς υπαλλήλους καταστημάτων προκειμένου να του περιγράψουν τις χειρότερες εμπειρίες που έχουν ζήσει με «ανάποδους» πελάτες…
Owen: «Όταν εργαζόμουν σε υποκατάστημα της Motor World, μπήκε ένας τύπος μαζί με τα τρία του παιδιά. Αγόρασε μια μπαταρία αυτοκινήτου και είπε “πόσα θέλετε αν πληρώσω μετρητά;” Απάντησα ότι ήταν η ίδια τιμή άσχετα με το τρόπο πληρωμής. Τότε, έκανε ένα σινιάλο στα παιδιά και αυτά άρχισαν να αναποδογυρίζουν το μαγαζί ενώ εκείνος επαναλάμβανε “πόσα θέλετε αν πληρώσω με μετρητά;” Τα παρακολούθησα να βγάζουν από τους γάντζους πάνω από 600 αρωματικά αυτοκινήτων και να πετούν κάτω υαλοκαθαριστηρες πριν τελικά ενδώσω».
Beth: «Στη μεγάλη πολυεθνική εταιρεία τεχνολογίας που εργαζόμουν, ήρθε ένας άντρας και άρχισε να γκρινιάζει σε μένα για τη σύνδεση στο διαδίκτυο. Όταν του εξήγησα ότι η εταιρεία δεν έχει να κάνει με τη σύνδεση, μου είπε: “Εντάξει γλυκιά μου, τι λες να φύγεις και να μου βρεις έναν άντρα να μιλήσω μαζί του! Δε φαίνεται να καταλαβαίνεις”».
James: «Όταν δούλευα στο sex shop, Ann Summers, είχαμε μια γυναίκα που έκανε παράπονο για το δονητή της που έσπασε και ήθελε να τον αντικαταστήσει. Όταν τον έβγαλε από τη τσάντα της, ήταν βρώμικος καλυμμένος με μια λευκή κρούστα. Ο μάνατζερ μου φλίπαρε και αρνήθηκε να την εξυπηρετήσει αν δε τον επέστρεφε καθαρό. Η πελάτισσα αγρίεψε και αναποδογύρισε ένα stand με δονητές».
Ben: «Είχα έναν τύπο κάποτε, ο οποίος ανέβασε το παιδί του πάνω στο ταμείο και μου είπε να του εξηγήσω πως εγώ του κατέστρεψα τα Χριστούγεννα. Το παιδί πλάνταζε στο κλάμα… Εργαζόμουν σε ένα υπερκατάστημα και δε μπορούσαμε να δεχτούμε μια κάρτα δώρων των 20 λιρών».
Tom: «Μια φορά, όταν δούλευα σε ένα τηλεφωνικό κέντρο, μια ηλικιωμένη γυναίκα άρχισε να μου φωνάζει και έμεινε στο ακουστικό για πέντε ώρες. Όταν σε κάποια στιγμή έβγαλα έναν αναστεναγμό, εκείνη είπε “Νομίζεις πως θα πάω πουθενά; Είμαι 86 ετών, δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω μέσα στη μέρα”».
Stephen: «Δούλευα στο σούπερ μάρκετ Morrisons. Μια μέρα, ένας μεσήλικας άντρας στη προσπάθειά του να περάσει από τις περιστρεφόμενες πόρτες, του έπεσε το παντελόνι. Μετά, έτρεξε προς τις τουαλέτες εντός του καταστήματος και πριν συνειδητοποιήσουμε τι είχε συμβεί, κατάφερε και εξαφανίστηκε από το παράθυρο. Έφυγε και μας άφησε το παντελόνι του κάτω στο πάτωμα και είχε πασαλείψει με τα δικά του περιττώματα τους τοίχους, τον καθρέφτη… Ο διευθυντής δελέασε τους καθαριστές με μπύρες για να καθαρίσουν όλο αυτό το χαμό».
