Ελλάδα

Παρατσούκλια αναλόγως κατοικίας

1c50d52dbe9254e500a5390a4a3fecb7_LΤα παρατσούκλια των κατοίκων κάθε πόλης.

Οι άνθρωποι που ζουν σε κάθε πόλη δεν ονομάζονται μόνο από την πόλη (π.χ. Θεσσαλονίκη – Θεσσαλονικιός), αλλά έχουν και κάποιες ειδικές ονομασίες ανά πόλη, οι οποίες έχουν βγει για διαφορετικό λόγο σε κάθε μία.

Ορίστε μερικές  απ’ τις πόλεις και τις ονομασίες των κατοίκων:

  • Κως – Μπόχαλοι:

Γιατί στην τοπική διάλεκτο το μπουκάλι το λένε μποχάλι.

  • Ρόδος – Τσαμπίκοι:

Λόγω τοπικού ονόματος.

  • Θεσσαλονίκη – Καρντάσια:

Καρντάσι είναι ο αδερφός στα τουρκικά. Παλιά έπεφτε πολύ κορόιδεμα από τους Αθηναίους επί του θέματος. Σαλονίκη δε, γνωστή και ως Καρντασούπολη!

  • Έβρος – Γκάτζοι ή Γκάτζολοι:

Στο Σουφλί του νομού Έβρου παλαιότερα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια, τα οποία τα έλεγαν αλλιώς και γκάτζους. Έτσι οι φαντάροι έβγαλαν κοροϊδευτικά την περιοχή Γκατζολία και έμεινε να φωνάζουν τους κατοίκους Γκάτζολους. Η ιστορική αμαξοστοιχία 604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ καλείται και Γκάτζος Εξπρές.

  • Πτολεμαΐδα – Καϊλαριώτες:

Αυτό συμβαίνει, γιατί η Πτολεμαϊδα λέγεται αλλιώς και Καϊλάρια. Επίσης, λέγεται και λασποχώρι γιατί παλιά ήταν χωριό όλο λάσπες όταν έβρεχε.

  • Κοζάνη – Σούρδοι:

Λέγονται έτσι, διότι προσποιούνταν ότι δεν άκουσαν κάτι – κοινώς ποιούσαν τη νήσσαν – όταν φυσικά δεν τους συνέφερε. Και ενώ οι μεν υπόλοιποι  Έλληνες τους δέχτηκαν με αυτήν τους τη νοοτροπία, οι δε Εβραίοι δεν  κατάφεραν να στεργιώσουν ούτε στιγμή στην περιοχή. Στα βλάχικα σούρδος σημαίνει κουφός/βλάκας.

  • Κέρκυρα – Παγανέλια ή Φρανκολαντσέρηδες:

Αυτοί ονομάστηκαν έτσι γιατί παγανέλι στην κερκυραϊκή διάλεκτο σημαίνει περιστέρι και η Κέρκυρα (κυρίως οι πλατείες, αλλά γενικά όλη η πόλη της) είναι γεμάτη περιστέρια. Το φρανκολαντσέρηδες άγνωστο από που βγαίνει.

  • Ιωάννινα – Παγουράδες:

Λέγονται έτσι, γιατί παλιά λέγανε ότι στη λίμνη στα Γιάννενα καθρεπτιζόταν το φεγγάρι και οι Γιαννιώτες έτρεχαν με τα παγούρια για να μαζέψουν και καλά το μαγικό νερό!

  • Λάρισα – Πλατυποδαράδες ή Πλατύποδες ή Τυρόγαλα:

Αυτοί λέγονται έτσι, λόγω του κάμπου που είναι επίπεδος και δεν βοηθάει στο σχηματισμό καμάρας στο πόδι. Το τυρόγαλα βγαίνει απ’ το τοπικό προϊόν.

  • Βόλος – Αυστριακοί:

Kυκλοφορούν διάφορες εκδοχές:
* Διότι οι Βολιώτες είναι τσιγκούνηδες – σαν τους Αυστριακούς
* Διότι είναι ψυχροί άνθρωποι – σαν τους Αυστριακούς
* Διότι είναι μοχθηροί – επί Τουρκοκρατίας, οι Αυστριακοί είχαν χειρότερη φήμη κι απ’ τους Τούρκους.
* Διότι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μπήκε στον Παγασητικό ένα αυστριακό πολεμικό, αν και εχθρικό, οι Βολιώτες το υποδέχθηκαν με μπάντες και αυστριακές σημαίες.
Αυτά τα λένε οι Λαρισαίοι.

Οι εξηγήσεις που δίνουν οι ίδιοι οι Βολιώτες είναι:

* Επί Τουρκοκρατίας, η πόλη είχε διάφορα εμπορικά προνόμια, ένα από τα οποία ήταν και η ύπαρξη αυστριακού προξενείου και η δυνατότητα που είχαν οι Βολιώτες να εμπορεύονται υπό αυστριακή προστασία.
* Μετά το 1881, που ο Βόλος ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, η νέα διοίκηση φορολόγησε βαριά τη Θεσσαλία. Μπήκε ένας ιδιότυπος νέος κεφαλικός φόρος σε όλους τους «Έλληνες το γένος» (κατά κύριο λόγο εμπόρους), κάτι το οποίο οδήγησε στους μαγαζάτορες να βάλουν ξένες, αυστριακές σημαίες στα μαγαζιά τους για να αποφύγουν να φορολογηθούν.

