Η ανεξιχνίαστη ληστεία στην Τράπεζα Εργασίας το 1992. Οι δράστες έσκαψαν τούνελ 20 μ., τρύπησαν τον ατσάλινο τοίχο και άνοιξαν 301 θυρίδες
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1992, η είδηση της ληστείας της τότε Τράπεζας Εργασίας που βρισκόταν στο Νέο Κόσμο στην οδό Καλλιρρόης, έκανε τον γύρο του κόσμου. Άγνωστοι κατάφεραν να μπουν στο θησαυροφυλάκιο του υποκαταστήματος και να ανοίξουν τις 301 από τις 1151 θυρίδες της τράπεζας.
Η ληστεία έγινε το Σαββατοκύριακο μεταξύ 18 και 20 Δεκεμβρίου. Οι δράστες μπήκαν από το υπόγειο της τράπεζας, αφού έσπασαν τον τοίχο που ήταν κατασκευασμένος από ατσάλι υψηλής αντοχής. Οι ληστές κατάφεραν να φτάσουν στον τοίχο του υπογείου μέσω ενός τούνελ σχεδόν 20 μέτρων που έσκαψαν μόνοι τους, περνώντας μέσα από υπονόμους! Από τις έρευνες της αστυνομίας που έγιναν μετά τη ληστεία, βρέθηκαν τα εργαλεία που είχαν χρησιμοποιήσει για τη διάνοιξη του τούνελ, μεταξύ των οποίων ήταν και ένα βαγονέτο.
Όλα έδειχναν πως το σχέδιο των ληστών ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Την ώρα που τρυπούσαν τον τοίχο της Τράπεζας, χτυπούσε ο συναγερμός, αλλά καθώς ήταν Σαββατοκύριακο και το υποκατάστημα ήταν κλειστό χωρίς εξωτερικά ίχνη παραβίασης, το γεγονός θεωρήθηκε τυχαίο. Έτσι, οι «μετροπόντικες» ληστές κατάφεραν να αρπάξουν ανενόχλητοι, κοσμήματα, τιμαλφή, ράβδους χρυσού και χρήματα που υπολογίστηκε ότι η αξία τους έφτανε τα τρία δισεκατομμύρια δραχμές. Μετά τη ληστεία κυκλοφόρησε η φήμη ότι σε κάποιες θυρίδες βρίσκονταν σημαντικές ποσότητας κοκαΐνης και πως αυτός ήταν ο αρχικός στόχος των δραστών, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να επιβεβαιώθηκε ποτέ.
Η ληστεία ήταν τόσο μεγάλη που έγινε γνωστή και στο εξωτερικό και ονομάστηκε «το μεγάλο ριφιφί του αιώνα», ενώ το ποσό που απέσπασαν οι δράστες ήταν τεράστιο. Η είδηση της ληστείας σήμανε συναγερμό στην Ελληνική Αστυνομία που μάταια προσπαθούσε να εντοπίσει και να συλλάβει τους δράστες. Ο τότε πρόεδρος της Τράπεζας επικήρυξε του δράστες για 200 εκατομμύρια δραχμές, αλλά ούτε αυτή η τακτική είχε αποτέλεσμα. Κανείς δεν είχε δει ούτε ακούσει κάτι που θα βοηθούσε την αστυνομία. Δύο μήνες μετά τη ληστεία, η θάλασσα ξέβρασε στη Βραυρώνα ομόλογα και μετοχές που είχαν κλαπεί από τις θυρίδες της Τράπεζας, αλλά ούτε αυτό το στοιχείο βοήθησε σε κάτι τις αρχές.
Ο Παλαιστίνιος που υπέδειξε τους δράστες
Τον Ιούλιο του 1994 η υπόθεση του ριφιφί στην Τράπεζα Εργασίας ήρθε και πάλι στο φως, καθώς ο κρατούμενος στον Κορυδαλλό Τζουμάχ Χαλίντ κατονόμασε τους δράστες. Ο Χαλίντ είπε πως ήταν και ο ίδιος αναμεμειγμένος στην υπόθεση, αφού είχε αναλάβει να σχεδιάσει τα υποστυλώματα που χρησιμοποιήθηκαν στα λαγούμια, έναντι 30.000.000 δραχμών. Μετά τη ληστεία όμως του έδωσαν μόνο τρία εκατομμύρια, γεγονός που τον οδήγησε στο να τους προδώσει. Ο κρατούμενος υπέδειξε τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος Αναγνώστη Καλαφάτη, τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ Λάμπρο Κότσαλο και τους επιχειρηματίες Στέλιο Κολοβό, Διονύσιο Παπασταμάτο και Εμμανουήλ Σπανουδάκη.
Ο Τζουμάχ Χαλίντ υπέδειξε τους ενόχους, αλλά αποδείξεις δεν βρέθηκαν ποτέ
Η έρευνα των αρχών παρέμενε μυστική καθ’ όλη τη διάρκεια της, καθώς είχαν ακουστεί και φήμες ότι στην υπόθεση είχαν εμπλακεί και στελέχη της Αστυνομίας. Οι πραγματικοί ένοχοι της ληστείας δεν βρέθηκαν ποτέ και η υπόθεση αποτελεί μέχρι σήμερα ένα άλυτο μυστήριο. Όταν έγινε η ληστεία βρέθηκαν πολλοί που είπαν ότι κάποιοι δεν ήθελαν να βρεθούν οι δράστες, υπονοώντας ότι ήταν μπλεγμένα γνωστά ονόματα από διάφορους χώρους. Ωστόσο, χωρίς αποδείξεις δεν υπάρχει κατηγορούμενος.
Διαβάστε ακόμα στη Μηχανή του Χρόνου
Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα και ο θρήνος της θεάς Δήμητρας
