O “παράδεισος” τoυ κινήματος χίπις στην Ινδία. Ποια τα χαρακτηριστικά τους και ο τρόπος ζωής του (Pics)
Για δεκαετίες η περιοχή Γκόα στην Ινδία, ήταν ο «παράδεισος» τoυ κινήματος χίπις, που εξαπλώθηκε από τις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Στα τέλη της δεκαετίας το κίνημα άρχισε να ξεθωριάζει στα περισσότερα μέρη του κόσμου και οι εναπομείναντες χίπις βρήκαν καταφύγιο στην Γκόα. Οι χίπις βρίσκονταν κυρίως στη Βόρεια Γκόα, κοντά στις παραλίες της Αντζούνα, της Μόρτζιμ, της Χάραμπολ και της Άσβεμ.
Τα «παιδιά των λουλουδιών» περνούσαν ατέλειωτες ώρες μεταξύ γιόγκα και διαλογισμού στη σκιά των κοκοφοινίκων και οι ρέιβερ χόρευαν Γκόα τρανς, ένα είδος τέκνο μουσικής που συνοδευόταν από κινήσεις χορού που θύμιζαν αρχαίες τελετές.
Περιθωριακοί, κάθε είδους καλλιτέχνες, ποιητές και πολλοί άλλοι, ζούσαν σε σπίτια που νοίκιαζαν για πολλούς μήνες χωρίς να δίνουν περισσότερες από 200 δραχμές την ημέρα για ύπνο, φαγητό και ναρκωτικά. Στους περισσότερους είχε λήξει η άδεια παραμονής, αλλά δεν είχαν χρήματα ή εισιτήριο επιστροφής. Μάλιστα κάποιοι είχαν και τα παιδιά τους μαζί. Από κοντά και οι νέο-χίπις, παιδιά 18-25 ετών που δεν είχαν ζήσει την εποχή της Τζάνις Τζόπλιν και του Τζίμι Χέντριξ. Τα χαρακτηριστικά τους ήταν: ντύσιμο ψυχεδελικιό, μακριά μαλλιά, γουόκμαν με κασέτες των Doors, σήματα ειρήνης και τριπάκια στην τσέπη.
Κάθε Τετάρτη γινόταν ένα μεγάλο παζάρι όπου ο καθένας πωλούσε και αγόραζε ο,τιδήποτε. Η αστυνομία το είχε απαγορέψει για κάποια χρόνια, επειδή γινόταν διακίνηση ναρκωτικών, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 το παζάρι ξανάρχισε. Πλήθος κόσμος ερχόταν από παντού για το ξακουστό παζάρι, όπου κανείς μπορούσε να βρει τα πάντα: από μεταχειρισμένα γουόκμαν και φωτογραφικές μηχανές, παλιά ρουχα, σπιτικά γλυκά, χειροποίητα κοσμήματα μέχρι προφυλακτικά και ελληνικά τσιγάρα. Οι παλαιότεροι πωλούσαν για να παρατείνουν την παραμονή τους, οι νεοσύλλεκτοι αγόραζαν για να καταφέρουν να μείνουν στη «γη της Επαγγελίας» των χίπις, ενώ άλλοι αγόραζαν για να μεταπωλήσουν και με το κέρδος να βγάλουν το μεροκάματο. Με τη δύση του ηλίου μαζεύονταν στην παραλία, όπου γρατζούναγαν τις κιθάρες τους και άναβαν τσιγαριλίκια και πίπες.
Λίγο βορειότερα, στην Χάραμπολ άραζαν οι τελευταίοι πραγματικοί χίπις που είχαν ξεμείνει από τον Μάη του ’68. Ζούσαν σε άδεια δωμάτια ή κοιμόντουσαν στρωματσάδα ή σε αυτοσχέδιες καλύβες φτιαγμένες από καλάμια και φύλλα φοινικιάς. Βλέμμα θολό, κουρελιασμένα ρούχα, σκελετωμένα κορμιά. Η μέρα περνούσε με φιλοσοφικές συζητήσεις, ναρκωτικά , γιόγκα στην παραλία και μουσική. Βασίλευε η άσιντ ροκ και η ψυχεδέλεια.
Τα βράδια ξέφρενα πάρτυ με ελεύθερο σεξ, στριπτίζ και άφθονα ναρκωτικά. Τα πάρτυ ξεκινούσαν τα μεσάνυχτα και κρατούσαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Όσοι τα κατάφερναν επέστρεφαν σπίτι τους, ενώ οι υπόλοιποι κοιμούνταν επί τόπου. Μερικοί ακόμα και για μερικές μέρες! Οι ντόπιες εφημερίδες κατηγορούσαν αυτή την ξενόφερτη διαφθορά αλλά κανείς δεν ασχολιόταν, αφού στην πραγματικότητα η Γκόα θα είχε εξαφανιστεί από τον οικονομικό χάρτη από το 1961, που έφυγαν οι Πορτογάλοι, αν δεν την είχαν ανακαλύψει οι χίπις.
Από άντρο…των χίπις σε ναρκο-τουριστικό θέρετρο
Σήμερα η Γκόα έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στον πλανήτη, όπου βασιλεύουν το εμπόριο ναρκωτικών, η βία και ο πόλεμος των αντίπαλων καρτέλ. Το άλλοτε τουριστικό θέρετρο της Δυτικής Ακτής της Ινδίας που έγινε γνωστό τη δεκαετία του 1960 ως προορισμός των χίπηδων, αποκαλείται σήμερα «Ακτή της Κοκαΐνης».
Πολλές συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών πολεμούν μεταξύ τους για το ποια θα κυριαρχήσει στο εμπόριο ουσιών στην περιοχή. Το εμπόριο γίνεται κυρίως από Νιγηριανούς που έχουν συρρεύσει στην περιοχή. Οι γηγενείς τους έχουν βάλει στο μάτι και τους έχουν στοχοποιήσει με ρατσιστικά σχόλια και πινακίδες που γράφουν: «Πείτε όχι στα ναρκωτικά, πείτε όχι στους Νιγηριανούς». Οι τοπικές αρχές δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο, καθώς τα υψηλότερα στελέχη της αστυνομικής και πολιτικής ηγεσίας κάνουν τα στραβά μάτια, με το απαραίτητο λάδωμα». Έτσι οι έμποροι ναρκωτικών συνεχίζουν ανενόχλητοι.
Η Γκόα θεωρείται ως ο νούμερο ένα ναρκο-τουριστικός προορισμός, καθώς χρήστες από όλο τον κόσμο την επισκέπτονται για να περάσουν εκεί ολόκληρα 24ωρα παραδομένοι στις αμφεταμίνες και το LSD.
Διαβάστε ακόμη στη Μηχανή του Χρόνου:
Οι επιχειρήσεις που άνοιξαν οι πρόσφυγες της Μικρασίας
Η σοκαριστική μαρτυρία του πιο γνωστού δήμιου της Σαουδικής Αραβίας μπροστά στην κάμερα