  •  Άρτα – Νερατζόκωλοι:

Λόγω του ότι στην Άρτα έχουν πολλά νεράτζια και μεγάλους κώλους, άρα έχουν κώλους σαν νεράτζια.

  • Πρέβεζα – Σαρδέλες:

Διότι λέγεται ότι βάζουν τις σαρδέλες στο κλουβί.

  • Αθήνα – Γκάγκαροι:

Γκάγκαρο ήταν το βαρύ ξύλο που ήταν κρεμασμένο με σκοινί πίσω από τις αυλόπορτες, τις οποίες έκλεινε με το βάρος του (gaga στα τούρκικα το ράμφος).  Γκάγκαρος λεγόταν επί τουρκοκρατίας ο Αθηναίος της ανώτερης κοινωνικής  τάξης, ο οποίος στην πόρτα του είχε γκάγκαρο. Σημαίνει σήμερα ο γνήσιος Αθηναίος.

  • Φλώρινα – Απόγονοι της Γιουργίας:

Γιατί η γιούργα ήταν η Γεωργία στα φλωρινιώτικα. Ήταν η μεγαλύτερη πόρνη της Φλώρινας. Απ’ τις μεγαλύτερες βρισιές για τους Φλωρινιώτες.

  • Πόντος – Ντουντούμια/Τουρκούλια:

Τουρκούλια ονομάζονται λόγω της γεωγραφικής θέσης του Πόντου, στη σημερινή Τουρκία. Ντουντούμια άγνωστο γιατί!

  • Λέσβος – Γκαζμάδες:

Τη Μυτιλήνη τη λένε Γκασμαδία ή Κασμαδία οι φαντάροι που υπηρετούν εκεί, επειδή η στρατιωτική ζωή εκεί έχει πολύ σκάψιμο, σκάβουν ορύγματα. Επίσης, υπάρχει και ο παλιός μύθος που λέει ότι (σύμφωνα με την στόμα-στόμα παράδοση των φαντάρων) όταν ήταν να φτιαχτεί το αεροδρόμιο της Μυτιλήνης,  όλοι οι κάτοικοι πήγαν να συνδράμουν κρατώντας από έναν κασμά (και κανένας  δεν κρατούσε φτυάρι ή σκαπέτι).

  • Σέρρες – Ακανέδες:

Λόγω του ότι στη πόλη των Σερρών φτιάχνονται ακανέδες (ένα είδος γλυκού σαν λουκούμι).

  • Πάτρα – Μινάρες:

Λίγο υποτιμητική λέξη για τους Πατρινούς που σημαίνει μαλ… αλλά σε πιο ήπια εκδοχή.

  • Ηράκλειο – Σουμπερίτες ή Καστρινούς:

Σουμπερίτες, διότι στην κατοχή ο Σούμπερ είχε την έδρα του στο Hράκλειο και Καστρινούς, επειδή το Ηράκλειο ονομαζόταν και Κάστρο.

  • Αγρίνιο – Βλάχοι:

Έτσι τους αποκαλούν οι Μεσολογγίτες, οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους πολύ διακεκριμένο.

  • Ναύπλιο – Κωλοπλένηδες:

Οι Aργίτες τους αποκαλούν έτσι διότι πλένονταν στις τούρκικες τουαλέτες.

  • Άργος – Πρασάδες:

Ως αντίποινα οι Aναπλιώτες τους έβγαλαν έτσι, διότι έτρωγαν το πράσο με το οποίο χτυπούσαν το γαϊδούρι τους.

  • Καβάλα – Ψαροκασέλες:

Έτσι, τους αποκαλούν οι Ξανθιώτες.

  • Αρκαδία – Σκορδάς ή Αβγοζύγης:

Σκορδάς λόγω των τοπικών προϊόντων και αβγοζύγης γιατί πρώτοι οι Αρκάδες πουλούσαν αυγά βάσει του μεγέθους τους – των αυγών.

  • Καλαμάτα – Σωματέμπορες:

Γιατί υπήρχαν πολλοί που ήταν σωματέμπορες.

  • Κόρινθος – Λαΐδες:

Γιατί Λαΐδα ήταν μια εταίρα της αρχαιότητας από την Κόρινθο.

  • Κρήτη – Πέτσακες ή Σβούρους:

Μάλλον από Ρέθυμνο, Ηράκλειο. Ο ορεσίβιος ή χωρικός που κατεβαίνει στην πόλη με ιμπεριαλιστικές διαθέσεις ως προς γυναίκες, μπάρια κλπ. με τα γνωστά αξεσουάρ (4χ4, μαύρο πουκάμισο κλπ). Τείνει να αντικαταστήσει  και στα
Χανιά το «κούργιαλος». Σβούροι είναι οι κάγκουρες στην τοπική διάλεκτο.

  • Τρίκαλα – Κασέρια ή Σακαφλιάδες:

Κασέρια λόγω τοπικού τυριού και Σακαφλιάδες λόγω του Σακαφλιά, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και ήταν ο Δον Ζουάν της εποχής. Ήταν ένας ωραίος άντρας που είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματά του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε (εξού και το  γνωστό στιχάκι “Στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε τον Σακαφλιά”). Το σακαφλιάς κατά λέξη σημαίνει ο φίλος της σάρκας.

salonicasunitedbitches.wordpress.com

περισσότερα
Back to top button